ช่วงเช้าผมตั้งใจจะไปส่งเธอครับ แต่มีเรื่องด่วนเข้ามาซะก่อน เรือส่งสินค้าถูกโจมตีระหว่างทาง สร้างความเสียหายจำนวนมหาศาล บอกตามตรงครั้งนี้ย่อยยับมาก พวกมันเล่นงานผมต่อเนื่องจนตั้งรับแทบไม่ทัน ลูกน้องบาดเจ็บ ล้มตายไปหลายสิบชีวิตเลย ในเมื่อมันทำให้ผมฉิบหายพวกมันก็ต้องฉิบหายไปกับผมด้วย!!
วางสายจากไอ้คินเสร็จหันหลังกลับมาถึงกับตกใจ ไม่รู้ว่าผิงได้ยินอะไรไปบ้าง ปรับสีหน้าให้เป็นปกติก่อนจะพาตัวเองไปใกล้เธอ งานก็สำคัญ...คนตรงหน้าก็สำคัญ นี่หรือเปล่าที่เขาเรียกว่ากลืนไม่เข้า คายไม่ออก ผมซื้อรถใหม่ให้เธอพร้อมเงินจำนวนหนึ่งส่วนคอนโดนี้ไม่มีใครรู้ครับ นอกจากลูกน้องคนสนิทเท่านั้นเอง หวังว่าที่นี่จะปลอดภัยพอสำหรับคนตัวเล็กนะ ไม่รู้หรอกว่าเธอจะคิดยังไง แต่สำหรับผม แค่อยากให้ อยากดูแลไม่ได้ตั้งใจทำเหมือนว่าเธอเป็นผู้หญิงอย่างว่าเลยด้วยซ้ำ
ครืด .. ครืด ..
(คุณผิงเธอออกไปแล้วครับนาย)
“อืม มึงสองคนไปดูงานที่บ่อน เรื่องนั้นกูจัดการเอง”
(ระวังตัวด้วยนะครับ)
“ขอบใจ มึงสองคนก็เหมือนกัน”
ออกจากคอนโดก็มุ่งหน้าไปท่าเรือทันที ช่วงเวลาเร่งรีบแบบนี้บิ๊กไบท์คู่ใจคงเหมาะสุดc] h;
“สัส! ถึงกับใส่สูทผูกไทด์” ไอ้นิวเอ่ยแซวทันทีที่ผมมาถึง
“กูจะเข้าบริษัทพ่อต่างหากล่ะ เสือกเกิดเรื่องเหี้ยนี่ซะก่อน”
เทน : เอาไงดีวะ ครั้งนี้ไอ้พวกเหี้ยนี่เล่นใหญ่ฉิบหาย
คิน : ลุยเลยป่ะล่ะ
“ใจเย็น ๆ ไว้ก่อน สายกูรายงานมาอีกสามวันข้างหน้า พวกมันจะลักลอบส่งของทางชายแดน”
นิว : สินค้าเสียหายไปเยอะเลย ขาดทุนย่อยยับ
“พวกมันก็ต้องย่อยยับเหมือนกัน มึงเตรียมตัวไว้ให้ดีเหอะ”
เทน : คิดจะทำอะไร
“ทำในแบบที่พวกเราถนัดไงเพื่อน”
ระหว่างที่ผมกำลังปรึกษากันอยู่จู่ ๆ ผิงโทรเข้ามาซะงั้น ไม่มีเวลามากนักเลยเลี่ยงที่จะคุยกับเธอ ผมมั่นใจว่าตอนนี้เธอปลอดภัยดี เรื่องอะไรจะยอมให้เกิดเหตุการณ์เดิม ๆ ซ้ำสองล่ะ
“เอาตามนี้นะ รอแค่เวลาอย่างเดียวก็พอ”
นิว : กูจะเล่นให้หนักเลย สัส! ฉิบหายเป็นสิบ ๆ ล้าน
“แปปนะ กูขอนอกเรื่องก่อน ไอ้นิวมึงกับน้องคนนั้น?” ไอ้คิฯพูดแทรกขึ้นก่อนจะหันไปถามไอ้นิว
“อะไร ๆ กูเปล่านะ!”
(ผัวะ!)
“มันยังพูดไม่ทันจบเลยไหม? มึงรนอะไร” ไอ้เทนพูดขึ้น พร้อมฟาดฝ่ามือหนัก ๆ กลางกระบานไอ้นิว
“พวกมึงอย่ากดดันกู กูไหว้ล่ะ”
“มึงแอบไปวางไข่ไว้ที่ไหน สารภาพมาซะดี ๆ ” ท่าทางของมันคิดเป็นอื่นไม่ได้เลยครับ
“ก็กลุ่มเดียวกับเมียมึงแหละครับ” ไอ้คินเอ่ย
“กูยังไม่มีเมีย”
...: เหรอ...
“กวนส้นตีนจริง ๆ เมื่อกี้ยังเครียดกันอยู่เลย”
“กูกับมึงก็ไม่ต่างกันหรอกไอ้เบส เข้าใจป่ะล่ะ... ถ้าเข้าใจก็เอ่อ...เออคนนั้นแหละ!!”
“...”
เทน : คนนั้นแหละ... น้องลินอ่ะ?
“เออ!! เมียกูเองจบไหม?”
คิน : สัส! แดกเงียบนะมึงอ่ะ
“เดี๋ยวนะ งั้นแสดงว่าลินก็รู้ว่ามึงเป็น...”
“รู้...แต่ไม่ทั้งหมด ส่วนเรื่องของมึงหายห่วง ลินจะเป็นอีกคนที่คอยดูแลน้องผิง โอเคไหม? แต่ความลับมันไม่มีในโลกหรอกนะไอ้เบส มึงจะเป็นคนบอกหรือให้น้องมันรู้ด้วยตัวเองล่ะ?
“สักวันก็ต้องรู้อยู่ดี แต่ตอนนี้มันยังไม่ถึงเวลา รอบตัวกูมีแต่อันตรายและไม่รู้ด้วยซ้ำว่าไอ้ฟีนิกส์มันจะกลับมาเอาคืนเมื่อไหร่” ผมไม่เคยกลัวที่จะเผชิญหน้ากับศัตรูแม้แต่ครั้งเดียว แต่ตอนนี้ผมไม่อยากให้ใครรู้ว่าผมกำลังซ่อนใครบางคนอยู่ ขนมผิงคือจุดอ่อนของผมดี ๆ นี่เอง จะว่าหาเรื่องใส่ตัวก็คงใช่แหละ ทำไงได้ก็มันรู้สึกไปแล้ว
เทน : ดี ๆ นะมึงน้องผิงก็ไม่มีพิษมีภัยอะไรติดจะเก่งด้วยซ้ำไป
นิว : ฉลาดมากด้วยขอบอก
คิน : จริง! ไม่งั้นจะเป็นเดอะเบสของผับมึงเหรอ
“พวกมึงว่ากูทำกับผิงมากเกินไปหรือเปล่า” ผมเอ่ยถามอย่างไม่มั่นใจ ในมุมของผมน่ะผมรู้ แต่กับผิงผมไม่รู้เลยว่าเธอคิดอะไรอยู่หรือรู้สึกยังไง
“มึงทำอะไรเขาล่ะ” ไอ้เทนเอ่ยถาม
“กูให้ผิงเป็นเด็กกู เลือกที่จะเลี้ยงดูเธอแบบลับ ๆ รู้สึกเหมือนตัวเองกำลังดูถูกชีวิตของเขาเลยว่ะ แต่ทำไงได้มันไม่มีวิธีที่ดีกว่านี้แล้ว”
“มึงกำลังปกป้องน้องผิงต่างหากล่ะ”
นิว : ตัวมึงรู้ดีที่สุด
เทน : ถ้าไม่รู้สึกอะไร คงไม่มีใครยอมเป็นเด็กเสี่ยง่าย ๆ หรอกจริงไหม? หาเงินเก่ง ๆ แบบขนมผิงคงไม่หวังรวยทางลัดหรอก
“ก็ไม่ใช่เด็กเสี่ยซะทีเดียวหรอกนะเพราะเขาไม่เคยร้องขออะไรเลย และทุกสิ่งทุกอย่างกูเป็นคนยื่นให้เอง”
“ก็นี่ไง... มึงไม่เคยสัมผัสอะไรแบบนี้ไง ไม่แปลกหรอกถ้าจะตกหลุมรักน่ะ มึงเชื่อพวกกูดิมันไม่แย่อย่างที่คิดหรอก อย่าคิดเองเออเองดิวะ”
“เออ”
“ใจหน่อยดิวะ” ไอ้คินตบบ่าผมเป็นเชิงให้กำลังใจผม “ทีปาระเบิด วิ่งหนีลูกปืนหัวซุกหัวซุนไม่เห็นกลัว”
“มันเหมือนกันหรือไงล่ะ มึงก็เปรียบเทียบไปเรื่อย”
“เอาน่า...ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น กูเชื่อว่ามึงทำดีที่สุดแล้ว” ไอ้นิวเสริมขึ้นมาอีกคน
คุยกันต่ออีกนิดหน่อยก่อนจะพากันย้ายมาผับไอ้คินแทน ตอนนี้เป็นเวลาบ่ายโมงแล้วครับ ผู้คนยังไม่มีหรอกแค่หาที่สุมหัวกันเท่านั้นเอง
“สักสองน้ำไหม กูเรียกให้เด็ด ๆ ทั้งนั้น” ไอ้คินเสนอขึ้น
“ไม่อ่ะ ไม่อยากว่ะ”
“เชี่ย..กูหูฝาดไปเปล่าวะ ปกติไม่เห็นปฏิเสธ”
“น้องผิงนี่เอาเรื่องเหมือนกันแฮะ” ไอ้เทนมันว่าพลางแค่นหัวเราะออกมาให้กับคำตอบของผมก่อนหน้านี้
นิว : ปราบเสือหื่นซะอยู่หมัดเชียว
“สัส! แล้วมึงอ่ะ ไม่เอาเหรอ มีแต่เอ็กซ์ ๆ ทั้งนั้น” ต้องกระแนะกระแหนมันบ้างครับ
“ไม่ครับ!! กูคนรักเมีย”
...: ถุย!
“หน้าห้องน้ำเมื่อกี้กูเห็นนะ”
“ส้นตีนเถอะครับ แม่งพุ่งมากอดกูเฉย กลิ่นน้ำหอมติดเสื้อกูเต็มไปหมด กลับห้องไปเมียตีหัวแตกแน่ ๆ ” สีหน้ามันตอนนี้โคตรวิตกกังวลเลย
เทน : กลายเป็นคนกลัวเมียไปซะแล้ว ฮ่า ๆ
“รอให้พวกมึงมีก่อนเถอะ!!” ไอ้นิวพูดขึ้นพลางชี้หน้าคาดโทษ
“มึงจะทำไม?”
“เปล่า แค่จะเรียนเชิญเข้าสมาคมกับกูครับ ฮ่า ๆ ”
“สัส! นึกว่าจะแน่ ก่อนกลับไปอาบน้ำห้องทำงานกูก็ได้ สงสารหรอกนะ เมียโหดขนาดนี้” ไอ้คินเสนอขึ้น
“ขอบพระค... อย่างสู๊ง” ยังครับ ยังติดตลกอยู่
นั่งเล่นนั่งคุยกันไปเรื่อยจนเวลาล่วงเลยมาถึงกลางดึก ไม่รู้ว่าป่านนี้คนทางนั้นเป็นยังไงบ้าง แยกย้ายกันเสร็จผมก็กลับห้องทันที ถามว่าทำไมไม่กลับบ้านน่ะเหรอ? มันไกลครับที่นี่สะดวกสุด
จอดรถเรียบร้อยก้าวเท้ายาว ๆ ขึ้นห้องระหว่างทางไม่ลืมที่จะโทรไปถามเรื่องงานในบ่อนกับไอ้สองคนนั้นด้วย แตะคีย์การ์ดเข้าไปถึงกับต้องขมวดคิ้วครับ เหมือนมีใครอยู่อย่างนั้นแหละ เปิดประตูอย่างเบามือที่สุด สายตาปะทะเข้ากับร่างเล็กที่หลับไหลอยู่บนที่นอน แสงไฟสลัว ๆ ยังพอมองเห็นใบหน้าของเธออย่างชัดเจน ปากนิด จมูกหน่อย ขนตายาวงอนเรียงกันเป็นแพรสวย แก้มยุ้ย ๆ ของเธออีก อดใจไม่ไหวขอฟัดหน่อยเถอะก้มลงไปหอมแก้มอย่างถือวิสาสะ
“อื้อ!” เธอขยับตัวหนีเล็กน้อยเมื่อรู้สึกว่าร่างกายถูกรบกวน
“หึ! ยัยขี้เซา” ผมว่ายิ้ม ๆ ก่อนจะหยิบผ้าเช็ดตัวเข้าห้องน้ำอย่างอารมณ์ดี ไม่นึกว่าเธอจะกลับมาที่ห้องนี้อีก รู้สึกดีครับอย่างน้อยเธอก็มองว่าที่นี่ปลอดภัยและอุ่นใจสำหรับเธอ
อาบน้ำแต่งตัวเสร็จหิวครับ แปลกมาก ปกติผมไม่กินมื้อดึก สงสัยยัยแรดทำระบบร่างกายผมแปรปรวนซะแล้วสิ เดินเข้าไปในครัว ปกติจะมีอาหารแช่แข็งติดตู้เย็นอยู่แล้วเพราะผมทำอาหารไม่เป็น เอื้อมมือกำลังจะเปิดตู้เย็นแต่สายตาดันเหลือบไปเห็นอาหารวางอยู่บนโต๊ะสองสามอย่าง คงจะเป็นฝีมือของผิงสินะ ไม่รอช้าตักข้าวแล้วนั่งกินเงียบๆ คนเดียว อร่อยครับ ล้างจานทำอะไรเสร็จเรียบร้อย ไปแปรงฟันแล้วพาตัวเองเข้านอน
“เพิ่งมาเหรอคะ หนู...” ขยี้หูขยี้ตางัวเงียเชียว
“ค่อยคุยกัน นอนเนอะดึกมากแล้ว” พลางแทรกตัวไปในผ้าห่มผืนเดียวกับเธอ สอดมือเข้าไปใต้ศีรษะอีกมือโอบกอดเธอไว้ กำลังจะหลับแล้วเชียว แต่ทว่า...
พรึ่บ!
เธอพลิกตัวขึ้นไปนอนบนตัวผม ใบหน้าสวยซบลงอกแกร่ง หลับตาพริ้มอย่างสบายใจ แล้วผมจะทำอะไรได้ล่ะ
“อื้อ กอดสิคะ...หนูจะนอน”
“ถ้ามึงยังนอนแบบนี้อีกกูจับย...แน่ ๆ ” ปากพูดไปแบบนั้นแต่ก็กอดเธอนะครับ ไม่มีเสียงตอบรับใด ๆ เหลือบมองดูปรากฏว่าหลับไปแล้วเรียบร้อย
“...” แล้วผมล่ะ!! ใจเย็น ๆ ไอ้เบส เย็นเข้าไว้ ลูบศีรษะเธอเพลินจนผล็อยหลับตามไปในที่สุด