“ปากว่ามือถึงจริงๆ เลยนะคะเจ้านาย” หญิงสาวเหน็บแนม ก่อนจะเอ่ยตอบคำถามของอีกฝ่าย “ถ้าเจ้านายไม่สะดวกเรียกดิฉันว่าปองขวัญ เจ้านายจะเรียกดิฉันว่าฮันนี่ก็ได้ค่ะ”
“โธ่เว้ย! โลกนี้มีชื่อฮันนี่ ให้ตั้งอยู่ชื่อเดียวหรือยังไงกันวะ”
กันต์กวีสบถลั่น กระแทกเท้าเดินกลับไปยังโต๊ะทำงานของตนเอง เขาตีหน้าบึ้งตึง ดวง
ตาวาวโรจน์ ไม่อยากได้ยินชื่อฮันนี่อีกต่อไป เพราะชื่อนี้กำลังเป็นของแสลงหู ได้ยินทีไรทำให้เขาเจียนคลั่งในทุกนาที
ขวัญจิราลอบหัวเราะอยู่ในใจด้วยความสะใจ ขณะเหลือบสายตามองกันต์กวีที่กำลังแสดงอาการโกรธฮึดฮัดให้เห็น
‘แสลงหูหรือคะคุณกันต์กวี แต่ก็ช่วยไม่ได้ เพราะคุณคงต้องได้ยินชื่อนี้ไปอีกนาน’
ขวัญจิรานั่งศึกษางานอยู่ไม่นาน เลขาฯ คนเก่าของกันต์กวีก็เข้ามาสอนงานเธอต่อ หญิงสาวพยายามสนใจงานที่อยู่ในมือ วางเรื่องของกันต์กวีไว้ชั่วครู่ เพื่อทำความเข้าใจเกี่ยวกับงานของบริษัทจิณวัตรกรุ๊ปให้ได้มากท
