“ฮันนี่ เธอเป็นใครกัน ทำไมชื่อถึงเหมือนกับน้ำ...บ้าชะมัด! ไอ้กวี ทำไมหัวสมองของนายต้องคอยนึกถึงผู้หญิงที่เป็นอดีตอยู่ทุกวัน”
กันต์กวีสบถลั่น หงุดหงิดอารมณ์เสียไปหมด ไหนจะเรื่องมารดา เรื่องผู้หญิงที่ยังคงเป็นปริศนากับเขา และเรื่องของผู้หญิงที่เป็นอดีต ซึ่งเขาพยายามลืม แต่ไม่เคยลืมได้แม้วินาทีเดียว
เมื่อหงุดหงิดจวนเจียนคลั่ง ชายหนุ่มก็หยิบโทรศัพท์ต่อสายหาเพื่อนรักร่วมแก๊งทันที “ไอ้กร คืนนี้เจอกันที่เดิมนะโว้ย”
ไม่ต้องมีการทักทาย ไม่ต้องพูดให้มากความ แค่นี้เพื่อนรักก็รู้ว่าควรไปที่โรงแรมใด เพื่อนั่งจิบบรั่นดีเย็นๆ คลายความเครียด
แต่ในวันนี้ปกรณ์กลับไม่ตอบรับคำเพื่อนรักเฉกเช่นที่ผ่านมา “ไอ้กวี วันนี้กูขอผ่านสักวัน”
“ทำไมวะ” กันต์กวีตะคอกถามผ่านโทรศัพท์ และปกรณ์ก็รีบเอ่ยบอกเพื่อนรักทันที
“วันนี้กูมีเดทกับสาว กูไปกับมึงไม่ได้”
“ไอ้กร เดี๋ยวนี้มึงเห็นผู้หญิงดีกว่าเพื่อนหรือวะ”
“เอ
