อธิษฐานรัก

ชายแปลกหน้า

วิเวียนเดินเข้าไปในห้างดัง ตรงเข้าไปในร้านอาหารที่นัดกับวีลล์เอาไว้ หญิงสาวสั่งอาหารรออยู่เพียงชั่วครู่ชายหนุ่มหน้าตาดีก็เดินเข้ามาทักทายด้วยรอยยิ้ม

"รอนานไหมครับวิ"

"ไม่นานค่ะ วิเพิ่งมาเมื่อกี้นี้เองนั่งก่อนสิคะวีลล์"

ชายหนุ่มนั่งลงฝั่งตรงข้าม เขาใช้สายตากรุ้มกริ่มไล่มองวิเวียนอย่างมีความต้องการอะไรบางอย่าง เขามองเธอตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้าพลางคิดว่าอย่างไรเสียวันนี้เขาต้องจัดการรวบหัวรวบหางเธอให้ได้

"มีอะไรรึเปล่าคะวีลล์"

"เปล่าครับ วิสั่งได้เลย"

ชายหนุ่มเริ่มต้นด้วยการสนทนากับเธอด้วยความสุภาพ บรรยากาศเต็มไปด้วยความรู้สึกดีที่ก่อเกิดภายในจิตใจของหญิงสาว วิเวียนเริ่มรู้สึกคุยถูกคอกับชายคนนี้ เธอเองก็สนทนาโต้ตอบกับเขาด้วยความสุภาพเช่นกัน

"วิขอไปเข้าห้องน้ำแป๊บหนึ่งนะคะ"

"ตามสบายครับ"

วิเวียนลุกขึ้นยืนอย่างคนบุคลิกภาพดี แล้วเดินออกไปจัดการกับธุระส่วนตัวด้วยความไว้ใจในตัวชายหนุ่มที่เพิ่งเจอกันได้ไม่นานนักเธอจึงไม่ได้ระแวดระวังอะไรกับเรื่องราวที่จะเกิดขึ้น

วีลล์มองซ้ายมองขวา เห็นว่าปลอดคน เขาหยิบอะไรบางอย่างออกมาจากกระเป๋ากางเกงยีนแล้วเทใส่ในแก้วน้ำเปล่าของคนตัวเล็กก่อนจะรีบทำท่าทีตามปกติราวกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้นมาก่อนหน้านี้

ทว่า ...

การกระทำของเขาไม่อาจรอดพ้นไปจากสายตาของเทพบางองค์ได้ อาเธอร์ที่กลับไปเคลียร์งานที่ศาลเจ้าจนเรียบร้อยเขาก็รีบหายตัวมาที่ห้างสรรพสินค้าทันทีเพราะยังคาใจกับเสียงที่เอ่ยขอพรจากเขาเมื่อครู่ แต่เมื่อมาถึงก็ได้ยินเสียงที่คุ้นเคยเอ่ยพูดกับชายหนุ่มบางคนจึงเร้นกายพรางตัวเอาไว้แล้วนั่งอยู่ข้างๆ ชายหนุ่มเพื่อดูว่าเขากำลังทำอะไร

"แผ่นหลังมนุษย์ผู้หญิงคนนั้น ช่างเหมือนกับเธอคนที่ขอพรแบบไม่รอบคอบเสียจริง"

หลังจากที่เห็นว่ามนุษย์หนุ่มใส่อะไรบางอย่างลงไปในแก้วน้ำเปล่าของหญิงสาว เทพอาเธอร์ก็ยังไม่ได้ทำอะไรเพียงแค่รอดูความครึกครื้นของโลกมนุษย์เพียงเท่านั้น เทพอาเธอร์นึกสนุกยกมือขึ้นสแกนมนุษย์ผู้ชายตั้งใจดูพื้นเพของเขาแต่ทว่าระบบเอไอของเทพก็แจ้งเตือนขึ้นว่ามนุษย์ผู้ชายที่นั่งข้างกายของเขานั้นไร้วาสนากับมนุษย์ผู้หญิงที่กำลังเดินเข้ามา

'ในเมื่อไร้วาสนา ก็อย่าเสียเวลาเลย'

หญิงสาวเดินเข้ามาใกล้มากขึ้นเรื่อยๆ ทำเอาเทพอาเธอร์ที่ไม่เคยหวั่นไหวกับผู้ใดมาก่อนจ้องร่างเธอตาไม่กะพริบ ยิ่งเธอเดินเข้ามาใกล้หัวใจของเทพหนุ่มก็เต้นแรงขึ้นเรื่อยๆ เขารับรู้ได้ว่าร่างกายของเขานั้นเริ่มร้อนรุ่มแปลกๆ อย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน เขาเริ่มมีสติอีกครั้งก็ตอนที่เห็นว่าหญิงสาวหย่อนสะโพกนั่งลงอย่างมีกิริยาแล้วหยิบแก้วน้ำกำลังยกขึ้นดื่ม

เพล้งงง!

เทพอาเธอร์ใช้พลังลมปัดแก้วน้ำที่อยู่ในมือของหญิงสาวออกจนกระเด็นแตก เสียงดังภายในร้านทำให้ผู้คนบริเวณรอบหันมามองเป็นตาเดียวไม่เพียงแค่นั้นมนุษย์หนุ่มข้างกายของเขายังมีอาการไม่พึงพอใจที่เห็นแก้วน้ำหล่นแตกอย่างไม่ทราบสาเหตุ

"ตายแล้ววิขอโทษนะคะ สงสัยน่าจะมือลื่นน่ะค่ะ"

"ไม่เป็นไรครับ"

"งั้น เราไปกันเลยดีไหมครับ"

"ไปไหนคะ"

"ดูหนังไง วีลล์ซื้อตั๋วหนังมาแล้วนะ"

มนุษย์หนุ่มชูตั๋วหนังขึ้นสองใบพลางคิดไปว่า ไม่เป็นไรครั้งหน้ายังมีโอกาส เดี๋ยวได้แล้วค่อยทิ้งก็ได้ ในขณะที่ทั้งสองกำลังลุกขึ้นยืนกำลังจะเดินออกไปที่เคาน์เตอร์เพื่อคิดเงินค่าอาหาร ก็มีชายหนุ่มคนหนึ่งปรากฏขึ้นข้างๆ พวกเขาแล้วดึงมือของหญิงสาวให้ออกมาจากตรงนั้นอย่างอุกอาจ

"เห้ยย!"

วีลล์หันกลับไปพยายามจะตามแต่ก็ถูกพนักงานของร้านดึงแขนเอาไว้เพราะยังไม่ได้ชำระเงิน เขาจำต้องชำระเงินให้เสร็จก่อน แล้วถึงวิ่งออกมาตามหาหญิงสาวที่ถูกใครบางคนดึงมือหนีไปแล้ว

"แม่งเอ๊ย! เงินก็เสีย ยาก็เสีย หญิงก็ไม่ได้ฟัน วันนี้มันวันซวยอะไรของกูวะเนี่ย"

- อีกด้าน –

ตึก ตึก ตึก ตึก

"นี่! คุณเป็นใครอะ ปล่อยฉันนะพาฉันออกมาทำไม"

" ... " ชายหนุ่มตรงหน้า หน้าตาดีไม่น้อยเธอไล่มองพิจารณารูปร่างหน้าตาของเขาดูหล่อดูดีมีออร่าจากประสบการณ์ที่ออกเดตมานับครั้งไม่ถ้วนทำให้เธอพิจารณารูปร่างชายหนุ่มตรงหน้าได้ราวกับเครื่องสแกน เขาน่าจะสูงราวๆ 189 รูปร่างกำยำอย่างเป็นผู้ชายเต็มตัว ผิวขาวราวกับหิมะ นิ้วมือเรียงตัวกันสวยราวกับมือผู้หญิง เส้นผมสลวยสีดำขลับแต่ดันใส่หมวกแก๊ปปกปิดเอาไว้แถมยังใส่แมสก์สีดำปิดบังใบหน้าไว้เพื่ออะไรก็ไม่รู้

"ปล่อยมือฉันได้ยัง ริอ่านเป็นโจรเหรอหายังหนุ่มยังแน่นแท้ๆ"

วิเวียนใช้กระเป๋าสะพายฟาดใส่เขาอย่างไม่ออมแรง ชายแปลกหน้ายกมือขึ้นกันความบาดเจ็บจากแรงตีของหญิงสาว

"ผมช่วยคุณไว้แท้ๆ ยังจะกล้ามาตีผมอีกเหรอ"

"ช่วยอะไรยะ ฉันไม่ได้อยู่ในอันตรายสักหน่อย คุณคิดดูนะกว่าจะมีผู้ชายมาขอออกเดตกับฉันไม่ใช่เรื่องง่ายเลยนะ แล้วดูคุณทำสิ คุณทำทุกอย่างพังหมดเลย" เธอแสดงท่าทีหัวเสียออกมาจนดูขัดหูขัดตาของเทพเจ้าหนุ่ม

"เจ้ามนุษย์นี่ ช่างโง่เขลานัก"

"อะไร คุณพูดอะไรของคุณ"

'น่ารำคาญเสียจริง!' เขาเพียงแค่คิดแต่ไม่ได้พูดออกมา อยากจะหายตัวไปเสียเดี๋ยวนี้เลยแต่ดันปรากฏตัวในร่างมนุษย์ไปแล้วหากอยู่ๆ หายตัวไปยัยนี่ช็อกตายเขาต้องถูกขังคุกสวรรค์เป็นแน่

"แล้วนั่นจะไปไหน"

" ... "

"นี่! คุณผู้ชายคุณจะไปไหน" เทพอาเธอร์เลือกที่จะเดินหนีออกมาเพราะเขาดูแล้วว่าบริเวณนี้ปลอดภัยสำหรับเธอแล้ว แต่พอเขาเดินหนีออกมายัยมนุษย์น่ารำคาญนี่ก็เดินตามเขาต้อยๆ

"กลับบ้าน แล้วคุณจะตามผมมาทำไม กลับบ้านคุณไปสิ"

วิเวียนหน้าบูดยืนมองชายหนุ่มร่างสูงราวกับนายแบบเดินห่างไกลออกไปแต่ทว่าอยู่ๆ เขาก็หยุดเดินแล้วหันกลับมามองเธอที่ยืนหน้าบูดอยู่นิ่งๆ

'อาเธอร์เอ๊ย! ทำไมไม่ปล่อยให้ยัยนั่นโดนวางยาไปวะ ภาระจริงๆ' เทพอาเธอร์ที่ไม่เคยอยากจะวุ่นวายกับมนุษย์มาก่อนดันเผลอช่วยเหลือมนุษย์ผู้หญิงคนหนึ่งเข้า และช่างเป็นอะไรที่บังเอิญเพราะทันทีที่ได้ยินเสียงของเธอเขาก็รับรู้ได้ทันทีว่าเธอคือคนที่ขอพรจากเขาโดยไม่ให้ข้อมูลอะไรมาเลย

"กลับมาทำไมคะ"

วิเวียนหน้าบูดบึ้ง เมื่อมองเห็นชายหนุ่มตรงหน้าเดินกลับมาจากอีกฟากของถนน เข้ามาในตรอกที่เธอยังยืนอยู่นิ่งๆ ด้วยใบหน้าที่ไม่สู้ดีนัก

"ทำไมไม่รีบกลับบ้าน"

"ก็คุณลากฉันมาที่ไหนก็ไม่รู้ฉันกลับบ้านไม่ถูก"

"เห้อออ~ วุ่นวายจริงๆ ไปเดี๋ยวผมไปส่ง"