“ไม่เคยง้อผู้หญิงหรอคะ คนบ้าอะไรซื้อชุดชั้นในมาง้อ” ฉันถามขึ้นพร้อมมองหน้าพี่ติณณ์อย่างคาดคั้นเอาคำตอบ
จะไม่ให้ฉันสงสัยได้ยังไง มันมีที่ไหนที่ผู้ชายจะซื้อชุดชั้นในมาง้อแต่กลับกลายเป็นว่าพี่ติณณ์ซื้อมาง้อฉัน
“ฉันไม่เคยง้อใคร” ก็จะพอดูออกอยู่หรอกเพราะถ้าเคยง้อใครมาก่อน ฉันคงไม่ได้ชุดชั้นในแบบนี้
“แล้วที่ง้อหนู” ฉันถามกลับอีกครั้งถึงแม้จะรู้คำตอบแต่เวลาได้ยินอะไรแบบนี้จากปากของเขามันกลับทำให้หัวใจของฉันเต้นแรงและรู้สึกดีแปลกๆ
“ก็เธอคนแรกไง” ไม่ปฏิเสธเลยว่าตอนนี้หัวใจของฉันมันเต้นแรงเป็นครั้งที่สอง
เอาจริงๆที่ฉันไม่ได้โกรธอะไรพี่ติณณ์มากมายหรอกแต่ฉันแค่ไม่ชอบที่เขาพูดว่าฉันพูดมากและเมื่อมีโอกาสอธิบายเขาก็ยังไม่คิดที่จะอธิบายออกมา
“หนูไม่ได้เป็นพวกชอบชุดชั้นในหรอกนะ” ฉันพูดขึ้นทันทีเพราะเดาได้เลยว่าการที่พี่ติณณ์ซื้อชุดชั้นในมาให้ฉัน เขาคงคิดว่าฉันอาจจะชอบและคลั่งไคล้
“ถ้าเธอไม่ชอบ เธอ
