กฤษดาขับรถมาหยุดตรงไฟแดงอย่างหัวเสีย ชายหนุ่มหันมามองร่างบางที่นั่งข้างๆ ด้วยความไม่พอใจ เกือบอาทิตย์ที่เขาพยายามตามหาแต่ก็ไม่เจอ แต่พอเจอก็ยิ่งทำให้เขาหงุดหงิดไม่น้อย
เมื่อมาเจอผู้หญิงคนนี้ยืนคุยอยู่กับผู้ชายอีกคน เขารู้แต่ว่าไม่พอใจ โมโห ยิ่งน้ำเสียงอ่อนหวานที่เธอพูดคุยกับผู้ชายอื่นอย่างสนิทสนม มันเกิดอะไรขึ้นกับเขากันแน่
ชายหนุ่มจ้องมองใบหน้าหวานด้วยความสงสัย ใบหน้าแบบนี้เขาเคยเจอที่ไหน แล้วยังคำพูดที่ชวนสงสัยของเธออีก หากเขาได้ยินไม่ผิด หญิงสาวผู้นี้พยายามหนีเขา
“จะเงียบอีกนานไหม กรธิดา” น้ำเสียงห้าวเอ่ยถามอย่างไม่สบอารมณ์ ทีกับเขายังทำเฉยไม่สนใจ ที่ผู้ชายคนอื่นล่ะยิ้มหวาน พูดหวานๆ ให้ตายสิ...เขาเกิดผู้หญิงคนนี้จริงๆ “ว่ายังไงล่ะ จะไม่คุยกันใช่ไหม”
“...” กรธิดาหันมามองเจ้าของเสียงห้าว ใบหน้าบึ้งตึงอย่างเคียดแค้น แต่เธอก็ไม่พูดอะไรออกมาสักคำ เธออะไรที่เธอจะต้องไปพูดกับผู้ชายคนนี้
