“ไม่ต้องค่ะแม่ หนูจัดการเอง แม่นั่งก่อนค่ะ” หญิงสาวพูดกับมารดาพลางหันไปมองชายหนุ่ม “เชิญค่ะคุณราม”
“ดิฉันต้องขอบคุณคุณมากเลยนะคะ”มิ่งขวัญรีบเอ่ยความในใจต่อรามขณะนั่งอยู่ที่โซฟาในห้องรับแขก
“ขอบคุณผมเรื่องอะไรครับ”
“ก่อนที่มีมี่จะไปทำงานกับคุณ หมอบอกว่าดิฉันเป็นมะเร็ง เราต้องหาเงินค่ารักษาจำนวนมาก ลำพังเงินเดือนครูอย่างดิฉันก็แทบไม่พอ แต่โชคดีมากที่มีมี่ได้งานที่นี่”
มิ่งขวัญพูดพลางหันไปมองบุตรสาวด้วยความรักและหวงแหน
“เขาบอกดิฉันว่าคุณใจดีมาก ให้เขาเบิกเงินล่วงหน้ามาใช้จ่ายเป็นค่ารักษาพยาบาล ดิฉันเองก็หย่ากับสามีมานานแล้ว ในชีวิตก็มีแต่เขาคนเดียวเท่านั้น แต่ก็ต้องมาคอยเลี้ยงดูแม่ที่ไม่สบายอีก”
“แม่ไม่ต้องพูดอะไรแล้วค่ะ ถ้าเครียดแม่จะไม่สบายอีก”
“มีมี่เขาทำงานเก่งมากนะครับคุณแม่”
คำพูดจริงจังของเขาทำให้ลักษมีอึ้งไป เธอมองชายหนุ่มด้วยความรู้สึกมากมายที่เอ่อท้นขึ้นมา
“เธอเป็นเลขาที่
