“5 แสน เดือนละ 5 แสน ผมยินดีจะจ่ายล่วงหน้าให้ 5 เดือน ถ้าตกลงก็เก็บของได้เลย” เมื่อตัวเงินถูกพูดขึ้น เจติยาก็เงียบไปทันที เหมือนจะแอบผิดหวังในนักการเมืองที่ตนเองนับถือนิดๆ
“ท่านคะ ให้ดิฉันได้คุยและปรึกษากันก่อนเถอะค่ะ เรื่องนี้เป็นเรื่องใหญ่ ริริบรรลุนิติภาวะแล้ว เธอควรมีเวลาคิดและตัดสินใจได้ด้วยตัวเอง ท่านเป็นผู้ใหญ่ใจดี คงไม่บังคับเด็กหรอกใช่ไหมคะ”
“ครับ...ใช่ ผมไม่บังคับใจใครหรอกครั้ง ถือว่าให้มันเป็นข้อเสนอของอีกตัวเลือกในการทำงาน” ปราโมทย์สะดุ้งน้อยๆ เพราะตัวเองแสดงอาการต้องการเด็กสาวมากเกินไป เลยส่งยิ้มมาให้ริริเพื่อบอกว่าไม่เป็นไร เค้าไม่ได้เร่งรัดขนาดนั้น
หลังจากท่านปราโมทย์กลับไป ก็สร้างความเงียบให้กับคนในบ้านไม่น้อย โดยเฉพาะเจติยาที่ตอนนี้นิ่งเงียบไป มีเพียงสีหน้าเศร้าสร้อยที่แสดงออกมาเท่านั้น เธออยากได้เงินมาผ่อนบ้านก็จริง แต่เธอไม่ได้อยากให้ริริต้องไปทำงานกับใคร
“ป้าผิดเอ
