เมื่อผ่านพ้นประตูห้องนอน สาวน้อยไลลาใช้ความกล้าทั้งหมดที่มี กับฤทธิ์แอลกอฮอล์ที่ตอนนี้กำลังแผดเผาตัวเธอให้ร้อนรุ่ม ค่อยๆปลดเสื้อสายเดี่ยวตัวจิ๋ว ออกต่อหน้าชายหนุ่มที่อยู่เบื้องหน้า ที่มองเธอตาไม่กะพริบ ร่างกายที่มีส่วนเว้าโค้งชัดเจน ค่อยๆนั่งลงที่ปลายเตียง เธอไม่รู้ด้วยซ้ำว่าจะต้องทำมันยังไง เพียงได้แต่ฟังจากที่เพื่อนบอกมาเท่านั้น
‘ฉันนี่มันบ้าจริงเลย ฉันอยากให้ความสัมพันธ์ของเรามันคืบหน้าเท่านั้น แต่ฉันกำลังเอาตัวเข้าแลก ตอนนี้เค้าเอาแต่มอง ไม่สนใจด้วยซ้ำ’ ไลลาได้แต่นึกอยู่ในใจ แล้วพยายามกั้นน้ำตาที่ภาคินเมินเฉย ฤทธิ์ของแอลกอฮอล์มันทำให้ความรู้สึกของเธอมันสวิง ไม่คงที่เลย
“พี่คินนน รังเกียจไลลาฉันหรอคะ” น้ำหยดน้อยๆที่กั้นไว้มันก็ไหลออกมาอีก ทำให้ภาคินต้องรีบมานั่งข้างเธอ แล้วซับน้ำตาให้เธอเบาๆ
“เดี๋ยวๆ มันไม่ใช่แบบนั้น พี่จะรังเกียจไลลาได้ยังไง”
“ไลลาไม่ได้ชำนาญ ไลลาอายจะแย่อยู่แล้ว
