หลังจากแม่บ้านเดินออกไปจากห้องแล้ว กฤษดาก็หันมาจ้องหน้าหญิงสาว ที่ตอนนี้เขารู้ดีว่าอารมณ์ของหญิงสาวนั้นเป็นเช่นไร เธอก็คงโกรธเขาน่าดู หรือบางทีคงอยากฆ่าเขาเลยก็เป็นไปได้
“มองอะไร อยากมีเรื่องอีกหรือไง” กฤษดาถามด้วยน้ำเสียงกึ่งเล่นกึ่งจริงจัง
“คุณพูดแบบนั้นทำไม ป่านนี้ป้าเมตตาไม่พูดไปถึงไหนแล้ว” กรธิดาจ้องมองกฤษดาด้วยความโกรธ
“แล้วทีนี้จะทำยังไง”
“ก็ไม่ต้องทำอะไร เพราะยังไงเธอก็ต้องย้ายมาอยู่กับฉันที่นี่อยู่แล้ว ดังนั้น ไม่ว่าเธอจะมาอยู่ในฐานะอะไร เธอก็ไม่มีทางหนีฉันได้หรอก ฉันไม่คุยกับเธอแล้ว วันนี้แค่นี้ก่อนละกัน เอาไว้คืนนี้เราค่อยมาคุยกันอีกที”
กฤษดาตัดบทดื้อๆ พร้อมกับลุกจากเตียงพลางบิดขี้เกียจ ก่อนจะก้มลงหอมแก้มหญิงสาวฟอดใหญ่ และเดินออกมาจากห้องของหญิงสาวเพื่อกลับไปอาบน้ำห้องตัวเอง
กรธิดาล้มตัวลงไปนอนด้วยความเหนื่อยใจกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ดูเหมือนว่าเธอจะไม่ทัน
