“บันนี่! มาคุยกันก่อน!” เอมิการ้องเรียกเพื่อนสาวเสียงดัง วันเสาร์วันอาทิตย์ที่ผ่านมาหริณะที่บอกจะโทรหาเธอกลับเงียบหายไป เธอโทรไปก็ไม่รับ วันนี้มาถึงก็รีบวิ่งเข้าห้องสอบอีกต่างหาก เอมิกาจึงพยายามทำข้อสอบให้เสร็จก่อนแล้วออกมานั่งดักรอหริณะที่หน้าห้องสอบ “เอม! เราก็จะมาคุยกับเอมอยู่แล้ว เสาร์อาทิตย์เราไม่ได้โทรหาเลย เราขอโทษ มัน... แบบ... เรื่องเยอะมาก ๆ เลย” หริณะยิ้มเจื่อนให้เพื่อนแล้วตอบเสียงอ่อย ก็... แหม... พี่ ๆ บังคับให้หนูอาบน้ำมนต์ ลงคาถาข้ามวันข้ามคืน กลัวออกบ้านแล้วไอ้ผีร้ายมันจะมาเกาะแกะ นี่ถ้าไม่ติดว่ามีสอบมีหวังพี่ ๆ ขังไว้ในบ้านแน่ ๆ “แล้วที่คอบันนี่นั่นอะไร? สร้อยอะไรเต็มไปหมด? เล่นของตอนสอบเหรอ?” เอมิกาขมวดคิ้วแล้วถามเมื่อเห็นสายสร้อยมากมายบนลำคอระหงของเพื่อน “เออ... พวกเครื่องรางของขลังกันผีน่ะ... เดี๋ยวเราจะเล่าเรื่องทั้งหมดให้เอมฟังเอง ไปนั่งคุยกันตรงแคนทีนดีไหม?” ห