หญิงสาวหันไปตามน้ำเสียงที่เธอเริ่มคุ้นเคย เทวาในชุดลำลองกำลังเดินเข้ามาใกล้ ในมือมีกุญแจพวงเล็กๆ คล้องนิ้วไว้ เขาช่างเป็นผู้ช่วยไว้วางใจได้และทำทุกอย่างตามที่ “เจ้านาย” สั่ง บนท้องฟ้ายามนี้มลังเมลืองด้วยแสงเงินแสงทองของดวงอาทิตย์ที่กำลังคล้อยต่ำลงสู่อีกฟากฝั่งของเวิ้งน้ำทุกขณะ
“ผมจะพาคุณมีมี่ไปที่พักนะครับ อยู่ฟากโน้นของรีสอร์ท พารถเข้าไปได้ครับ”
“ถ้าอย่างนั้นไปรถดิฉันเลยก็ได้ค่ะ”
เทวาพยักหน้ารับ ว่าแล้วทั้งสองก็ก้าวขึ้นรถโคโรล่าสีบรอนซ์เงินที่จอดอยู่ใกล้กันนั้นโดยหญิงสาวรับหน้าที่คนขับเอง รถเคลื่อนตัวไปตามเส้นทางที่ตัดผ่านเข้าไปในรีสอร์ท เป็นถนนที่ตัดผ่านห้องพักซึ่งเรียงตัวไปตามแนวไหล่เขา ห่างออกไปจากห้องพักหลังสุดท้ายไม่ไกลก็เห็นห้องพักหลังเล็กที่อยู่สุดทางวางตัวอยู่ใกล้เนินหินริมทะเล ที่พักหลังนั้นเป็นเรือนไม้สักขนาดเล็กแต่มิได้ถูกออกแบบให้เหมือนห้
