“โอ๊ย!...อะไรกันนักกันหนานะแม่คุณหนูกุหลาบ เพื่อนอุตส่าห์มาบ้านทั้งทีทำเป็นมีลับลมคมนัย...อืม...”
บ่นกับตัวเองพลางก็หันซ้ายขวาชะโงกหน้าไปทางประตูห้องครัว หล่อนนึกกระหยิ่มในใจเพราะไม่รู้ว่าสองหนุ่มฝาแฝดยังกินข้าวกันอยู่ในครัวหรือไม่แล้วมองไปที่ประตูห้องรับแขกของบ้าน หล่อนยิ้มกับตัวเองพลางก็วางปากกาลงบนโต๊ะ
“ลองเข้าไปดูในครัวดีกว่าว่าสองหนุ่มหล่อกินข้าวเสร็จกันหรือยัง แหม...คิดแล้วขนลุก คนอาไร้...หล่อทั้งพี่ทั้งน้อง นี่ถ้าได้ฟาดพร้อมกันทั้งสองคนแล้วมันจะเด็ดขนาดไหนน๊อ”
ว่าแล้วก็ลุกขึ้นอย่างกล้าหาญ สมกับเป็นหญิงไทยใจกล้า ส้มโอเดินตรงเข้าไปในครัวแต่แล้วก็พบเพียงความว่างเปล่าเพราะไม่เห็นเงาของใครในนั้น หล่อนทำสีหน้าแสดงความเสียดายออกมา
“อะไรกันเนี่ย กินเร็วปานพายุ...ไปไหนกันหมดแล้วน๊า เอ...หรือว่ากลับไปล้างบ่อปลากันต่อ...อืม...บ่อปลานั่นอยู่ที่ไหนอ่ะ...สงสัยต้องลองเดินไปเที่ยวเล่นหน่อยละ เผื่อจะได้จับปลาพร้อมกันสองตัวทีเดียว...คิ คิ”
เด็กสาววัยสิบเก้าแต่ทรวดทรงองเอวน่ากอดน่าฟัดเหลือใจเดินออกมาที่หน้าบ้าน หล่อนเดินเข้าไปในสวนข้างบ้านของท่านนายพลและแว่บหนึ่งก็เห็นกุหลาบนั่งคุยกับคุณผู้หญิงแจ่มจันทร์ที่ซุ้มไม้ไม่ไกลจากที่นั้น ดูเหมือนทั้งสองมีเรื่องคุยกันและยังไม่มีทีท่าว่าจะเสร็จสิ้นง่าย ๆ ส้มโอนึกในใจว่าเป็นโอกาสอันดีที่หล่อนเองก็จะได้เดินไปดูบ่อปลาของบ้านท่านนายพลเพราะสองแม่ลูกอาจยังมีธุระที่ต้องคุยกันนาน นึกได้ดังนั้นก็เดินต่อไปจนถึงสวนที่มีป่าขึ้นรกสักหน่อย ที่นั่นมีพุ่มไม้แปลก ๆ ขึ้นรกเรื้อเหมือนว่าเป็นเขตที่ยังไม่ได้รับการดูแลอย่างทั่วถึง กระทั่งหล่อนได้ยินเสียงคนพูดคุยกัน
ส้มโอเดินไปหยุดหลังพุ่มไม้แล้วก็ยิ้มออกเมื่อเห็นสองหนุ่ม ไพร กับ พฤกษ์ ทั้งสองนุ่งเพียงกางเกงขาสั้นตัวเดียวกำลังเล่นน้ำในบ่อปลาเล็ก ๆ ที่เจ้าของบ้านขุดไว้ ส้มโอเลียปากตัวเองจนมันแผล่บทำเหมือนเห็นอาหารน่ากิน ก็จะไม่ให้หล่อนตาวาวได้อย่างไรเพราะสองหนุ่มที่กำลังเล่นน้ำกันอยู่อวดซิกส์แพ็คของหน้าอกที่มีกล้ามเนื้อเป็นมัด ส่วนเป้ากางเกงของทั้งสองเปียกน้ำนั้นมันตุงขึ้นมาเห็นได้ชัดเลยว่ามีอะไรบางอย่างที่แสนดึงดูดซ่อนอยู่ในนั้น เนื้อตัวของทั้งสองเปียกน้ำชุ่มฉ่ำ ดูแล้วอยากจะลงไปเล่นน้ำด้วยกันเลยทีเดียว
เมื่อนึกอะไรขึ้นได้ส้มโอก็แกล้งเดินไปหยุดที่ใกล้ ๆ บ่อน้ำที่ระดับน้ำไม่ลึกมาก สองหนุ่มฝาแฝดหันมาพร้อมกันเมื่อเห็นว่าใครเดินมาและหยุดมองคนทั้งสอง
“อ้าว!...น้องส้มโอ จะไปไหนหรือครับ”
พฤกษ์เป็นคนถามขึ้น ส้มโอยิ้มให้เอียงอายก่อนจะตอบเสียงพร่า ๆ
“อ๋อ...ส้มโอลองเดินเข้ามาในสวนของคุณพ่อกุหลาบน่ะค่ะ ไม่เคยเดินเข้ามาในนี้เลย ร่มรื่นจังเลยนะคะ”
“มาเล่นน้ำด้วยกันมั้ยครับ อากาศร้อน ๆ เล่นน้ำแล้วสดชื่นมากเลย”
“แล้วนี่ช่วยล้างบ่อปลาให้พ่อของพวกพี่เสร็จแล้วเหรอคะ”
“บ่อปลาอยู่ใกล้ ๆ นี่เองครับน้องส้มโอ เราจัดการล้างให้พ่อจนเสร็จแล้วก็เลยมาเล่นน้ำในอ่างนี่ น้ำสะอาดมากครับเพราะท่านนายพลมีระบบถ่ายเทน้ำ ลงมาเล่นด้วยกันสิครับ”
ไพรกล่าวเสริม ส้มโอส่ายหน้า
“ไม่ล่ะค่ะ...อืม...ขอนั่งดูพวกพี่ ๆ เล่นน้ำตรงนี้ดีกว่านะคะ”
บทที่ 6
ส้มโอทำเหมือนไม่อยากลงเล่นน้ำ แต่หล่อนกลับนั่งลงบนพื้นหญ้าข้าง ๆ แอ่งน้ำเล็กที่หนุ่มฝาแฝดสุดหล่อกำลังเล่นน้ำจนตัวเปียกฉ่ำ เด็กสาวซึ่งสวมเสื้อยืดรัดรูปและกางเกงขาสั้นรัดรึงจนเห็นง่ามเนื้อตรงกลางพูนขึ้นมาค่อย ๆ นั่งลงด้วยท่าทีเซ็กซี่ สายตาของหล่อนจับจ้องอยู่ที่สองหนุ่มซึ่งมองเด็กสาวที่นั่งลงตาเป็นมัน
แต่ส้มโอไม่ได้นั่งลงเฉย ๆ หล่อนแกล้งพัดวีมือไปมาเหมือนว่าแดดกลางวันทำให้หล่อนร้อนผ่าวก่อนค่อย ๆ ถอดเสื้อยืดออกเหลือแต่กางเกงขาสั้น อวดโนมเนื้อขาวผ่องด้านบนที่มีเพียงบราเซียลูกไม้ตัวเล็กโอบอุ้มสองเต้าใหญ่เท่า ๆ กับชื่อของเจ้าหล่อน มันปิดปลายเต้าสีชมพูเรื่อของส้มโอแทบไม่มิดเพราะความอวบใหย่ทำให้เนื้อเต้าล้นทะลักออกมาโดดเด่นจนทั้งสองหนุ่มตาเบิกค้างเพราะไม่นึกว่าเพื่อนสนิทของคุณหนูกุหลาบจะใจกล้าขนาดนี้ ส้มโอยิ้มให้หนุ่มทั้งสอง
“แหม...ส้มโอร้อนน่ะค่ะ ขอนั่งพักตรงนี้ให้สบายใจหน่อยได้รึเปล่า พี่ทั้งสองคงไม่ว่านะคะ”
“มะ...ไม่ว่าหรอกครับ”
ทั้งสองตอบเกือบจะพร้อมกัน แต่แล้วสักครู่ไพรกับพฤกษ์ก็หันหน้ามายิ้มให้กัน สบตากันเหมือนรู้ใจก่อนจะขึ้นจากอ่างน้ำแล้วเข้าไปทรุดตัวลงนั่งขนาบข้างน้องส้มโอคนสวยที่นั่งเอนตัวไปข้างหลัง ทำให้หน้าอกโดดเด้งออกมา ส่วนขาเรียวยืดออกโชว์ความขาวนวลเนียนไปทั้งตัว ส้มโอหันมองสองหนุ่มที่นั่งขนาบข้างซ้ายขวา
“อ้าว...พี่ไพรกับพี่พฤกษ์ไม่อาบน้ำกันต่อเหรอคะ”
“ไม่ล่ะ...เราสองคนคิดว่ามานั่งใต้ร่มไม้รับลมเป็นเพื่อน้องส้มโอจะดีกว่า...อืม...น้องส้มโอนี่หุ่นดีจังเลยนะ”
พฤกษ์เป็นคนพูดขึ้นและจ้องมองที่ร่องนมอวบของเด็กสาวที่ยิ่งแอ่นตัวโชว์ความอวบอัดน่าฟัดให้สองหนุ่มเห็นแล้วแทบน้ำลายหก
“ขอบคุณค่ะ...ว่าแต่พี่ไพรกับพี่พฤกษ์เนี่ยมาอยู่ที่บ้านกุหลาบหลายวันรึเปล่าคะ”