Treacherous Love

Chapter 3

Astraia's POV

Minulat ko ang aking mata nang maramdaman na parang may mabigat na bagay na nakadagan sa’kin. 

What the f*ck?

Nanlaki ang mata ko nang makita ang isang lalaki na nakahubad at mahigpit na nakayakap sa akin. Mabilis akong napatayo ngunit bumalatay ang sakit sa mukha ko dahil masakit ang gitnang bahagi ng hita ko. Pinilit kong bumangon at inalis ang braso nitong mahigpit na nakapalupot sa’kin.

"Hmm," Ungol nito at tumalikod sa akin.

Nakahinga ako ng maluwag dahil hindi nagising ang lalaki. I cussed when I saw the red stain in the bed.

It's the evidence of my virginity!

Ano ba ang nangyari kagabi, f*ck!

Am I that drunk at nakipag one night stand ako? Pumikit ako at wala ng inaksayang oras. Hinagilap ko ang mga damit ko ngunit napanganga ako nang makita ang mga undies ko na sira sira.

Damn, he's too wild.

I bit my lips at isinuot ang mga damit ko. Mabilis akong tumalikod ngunit bago tuluyang umalis ay nilingon ko ito.

Is he from another dimension?

He's handsome as hell. Tulog na tulog ito ngunit nanlaki ang mata ko nang gumalaw ito. Napamura ako at mabilis na tumakbo palabas. Mabuti na lamang at loose shirt ang suot kong damit.

Bakit naman kasi pinunit nito ang mga undies ko!

Oh Lord, forgive me for what I have sinned.

Pinagmasdan ko ang sarili ko sa salamin. Naka-turtle neck ako dahil sa mga hickeys na binigay ng lalaking 'yon! Naka-short din akong maikli at naka-boots. Malayong malayo sa isa kong katauhan. Nakalugay ang kulot kong buhok at pulang pula ang labi ko dahil sa lipstick.

Astraia Esmeray is now back.

I sighed.

Adelaine is right, hindi ko matatakasan kung sino ako. All these pretendings, all these things dito parin ang bagsak ko. Kinuyom ko ang kamao ko at binalibag ang mga gamit sa loob ng aking silid.

Why do I need to suffer?

Why do I need to do these kinds of things? I kill people for other people. I am born with chaos; I am not born with love.

I smiled bitterly.

Maybe I don't deserve to be loved.

Isang butil ang tumulo sa aking mata. I looked at myself in the mirror.

How can you be so pathetic?

My soul is already in hell. I hate my parents for doing this to me. I hate them that I just want to end my life, but I still have a mission to do.

I need to save those children.

Kahit isang tama lamang, gusto ko itama ang lahat. I want to make things right. Hindi para sa’kin kung hindi para sa mga inosenteng buhay na hawak ng mga magulang ko.

Natigilan ako nang may kumatok sa pintuan ng aking silid.

"Señorita, pinapatawag po kayo ng inyong mga magulang sa ibaba," 

"I'm coming," Malamig kong pahayag.

One last mission and Astraia Esmeray will finally die.

Bumaba na ‘ko at bawat tauhan na nadadaanan ko ay yumuyuko bilang paggalang. Walang emosyon na naglakad ako papunta sa office kung saan naroon ang aking magulang. Walang katok-katok na binuksan ko ang pintuan.

"When will you learn how to knock, iha?" Maarteng pahayag ng aking ina.

Eleganteng nakaupo ito sa sofa habang ang aking ama ay nakaupo sa swivel chair. Katabi nito ang kanang kamay nito na nakangisi sakin.

Tss, I wanna kill him.

"Do I need to ask Adelaine to take you back, young lady?" Malamig na pahayag ng aking ama.

Taas noo ko itong hinarap.

"I will do everything I want, as long as I'm doing all my missions," ani ko.

Umigting ang panga nito at tumingin sakin.

"Nagrerebelde ka ba, Astraia Esmeray?" Nakasimangot na tanong nito.

Pagak na tumawa ko.

"I'm doing everything you ask me to do, and you called that what? Nagrerebelde ako? I'm sorry but I'm just enjoying my life, Dad." Ngisi ko rito.

"Astraia!" Sigaw ng aking ina.

I looked at her with anger in my eyes.

"What? Stop telling me what to do because it's my life not yours." 

Magsasalita pa sana ang aking ina nang tumawa ang aking ama.

"Your life, young lady? Kung hindi dahil sa amin ay hindi ka mabubuhay! So stop disrespecting us!" His voice roared.

Life?

Hindi nalang sana ako nabuhay, this kind of life is killing me slowly.

"Matagal na kong bayad, hindi pa ba sapat na nakasanla na ang mga kaluluwa natin sa demonyo?" Mapang-asar kong tanong.

"Hindi kita pinalaking bastos, Astraia!" Sigaw ng aking ina habang ang aking ama ay gigil na gigil na sa galit.

I smirked.

"Ano lang, Mom? Pinalaki mo lang akong mamatay tao?" Pagod na tumingin ako sa mga ito at tumalikod na.

Lalabas na sana ako ng pinto nang maramdaman ko ang papalapit na bagay sa akin. Mabilis ko itong sinapo at binato pabalik. Binunot ko ang baril ko at tinutok sa lalaking nasa gilid ng aking ama.

"F*cking try me, Jackson at sasabog ang ulo mo." Malamig na pahayag ko.

Nanlaki ang mata ng aking mga magulang dahil sa aking inasal. If they're thinking that they can still hold me in their hands ay nagkakamali sila.

"Astraia!" Sigaw sakin ni Dad while my mother is still in shocked.

Hindi ko ito pinansin at nakatutok ang paningin ko sa lalaking ngayon ay may malaking ngisi. Nakataas ang kamay nito habang nang-aasar na nakatingin sakin.

I smirked.

Jackson is my father's right hand. Magkasing edad lang kaming dalawa, we trained together. Kahit bata pa lamang ay alam ko na bulok din ang pagkatao nito. Isasama dapat ito sa mga ibebenta ngunit nagustuhan ng ama ko ang ugali nito, kaya kinuha ito at pinag-ensayo rin.

He's ambitious.

I know he wants to be the next leader that's why pabibo ito. Mainit ang dugo nito sakin because I am the heiress, tss laklakin nya ang posisyon na gustong-gusto nito.

I don't even want to be here.

Binaba ko ang baril ko at ngumiti ng matamis.

"I like your new car, I bet its worth a millions." Pahayag ko na nagpawala sa ngisi nito. "Let's see if it's really worth it." 

"Don't you dare, Astraia!" He shouted.

Humalakhak lamang ako at tumalikod na. Saktong pagtalikod ko ay ang malakas na pagsabog sa labas.

Sister Aya will pray for you but Astraia will f*cking kill you if she wanted to.

Don't f*cking messed with me, motherf*cker.