"ผมไม่เห็นด้วย" เสียงทุ้มของแทนไทเอ่ยบอกผู้เป็นย่าขึ้นหลังจากที่ทุกคนกลับมายังบ้านหลังใหญ่
"แทนไท ไม่เอาน่า"
"ย่าก็เห็นว่ามันไม่อยากจะหมั้น จะไปบังคับมันทำไม"
"ย่าก็ไม่ได้อยากทำแบบนี้ แต่จิตใจของน้องเราล่ะ..."
"...แทนไททนได้เหรอถ้าน้องต้องทนโดนคำพูดไม่ดีถาโถมใส่ แทนไททนได้ไหม" หญิงสูงวัยมองหน้าถามหลานชายคนโตด้วยแววตาใจเย็นใช้เหตุผลในการพูดคุย โดยทันทีที่ได้ยินแบบนั้น ร่างสูงพี่ชายคนตัวเล็กก็เริ่มเย็นลง แม้ว่าใจเขามันยังคงอยากจะฆ่าใครอีกคนที่มาทำร้ายน้องสาวตัวเองให้ตาย ดวงตาคมหันไปจ้องมองยังไลลาที่กำลังยืนเล่นแมวน้อยมีบุญอยู่กับแฟนสาวของเขาด้วยสีหน้ารู้สึกเจ็บปวดที่ไม่สามารถที่จะทำอะไร และในตอนนั้นเอง...
ตึก
ตึก
เสียงเท้าของเจ้าของบ้านทั้งสองเดินเข้ามาในบ้านด้วยสีหน้าท่าทีดูแปลกไปกว่าทุกครั้ง วาวาไม่มีรอยยิ้มสดใส เช่นเดียวกับธามที่รู้เรื่องทุกอย่างแล้วจึงทำให้สภาพจิตใจภายในของเขาเปลี
