รวิสานั่งทบทวนความรู้สึกเกี่ยวกับสองหนุ่มด้วยความเครียด เริ่มไม่แน่ใจตัวเองแล้วเหมือนกันว่าคิดอะไรกับเพื่อนรักของพี่ชายกันแน่ แล้วยังคนรักของเธออีกคน ยิ่งคิดก็ยิ่งเครียด มันเกิดอะไรขึ้น ทำไมมันถึงได้สับสนวุ่นวายแบบนี้ ถึงจะดีใจเรื่องกรธิดาก็เถอะ แต่มันก็รวดเร็วจนเธอเองก็ตั้งตัวไม่ติด
“เฮ้อ ทำไมมันถึงได้วุ่นวายแบบนี้ จะทำอย่างไรดีล่ะริสา เครียดๆ เครียดจริงๆ โว้ย” หญิงสาวตะโกนเพื่อระงับความว้าวุ่นในจิตใจ
เมตตาชะงัก เมื่อได้ยินเสียงตะโกนของคุณหนูเล็กของบ้าน ก่อนจะเปลี่ยนเส้นทางเดินไปตามเสียงที่ได้ยินนั้น เธอเห็นคุณหนูของเธอนั่งทำหน้ายุ่งอยู่ที่เรือนกุหลาบ
“เป็นอะไรไปคะคุณริสา” แม่บ้านถามขึ้นด้วยความเป็นห่วง
รวิสาตกใจเสียงถามนั้น แล้วหันมามอง เมื่อเห็นว่าเป็นแม่บ้านใหญ่ก็ยิ้มออกมา
“มีอะไรหรือคะป้า”
“ก็ไม่มีอะไรหรอกค่ะ ป้าได้ยินคุณริสาตะโกนเสียงดังเลยเป็นห่วง มีอะไรไม่สบายใจหรือเปล่าคะ”
