Heartbreaker Billionaire

Chapter 1

Chapter 1

"Lintik ka talaga bro...Ano ba ang nakain mo at dinala mo talaga ako dito sa Zamboanga ah? Tingnan mo puro puno at d**o ang meron rito. Nababaliw ka na ba?" inis kong sambit sa aking pinsan.

Pababa ang private chopper namin sa malawak na patag sa taas ng bundok sa isang bahagi ng siyudad ng Zamboanga. Private property ito ng pinsan ko at kasalukuyan itong nagpatayo ng isang maliit na villa sa tuktok ng bundok.

Parang gusto ko nang umuwi na kaagad dahil puro berdeng puno at damuhan lamang ang nakapaligid sa malaking villa.

"Ang dami mo'ng arte Adrian! Tulungan mo na lang ako." seryosong saad ni Anton Chase Mondragon. Ang pinsan kong multi-billionaire at napakaplayboy. He is a CEO pero iba ang trip nito ngayon. He wants to be alone at idadamay pa talaga ako nito sa kung anumang trip nito sa lugar na ito.

" Hay.. Gusto ko nang umuwi Chase.. I can't stand sleepin' here kahit isang gabi lang!" Gusto ko na talagang umuwi sa totoo lang. Hindi ako nababagay sa bundok na ito dahil mababaliw lamang ako rito.

"We'll stay here for two weeks.." saad nito.

"Hayst.. Ganyan ka na ba talaga kabaliw simula noong iwan ka niya sa resort?Ikaw naman kasi... Masyado kang malibog!Kalimutan mo na lang si Jamilla. "

"Shut up. And don't mention that name again.." sagot nito.

"Ikaw naman kasi eh!"

"At ako pa talaga ang pinagbibintangan mo Adrian? Umalis siya without even hearing my side. Ngayon sabihin mo sa akin, kasalanan ko ba ha?"

"Kung alam ko lang na susukuan mo siya edi sana inagaw ko na lang siya sa'yo!"

Masama itong tumingin sa akin. "Don't you ever think about it!"

Oo naging seryoso ako dati kay Jamilla ngunit hinayaan ko na lamang sila ni Chase dahil pinsan ko ito at matalik ko siyang kaibigan. Kay Jamilla lamang ako naging seryoso sa totoo lang. Before I met her, I was a playboy but I saw how she suffered from Chase kaya nagbago ako dati dahil sa kanya pero noong sinabi niya sa akin na itinuturing lamang niya akong bilang isang kaibigan ay bumalik ako sa dating ako.

Six months na akong annulled sa babaeng pilit na ipinakasal sa akin ni Daddy. It was purely because of business. Our marriage didn't work out and talagang toxic na kami sa isa't isa kaya parehas naming ginustong maghiwalay. Sa states naman kami nagpakasal kaya naging madali lamang ang lahat.

Kaya after our annulment ay ang aking half brother na muna ang namahala sa business namin Abroad. Bago lang namin nalaman na may kapatid pala kami sa labas at kaedad ko lamang. Ang aking dalawang magkakabatang kapatid ay puro mga models sa Paris. Ako lamang ang nagpasyang umuwi rito sa Pilipinas. I feel comfortable here, this is my home.

"Aling Natty... Kumusta po kayo?" Narinig kong tanong ni Chase sa matandang babae na katiwala nito.

"Ay, Senyorito Chase... Naku.. Okay naman. Wala pala rito ang aking asawa kaya ang aking apo na muna ang kasa-kasama ko rito. May kasama pala kayo!" sambit ng matanda.

"Opo nga pala si Adrian ang pinsan ko..." pagpapakilala nito sa akin.

"Hello po Aling Natty!" bati ko.

"Aba'y lahi pala kayo ng mga magagandang lalake!" magiliw nitong saad na nakatingin sa akin.

"S-salamat po!" sagot ko.

"Ay siguro marami na kayong pinaiyak na babae noh?" biro nito.

Natawa ako sa sinabi niya. "Naku po actually po si Chase po ang umiiyak!"

Binatukan ako ni Anton Chase.. "Sira, hindi ko ginawa 'yun!"

Natawa na lamang ako sa kanya. Hay, natamaan talaga ang aking pinsan kay Jamilla. Ito lang nalang ang babaeng nagpabago sa napakaplayboy na kumag na' to. Pati ako nga na hindi ko inaasahan 'yon. Simula kasi noong iwan siya ni Jamilla ay wala na itong naging babae.At dito nga sa Zamboanga naisipang ibaling ang kabiguan nito.Kahit sinong lalake naman ay mabibighani sa kagandahang taglay ni Jamilla.Napakaganda ni Jamilla at napakabait. Napakaganda rin ng katawan ng babae kaya naman ay hindi ko masisi itong pinsan ko kung bakit halos mabaliw ito kay Jamilla.

Habang nagkukwentuhan sina Chase at Aling Natty ay nagpasya na muna akong magmasid sa kapaligiran.

--------------

" Naku Lia halika ngang bata ka." tawag sa akin ni Lola .Kararating ko lamang galing sa siyudad upang magbenta ng mga gulay na inani namin .Nagtatanim kasi kami ng mga gulay sa lupain ng mga Mondragon at kapag medyo marami nang maaani ay nilalako ang mga ito sa siyudad para dagdag kita na lamang para sa amin ni Lola at isa pa ay nag-iipon ako upang makapag-aral ako ulit sa kolehiyo.Malapit na ang pasukan kaya doble kayod ako ngayon.

" Mano po 'la." saad ko kay Lola Natty nang tuluyan nang makalapit.

Natulala ako nang tingnan ko ang mukha ng lalaking kausap ni Lola. Artista siguro ang lalaking ito. Ngayon lamang ako nakakita ng napakagwapong nilalang sa tanang buhay ko.

" Anton Chase Mondragon...." nakangiti ito sa akin at halos matumba ako nang tinitigan niya ako.

" Apo...Si Senyorito Anton Chase ang may-ari ng Villa at lupain na ito." bumalik ako sa katinuan nang magsalita si Lola Natty.

"Lia po Senyorito."nakangiti ko ring saad sa kanya.

" Lia apo, mamitas ka na ng mga gulay sa bakuran para makakapagluto na tayo ng hapunan para kina Senyorito" utos sa,kin ni Lola at nagmadali naman akong kumuha ng basket at lumabas patungo sa bakuran kung saan may mga tanim na sari-saring gulay.

Seryoso ako sa pamimitas ng mga gulay nang nakarinig ako ng boses ng isang lalaki. Hinanap ko kung saan nanggaling ang boses na'yon at nakita ko ang isang nakakalaglag panga ring nilalang na nakapantalon lamang at ang tshirt nito ay nakasablay lamang sa kanang balikat.

Ikinusot ko ang aking mga mata upang manigurado. Ang tangkad ng lalaki. At ang kinis ng kanyang balat. Nakatalikod ito at talagang napakaputi ng likod nito.

"Ang init whew!" sambit nito habang hinahampas ang damit nito sa katawan. Batid kong naiinitan na ito.

Humarap ito sa akin at nalaglag tuloy ang bitbit kong basket nang masilayan ang mukha ng lalaki. May hawig ito kay Senyorito Anton Chase. Batid ko rin na napakagwapo rin ng lalakeng kaharap ko ngayon.

"Hey, are you okay Miss?" nakalapit na pala ito sa akin.

"Ah... O-opo okay lang ako!" pautal-utal kong sagot. Sa totoo lang ay mas pinawisan ako nang as lumapit pa ito sa akin. Mas gumwapo ito sa malapitan.

Bakit ganito ang nararamdaman ko? Ba't ang lakas ng t***k ng puso ko? Parang nakukuryente ako nang halos dumikit na ang aming balat sa isa't isa nang pinulot nito ang basket na nabitawan ko at iniabot ulit sa akin.

Hinawakan niya ang aking magkabilang braso. "Are you sure you're okay? Ang lamig mo?" tanong nito.

Ewan ko nga ba sa sarili ko kung bakit ganito kalaki ng epekto ng presensya niya sa akin.

"I'm Adrian Mondragon by the way and you are?"

"Lia.. Lia po Senyorito.." sagot ko.

"Tulungan na kita... Ano pa ba ang pipitasin mo?" tanong ulit niya.

"K-kayo po?"

Gusto kong magpalamon na lamang sa lupa nang marinig ang halakhak ni Sir Adrian.

"Nakakatawa ka Lia.Ano ang pipitasin mo sa akin? Baka hindi mo kakayanin. "

"S-sorry po ang ibig kong sabihin ay kayo po anong gusto niyong gulay na iluluto po?"

"I'm just kiddin'. Puro ka naman po Lia. Ang tanda ko na ba? Para sa'yo ilang taon na ba ako?"

"Mmm twenty po..." hula ko.

"Mmmm magkakasundo tayo.Mukhang bata pa pala ako sa mga mata mo!" nakangising saad ni Sir Adrian. "Ikaw ilang taon ka na?"

"sixteen po..."

"Ang bata mo pa pala."

Ngumiti lamang ako sa kanya.

Magkasama kaming pumasok sa loob ng bahay habang si Sir Adrian ay bitbit ang basket na puno ng mga gulay. Makuwento pala si Sir Adrian at ramdam kong masayahin ito. Si Senyorito Anton Chase naman ay batid kong seryoso at pormal kung magsalita.

Pagkatapos naming maghapunan sa gabing 'yon ay naligo na muna ako. Amoy araw na ako kanina sa paglalako ng mga gulay. Sinabon ko ang aking hubad na katawan at napansin ang aking balat. Morena ako ngunit makinis naman.

Nakakahiya kay sir Adrian. Ang puti ng balat nito samantalang ako ay wala na 'atang pag-asang pumuti dahil sa araw-araw na paglalako ng mga gulay sa bayan.

Teka? Ba' t tila namomoblema 'ata ako sa kulay ko kumpara kay Sir Adrian? Impossibleng mapapansin niya ako. Ang sabi ni Lola ay mga bilyonaryo ang pamilya Mondragon sa Manila.

Bukas ay maaga akong luluwas upang makabenta ulit. Gusto ko talagang makapagtapos ng pag-aaral.' Yun na lang talaga ang pangarap ko sa buhay.

Nang tapos nang maligo ay mabilis akong lumabas sa banyo at hindi ko inaasahan na may makabangga akong tao.

Natanggal tuloy ang buhol ng aking tuwalya.

Napatili ako nang makita ang aking tuwalya na nasa sahig na.

Tiningnan ko si Sir Adrian na natulala lamang habang pinagmamasdan ang aking hubad na katawan sa harapan nito.

Mabilis kong pinulot ang tuwalya at tinakpan ulit ang aking katawan. Walang kahit isang salita ay dumiretso na ako sa kwarto ni Lola at nagbihis. Sobrang nakakahiya talaga!