ตอนที่ 3
1045 Words
กุหลาบอุทานเบา ๆ เพราะไม่อยากเชื่อว่าจะได้เห็นภาพที่คุณแม่ของหล่อนกำลังกอดกันนัวเนียกับคนทำสวนของบ้านที่ท่านนายพลใหญ่ไว้วางใจให้ช่วยดูแลสวน เด็กสาวแอบอยู่ด้านหลังมุมเสาบ้านและค่อย ๆ นั่งลงเพื่อแอบมองคนทั้งสองที่กำลังนัวเนียกันโดยไม่สนใจอะไรทั้งสิ้น
“อืม...คุณผู้หญิงครับ รู้มั้ยว่าฝันของผมเป็นจริงแล้ว ได้กอดได้จูบคุณผู้หญิงอย่างนี้ ผมฝันมานานแล้วนะครับ”
“เบา ๆ หน่อยไม่ได้หรือนายเพิ่ม...อ๊าย...ซี๊ด”
คุณผู้หญิงแจ่มจันทร์ร้องครางลึก ๆ ในลำคอเมื่อนายเพิ่มซุกไซ้ลำคอและขยี้บนผิวนวลที่ไหปลาร้าด้วยคางระคายขนเครา นายเพิ่มอายุห้าสิบกว่าก็จริงแต่ด้วยงานที่ต้องอยู่กลางแจ้งทำให้ผิวเป็นสีแทน แต่เป็นสีแทนแบบน่ามอง รูปร่างกำยำ บนแขนล่ำมีเหงื่ออาบมันแผล่บแต่คุณผู้หญิงแจ่มจันทร์กลับยินยอมให้คนสวนกอดจูบหล่อนได้อย่างง่ายดาย กุหลาบเห็นแม่ของหล่อนหลับตาพริ้มเหมือนมีความสุขแม้ว่าปากจะพร่ำว่าให้เบา ๆ
“คุณผู้หญิงนี่...น่า...จริง ๆ นะครับ หวานไปทั้งตัวเลย”
“น่าอะไรเหรอนายเพิ่ม บอกฉันมาเดี๋ยวนี้นะ”
“น่าเอาไงครับ...แหม จะน่าอะไรซะอีก ขาวอวบอึ๋มจนผมอดใจไม่ไหวแล้ว...อืม...หอมจังเลย”
นายเพิ่มงึมงำอยู่ที่ลำคอของคุณผู้หญิงแจ่มจันทร์ซึ่งบิดตัวไปมาด้วยความรันจวน ตั้งแต่คนสวนวัยห้าสิบเข้ามาทำงานที่บ้านก็หลายปี หล่อนได้แต่แอบมองเพราะหลายครั้งที่ท่านนายพลใหญ่ปล่อยให้หล่อนอยู่บ้านเดียวดาย หล่อนรู้ดีว่าเรืองฤทธิ์สามีของหล่อนมีบ้านเล็กบ้านน้อยอยู่ต่างจังหวัด บางครั้งเดินทางไปทำงานก็จะมีคนส่งข่าวให้รู้ว่านายพลใหญ่ไปอยู่กับพวกเมียน้อยทั้งหลาย คุณผู้หญิงแจ่มจันทร์ได้แต่เก็บความเจ็บช้ำไว้ในใจ จนวันนี้หล่อนตัดสินใจว่าตัวเองต้องหาความสุขเสียบ้าง และความสุขเสียวนั้นก็อยู่ไม่ไกลมือเลย
“นายเพิ่มจ๋า...ฉันคิดว่านายเพิ่มจะปฏิเสธฉันซะอีกนะวันนี้ ฉันอุตส่าห์มาหา กลัวเหลือเกินว่านายเพิ่มจะหันหลังให้ฉัน”
“โอ...คุณผู้หญิงครับ ผมก็มองคุณผู้หญิงมาตั้งนานแล้วนะครับ ยังคิดเลยว่าเมื่อไหร่จะได้กอดคุณผู้หญิงให้หนำใจเสียที วันนี้ได้กอดได้จูบแล้วเป็นบุญของไอ้เพิ่มจริงๆ”
“แล้วนี่ลูกชายฝาแฝดของนายเพิ่มไปไหนกันหมด ถ้าเขากลับมาตอนนี้แล้วเห็นเราอยู่ด้วยกันต้องเป็นเรื่องแน่ๆ”
“ผมสั่งให้ไพรกับพฤกษ์ไปช่วยกันล้างบ่อปลาท้ายสวนของคุณท่านแล้วครับ อีกนานล่ะกว่าจะกลับ ตอนนี้ก็เหลือเราแค่สองคน”
“ซี๊ดดดด...อา...นายเพิ่มจ๋า...อุ๊ย!...อย่าซีจ๊ะ”
คุณผู้หญิงส่งเสียงครางอย่างมีความสุขเมื่อนายเพิ่มเลื่อนใบหน้าสีเข้ม ๆ ขึ้นมาบนพวงแก้มสีชมพูเปล่งปลั่ง กุหลาบที่ลอบมองอยู่รู้สึกเสียววูบวาบตามไปด้วย ที่จริงเรื่องแบบนี้ไม่ใช่ว่าหล่อนจะไม่เคย อาจจะมากกว่าแม่ของหล่อนที่อยู่แต่กับบ้านด้วยซ้ำ แต่ก็คิดไม่ถึงว่ามารดาจะคิดมาเกลือกกลั้วกับคนทำสวน
แต่ดูสิ...จะไม่ให้แม่ของหล่อนหลงใหลนายเพิ่มได้อย่างไร ในเมื่อร่างกายของนายเพิ่มเต็มไปด้วยกล้ามเป็นมัด ๆ เห็นได้อย่างชัดเจนเพราะคนสวนวัยห้าสิบกว่านุ่งแค่กางเกงขาสั้นเพียงตัวเดียว ปล่อยให้ท่อนบนเปลือยเปล่า ล่อตาล่อใจคุณผู้หญิงหัวใจเปลี่ยวเสียอย่างนั้น
กุหลาบไม่โทษคุณผู้หญิงแจ่มจันทร์ เพราะหล่อนก็รู้ดีว่าบิดามีเมียน้อยอยู่ข้างนอกเยอะแยะและไม่ค่อยให้ความสนใจครอบครัวสักเท่าไหร่ แต่ก็อดตื่นเต้นไม่ได้เพราะเป็นครั้งแรกที่หล่อนได้เห็นฉากรักของผู้หญิงและผู้ชายวัยผู้ใหญ่ แถมยังเป็นแม่ของหล่อนเองอีกต่างหาก
“ซี๊ดดด...นายเพิ่ม...จูบฉันหย่อยสิจ๊ะ”
คุณผู้หญิงแจ่มจันทร์รบเร้าคนสวนด้วยเสียงแหบกระเส่า นายเพิ่มเลียปากตัวเองแล้วประกบปากกับกลีบปากของคุณผู้หญิง แลกลิ้นกันดูดดื่ม เห็นได้ชัดว่าน้ำลายหยดเยิ้มออกจากปากของคนทั้งคู่เลยทีเดียว
บทที่ 3
ทั้งคุณผู้หญิงและคนสวนต่างแลกลิ้นกันอย่างเมามันโดยไม่สนใจว่าถ้าใครผ่านมาเห็นต้องกลายเป็นเรื่องใหญ่ กุหลาบหันซ้ายหันขวา นึกอีกทีก็เหมือนหล่อนดูต้นทางให้แม่ตัวเองเสพรักกับผู้ชายคนอื่นยังไงยังงั้น แต่ก็รู้สึกเสียวๆ ไปด้วยในเวลาเดียวกัน
“คุณผู้หญิงครับ ไม่ว่ากันนะครับถ้าผมจะทำอย่างอื่นมากกว่าจูบ”
นายเพิ่มถามเหมือนเกรงใจ คุณหญิงแจ่มจันทร์ยิ้มเอียงอายเพราะเป็นครั้งแรกที่หล่อนกล้าหาญคิดนอกใจสามีอย่างนี้ หญิงวัยสี่สิบกว่าพยักหน้าเชิงอนุญาต
“เอาสิจ๊ะนายเพิ่ม...อยากทำอะไรล่ะ แต่แหม...จะทำกันตรงนี้เลยเหรอ มันกลางแจ้งเกินไปมั้ย”
“ไม่หรอกครับคุณผู้หญิง กลางแจ้งแบบนี้สิดี จะได้เห็นอะไรต่อมิอะไรชัด ๆ มันได้อารมณ์มากกว่าอยู่ที่มืดๆ นะครับ”
“นายเพิ่มพูดแบบนี้ฉันเกิดอารมณืมากเลยรู้มั้ย...ซี๊ดดดด...โอววว...ไม่รู้สึกแบบนี้มานานแล้ว สั่นๆ เสียวๆ”
“คุณท่านไม่ทำแบบนี้กับคุณผู้หญิงบ้างเหรอครับ”
“อย่าไปพูดถึงเลย มาถึงบ้านก็หลับ แต่เวลาจะไปไหนล่ะดี๊ด๊ามีความสุข ได้อยู่กับนังพวกเมียน้อยพวกนั้นแล้วคึกคักขึ้นมาทันตาเห็น”
“แหม...เสียดายจริง ๆ นะครับ ที่จริงคุณท่านมีของดีในมืออยู่แล้ว คุณผู้หญิงของผมยังเต่งตึงขนาดนี้ ยังสวยยังน่าจับน่าจูบ แต่ไม่เป็นไรหรอกครับ คุณท่าไม่ว่าง กระผมก็จะช่วยท่านทำงานให้คุณผู้หญิงแทน...อืม...”
ว่าแล้วคนสวนวัยกลางคนก็ค่อยแกะกระดุมเสื้อของคุณผู้หญิงที่ตอนนี้นั่งแอ่นอกระทดระทวยตรงหน้า กุหลาบบุ้ยปากแล้วบ่นกับตัวเองเบาๆ
- Writer
