อธิษฐานรัก

บทนำ

หน้าจอโน้ตบุ๊กเครื่องหรูสว่างวาบในช่วงเวลาตีสามกว่าๆ พร้อมกับมือบางที่คลิกเมาส์กำลังหาข้อมูลเกี่ยวกับศาลเจ้าศักดิ์สิทธิ์ที่จะพาเพื่อนรักไปแก้คำสาป ก่อนหน้านี้เธอพาดาร์เรนเดียเพื่อนรักเพียงคนเดียวของเธอไปดูดวง ไปวัด ไปศาลเจ้า มาแล้ว แต่โจทย์ที่ยากนักของพวกเธอก็คือ ต้องตามหาเทพแห่งความรักมาแก้คำสาปให้ดาร์เรนเดีย

"ที่นี่น่าจะเด็ดนะ แต่ก็เคยไปมาแล้วนี่ ไปซ้ำก็ไม่เป็นไรหรอกมั้งเขาว่ากันว่าตื๊อเท่านั้นที่จะครองโลก"

มือเรียวคัดลอกลิงก์เข้าแอปพลิเคชันไลน์ส่งไปให้ดาร์เรนเดียที่ยังนอนหลับปุ๋ยอยู่ที่เตียงข้างๆ ก่อนที่ตัวเองจะเข้าแอปพลิเคชันเฟซบุ๊ก เมสเซนเจอร์เมื่อเห็นจุดแดงขึ้น เธอกดเข้าไปดูรูปโพรไฟล์ของอีกฝ่ายที่ส่งมา เมื่อเห็นว่าถูกใจก็กดเข้าไปทักทายตอบกลับชายคนที่ทักมา

Messenger

วีลล์ : สวัสดีครับ ใช่วิเวียนรึเปล่า

วิเวียน : ค่ะ

วีลล์ : ผมวีลล์นะครับ

วิเวียน : ค่ะ ทักมาดึกดื่นมีอะไรรึเปล่าคะ

วีลล์ : ไม่มีอะไรครับ ผมเห็นวิเวียนนอนดึกก็เลยอยากคุยด้วยเฉยๆ

วิเวียน : ถ้าไม่ได้ทักมาจีบวิขอตัวไปนอนก่อนนะคะ

วีลล์ : เดี๋ยวครับ เดี๋ยว จีบครับ จีบ ผมอยากรู้จักวิเวียนมากกว่าแค่ดูรูปจากในเฟซได้ไหมครับ

มุมปากบางยกยิ้มพอใจ เธอนะเจ้าแม่เรื่องนี้เลยนะใครก็อย่ามาแย่งตำแหน่งนี้ของเธอ วิเวียนคุยแชตกับวีลล์ไปเรื่อยจนรู้สึกถูกคอเธอคิดว่าเธอกับเขาน่าจะเข้ากันได้ดี เขาและเธอนัดหมายกันจะไปออกเดตและได้มีการตกลงพูดคุยกันเรื่องวันเวลาสถานที่เรียบร้อยแล้ว

- วันต่อมา –

วิเวียนหมุนซ้าย หมุนขวาอยู่หน้ากระจกในช่วงเวลาเจ็ดโมงเช้าของวันใหม่โดยที่ดาร์เรนเดียวยังนอนอุตุอยู่บนที่นอน หญิงสาวแต่งหน้าบางๆ ให้พอมีสีสันเน้นความเป็นธรรมชาติโชว์ใบหน้าเนียนใส มือเรียวหยิบน้ำหอมกลิ่นประจำตัวออกมาแล้วพรมลงทั่วตัว ก่อนจะยิ้มให้ตัวเองในกระจกเหมือนทุกวันที่ทำแล้วเดินไปปลุกดาร์เรนเดียบนที่นอนนุ่ม

"ยัยเดีย นี่! ยัยเดีย"

"อื้อออ~ เช้าแล้วเหรอ"

ดาร์เรนเดียตอบน้ำเสียงงัวเงียโดยที่ยังไม่ลืมตา ทำให้วิเวียนต้องจับใบหน้าสวยของเพื่อนรักให้เงยขึ้นแล้วส่ายไปส่ายมากลั่นแกล้งเพื่อนสาวของตัวเองจนดาร์เรนเดียทนไม่ไหวทำหน้าตาบูดบึ้งจ้องมองเธอด้วยความงอแง

"ฉันจะไปข้างนอกหน่อยนะ เดี๋ยวพรุ่งนี้พาไปไหว้เจ้าที่เดิม"

"ทำไมต้องไปที่เดิมด้วย"

"ฉันศึกษามาแล้ว ที่นี่เด็ดจริง ศักดิ์สิทธิ์จริง"

"แต่เมื่อวานเราก็เพิ่งไปที่นั่นมาไม่ใช่เหรอ"

"แกเนี่ยไม่รู้อะไรเลยนะ เขาว่ากันว่าตื๊อเท่านั้นที่จะครองโลก แกต้องตื๊อเทพ เทพถึงจะช่วยแกเชื่อฉัน"

วิเวียนทำสีหน้ามั่นใจส่งไปให้เพื่อนรัก ดาร์เรนเดียกำมือขึ้นเรียกความฮึกเหิมให้ตัวเอง ก่อนที่หญิงสาวจะก้มหน้าลงกดจูบที่แก้มป่องของเพื่อนรักแล้วโบกมือไปมาให้กับเธอ

"อย่ากลับดึกละ"

"รู้แล้วน่า!"

สองเท้าบางเดินออกมาจากคอนโดขนาดเล็กมือเรียวโบกแท็กซี่และบอกจุดหมายปลายทางที่นัดกับวีลล์เอาไว้ โดยจะต้องผ่านหน้าศาลเจ้าที่จะพาดาร์เรนเดียไปตามหาเทพแห่งความรักในวันพรุ่งนี้ เป็นจังหวะเดียวกันกับที่รถติดไฟแดงพอดี ดวงตากลมโตจ้องมองเข้าไปที่ศาลเจ้าที่ประดับไปด้วยเชือกสีแดงห้อยระโยงระยาง และโคมไฟสวย ภายในมีดอกกุหลาบหลากสีที่ใครหลายๆ คนนำมากราบไหว้เทพแห่งความรักเพื่อขอพร

ศาลเจ้าแห่งนี้เป็นสถานที่ที่ขึ้นเชื่อเรื่องมาขอพรเรื่องความรักได้อย่างโดดเด่นและส่วนมากผู้คนก็จะสมหวัง สถานที่แห่งนี้เป็นที่โล่งกว้างโดยข้างในจะแบ่งเป็นศาลเจ้าเล็กๆ เพื่อให้ผู้คนมาขอพร การขอพรที่นี่ต้องจดชื่อ และที่อยู่ปัจจุบันของตัวเองเอาไว้ ถ้าหากตกหล่นไปแม้แต่ตัวอักษรเดียวพรที่ขอไว้ก็จะไม่เป็นผล

วิเวียนมองสถานที่ที่ผู้คนพลุกพล่านดวงตากลมโตที่ประดับไปด้วยแพขนตาสวยสะดุดเข้ากับชายหนุ่มคนหนึ่งที่ดูดีออร่าจับ เขาใส่กางเกงสีดำพอดีตัวและเสื้อเชิ้ตสีขาวพับแขนถึงแค่ข้อศอกเท่านั้นดูแล้วอายุน่าจะราวๆ ยี่สิบสี่ หรือยี่สิบห้าได้

"โอ้โห ออร่าเกิ๊น หล่ออย่างกับเทพแหนะ"

ดวงตากลมโตยังจ้องมองเขาไม่วางตา เขาน่าจะเป็นผู้ดูแลศาลเจ้าแห่งนี้หรือเปล่านะทำไมถึงได้ก้มดูสมุดที่จดชื่อสำหรับขอพรอยู่แบบนั้น มือหนาข้างหนึ่งล้วงกระเป๋ากางเกง ผมดำขลับพลิ้วสวยไปตามแรงลม ใบหน้าขาวผ่องราวกับเทพบุตร ให้ตายเถอะในโลกนี้จะมีคนที่หล่อขนาดนี้จริงเหรอ

จริงสิ วันนี้เธอจะไปออกเดตนี่นา ...

สองมือเรียวยกขึ้นกระพุ่มไหว้ ดวงตากลมโตมองไปที่ศาลเจ้าแห่งนั้นก่อนจะตั้งจิตอธิษฐาน

'ขอให้ฉันได้เจอรักแท้ ขอให้ฉันได้เจอเนื้อคู่ดีๆ ด้วยเถิดเพี้ยง!'

ใบหูของเทพฯ หนุ่มกระดิกเพียงนิด เขาเหลียวมองหาเสียงที่ดังมาตามลมแต่ทว่าเมื่อหันกลับไปก็พบกับรถยนต์มากมายเคลื่อนตัวไปข้างหน้าเรียบร้อยแล้ว น้ำเสียงที่เขาได้ยินช่างหวานใสราวกับระฆังใบใหญ่ที่ดังก้อง อีกทั้งความตั้งใจแน่วแน่นั้นมันทำให้เขาสัมผัสได้อย่างชัดเจนจนน่าประหลาดใจ แต่ทว่าดวงตาสีน้ำตาลอ่อนทอประกายแสงระยิบระยับเมื่อสัมผัสเข้ากับแสงอาทิตย์ ทำให้เขาสามารถมองเห็นเงาร่างบางของใครบางคนที่นั่งอยู่ในรถแท็กซี่สีเขียวเหลือง มุมปากหนายกยิ้มก่อนจะมุ่งหน้าตามร่างเงาลางๆ ของร่างบางนั้นไป

มนุษย์ผู้นี้ไม่รู้หรือไงว่าขอพรต้องมาจดชื่อด้วย ไม่งั้นเขาจะจับคู่ให้ได้ยังไงละ ...

เทพฯ หนุ่มคิดในใจจนรถแท็กซี่ที่เขาตามจอดอยู่หน้าห้างสรรพสินค้าดังย่านกลางเมืองร่างบางลงกำลังลงรถ ส่วนเทพฯ หนุ่มก็พยายามเพ่งมองใบหน้าของเธอเพื่อจดจำแล้วจะได้นำกลับไปทำหน้าที่ของเขาต่อ แต่ทว่ากลิ่นหอมที่ไม่เหมือนใครจากกายเธอก็โชยเข้ามาแตะปลายจมูกเทพฯ หนุ่มหลับตาพริ้มสูดดมกลิ่นหอมของเธอเข้าปอด ก่อนจะได้สติแล้วหันไปมองหาเธออีกครั้ง ...

"เจ้ามาทำอะไรที่นี่อาเธอร์"

ไดอาน่าเทพแห่งความรักที่ทำงานในศาลเจ้าเดียวกันกับอาเธอร์เอ่ยขึ้น เธอเห็นอาเธอร์ออกมานอกศาลทั้งที่ยังทำงานไม่เสร็จเกิดสงสัยก็เลยตามมา อาเธอร์เทพฯ หนุ่มหันกลับไปมองข้างหลังเขากวาดสายตามองหาร่างบางคนเมื่อครู่แต่ก็ไม่พบ ทำให้ต้องหันกลับมาแล้วตอบกลับไดอาน่าด้วยท่าทีสบายๆ

"ข้าได้ยินเสียงมนุษย์ขอพร เลยจะมาดูเพราะเจ้ามนุษย์นั่นไม่ได้ให้ข้อมูลข้าไว้"

"เจ้าใส่ใจคนที่ไม่ทำตามกฎตั้งแต่เมื่อไหร่"