"...พะ พี่คามิล" เรียวปากเล็กเอ่ยเรียกชื่อร่างสูงที่ยืนอยู่ตรงหน้าเสียงสั่นพร้อมกับได้สติทำท่าจะปิดประตูใส่หน้าอีกคน ทว่า...
พรึบ!
มือหนาเอื้อมคว้าประตูห้องราคาแพงไว้ด้วยสีหน้าเรียบนิ่ง
"..." ไลลาที่เห็นแบบนั้นก็ยิ่งเนื้อตัวสั่นเทาไปอย่างรู้สึกนึกกลัวไปกับท่าทีของคนที่ยืนอยู่ตรงหน้า คามิลก้าวเท้าเดินเข้าไปในห้องนิ่งพร้อมกับจัดการปิดประตูห้องลง
ปึง!
ทันทีที่ประตูห้องถูกปิดลงโดยฝีมือคนตัวสูง ร่างเล็กที่ยืนอยู่ก็ยิ่งก้มหน้างุดตัวสั่นอย่างควบคุมความกลัวของตัวเองไม่ได้กับสายตาคมกริบของชายลูกครึ่งที่ยืนจ้องมองมายังเธอ แววตาของเขามันดูเรียบนิ่งยากจะคาดเดาในความคิด แต่มันก็มีความดุเข้มอยู่ในนั้น
"พะ พี่คามิลมาห้องไลลาทำไมคะ" ริมฝีปากบางตัดสินใจถามอีกคนไปเสียงสั่น
"..." เจ้าของใบหน้าหล่อเย็นชาก็เงียบไม่ตอบค่อย ๆ สาวเท้าเดินตรงเข้าไปยังร่างบางที่ยืนอยู่ ไลลาที่ตกใจก็รีบถอยหลังหนีจนแผ่นหลังเล็
