ไฟรักเพลิงซาตาน

บทที่ 2

กันต์กวีไม่ได้พูดเกินความเป็นจริง เขาเกิดมาพร้อมทั้งรูปกายอันหล่อเหลา และเพียบพร้อมด้วยทรัพย์สมบัติมากมายอันเป็นคุณสมบัติที่สาวๆ หลายคนหมายปองเป็นที่สุด

“พวกกูรู้ว่าสาวๆ ทั้งมหาวิทยาลัยหลงรักมึงทั้งนั้น และยายแว่นก็เป็นหนึ่งในนั้น ที่รักมึงตั้งแต่ปีหนึ่งยันปีสี่โดยไม่เหลียวสายตามองใครเลย” เพื่อนในแก๊งเอ่ยสนับสนุนคำพูดของกันต์กวี

“และพวกกูก็อยากพนันกันเล็กๆ น้อยๆ เกี่ยวกับมึงและยายแว่น”

กันต์กวีขยับตัวอย่างอึดอัดเมื่อได้ยินโกเมทพูดเช่นนี้ “พวกมึงกำลังจะเล่นอะไรกันวะ”

ปกรณ์กระตุกยิ้มตรงมุมปาก ก่อนจะเป็นฝ่ายเอ่ยตอบแทนเพื่อนคนอื่นๆ

“พวกกูกำลังพนันกันสามแสนว่ามึงจะสามารถเจาะไข่แดงหรือไม่แดงของยายแว่นได้หรือเปล่า แต่วงเงินมันเพิ่มมาเป็นห้าแสนว่ามึงจะกล้ากระเดือกยายแว่นหรือเปล่า”

“และกูก็ทุ่มให้หนึ่งล้านว่ามึงไม่มีทางลดตัวไปคั่วกับยายแว่นอย่างแน่นอน”

โกเมทเอ่ยพูดต่อท้ายปกรณ์ จากนั้นเพื่อนในกลุ่มก็เริ่มท้ากันต์กวีให้รับคำท้าของพวกเขา

“ว่ายังไงไอ้กวี มึงรับคำท้าของพวกกูหรือเปล่า ถ้าไม่รับคำท้า ก็จ่ายให้พวกกูมาคนละล้าน เพราะพวกกูลงความเห็นว่ามึงไม่มีทางรับคำท้าอย่างแน่นอน”

กันต์กวีถลึงตาใส่เพื่อนทุกคน เสียเงินนั้นเป็นเรื่องจิ๊บจ๊อยสำหรับเขา แต่การเสียหน้าคือเรื่องใหญ่ที่เขายอมไม่ได้เด็ดขาด!

“ใครบอกพวกมึงว่ากูจะไม่รับคำท้า” กันต์กวีหันไปมองยายแว่นที่ตกเป็นหัวข้อในการพนันขันต่อ จากนั้นก็เอ่ยถามเพื่อนๆ ว่า

“พวกมึงพนันกันหนึ่งล้านใช่ไหมว่ากูจะกล้ากระเดือก และเจาะไข่แดงของยายแว่นได้หรือเปล่า”

“ใช่! หนึ่งล้านสำหรับการเจาะไข่แดงของยายแว่นในคืนนี้” โกเมทย้ำบอกเพื่อนรัก

และปกรณ์ก็รีบเอ่ยเสริมในตอนท้ายทันที “แต่มีข้อแม้ว่ามึงห้ามมอมเหล้ายายแว่น ต้องให้ยายแว่นมีสติครบถ้วนตอนมึงพาเธอไปเจาะไข่แดงบนคอนโด”

“หลักฐานที่มึงจะสามารถเอาเงินหนึ่งล้านจากพวกกูได้ ก็คือวีดีโอคลิประหว่างมึงกำลังเจาะไข่แดงยายแว่น”

เพื่อนในกลุ่มเสนอเงื่อนไข ซึ่งทำเอากันต์กวีร้องห้ามเสียงหลงทันที

“เฮ้ย! ไม่เอาโว้ย กูไม่ใช่พวกโรคจิตที่ชอบถ่ายคลิปเวลามีเซ็กกับสาวๆ”

“ถ้างั้นมึงต้องส่งรูปของยายแว่นตอนเปลือยกาย ไม่มีเสื้อผ้าติดตัวมาให้พวกกูดูเป็นหลักฐาน” โกเมทต่อรองกับเพื่อนรัก ยังมองไม่ออกว่าเกมนี้ใครจะเป็นผู้ชนะ ใครจะเป็นผู้แพ้กันแน่

กันต์กวีตีสีหน้าไม่สบายใจให้เห็นครู่หนึ่ง เพราะถึงแม้จะเป็นเพลย์บอย เปลี่ยนคู่นอนไม่ซ้ำหน้า แต่เขาก็ไม่ชอบถ่ายภาพหรือถ่ายคลิปเก็บไว้เวลามีสัมพันธ์สวาทกับพวกสาวๆ

“ก็ได้วะ ตกลงตามนี้ คืนพรุ่งนี้พวกมึงเตรียมเช็คเงินสดหนึ่งล้านไว้รอได้เลย”

กันต์กวีตอบตกลงในที่สุด จากนั้นก็ยื่นมือไปข้างหน้ารอเพื่อนๆ ทั้งหกคนยื่นมาจับมือเขา เพื่อทำสัญญาการเล่นพนันในคืนนี้

“ไม่มีปัญหา” โกเมทตอบเสียงเข้ม ยื่นมือไปจับมือใหญ่ของเพื่อนรัก ก่อนจะเอ่ยพูดต่อ “ทันทีที่ได้รับภาพถ่ายจากมึง พวกกูจะเอาเช็คเงินสดหนึ่งล้านไปให้มึงถึงคอนโด”

“และวันรุ่งขึ้นมึงก็สามารถขึ้นเงินได้เลย”

เพื่อนในแก๊งเอ่ยตอบต่อท้ายโกเมท จากนั้นเพื่อนๆ ที่เหลือรวมทั้งปกรณ์ก็ยื่นมือมาจับมือของกันต์กวีเพื่อเป็นการทำสัญญาในการเล่นพนันในครั้งนี้

กันต์กวีกระตุกยิ้มตรงมุมปาก นัยน์ตาคมกริบเผยแววเจ้าเล่ห์ ขณะเอ่ยพูดออกมา “ดีชะมัด ได้นอนกับผู้หญิงฟรีๆ แล้วยังมีเงินหกล้านแถมมาให้อีก”

“เฮ้ย! อย่าเพิ่งมั่นใจไปว่าจะได้เงินหกล้านไปนอนกอดฟรีๆ เพราะตอนนี้มึงยังไม่ได้คุยกับยายแว่นแม้แต่คำเดียว แล้วมึงจะทำยังไงให้ยายแว่นติดกับดักของมึง”

โกเมทค้านออกมา อยากรู้เหมือนกันว่าเพื่อนรักจะงัดเล่ห์เหลี่ยมใดออกมาหลอกล่อให้ยายแว่นติดกับดักได้

กันต์กวีจ้องมองหญิงสาวที่กำลังจะตกเป็นเหยื่อของตนเองเขม็ง รอยยิ้มมาดร้ายผุดขึ้นบนใบหน้าหล่อเหลา ก่อนจะเอ่ยตอบออกมา

“เรื่องนี้ไม่ใช่ปัญหาใหญ่สำหรับผู้ชายที่ชื่อกันต์กวี” เอ่ยตอบไปแล้ว ชายหนุ่มก็กระตุกยิ้มตรงมุมปาก ยักคิ้วให้เพื่อนๆ ทั้งหกคน ก่อนจะเอ่ยพนันขันต่ออีกรอบ

“พนันห้าหมื่น ว่ายายแว่นต้องตอบตกลงรับคำเชิญการเสียตัวภายในห้านาที”

“ตกลง พวกกูรับคำท้า” เพื่อนๆ ทั้งหกคนเอ่ยตอบแทบจะพร้อมๆ กัน

“ว่าแต่ยายแว่นชื่ออะไรวะ มีใครรู้จักชื่อจริงเธอบ้างไหม” กันต์กวีเอ่ยถาม พอเพื่อนๆ ทุกคนส่ายหน้าปฏิเสธ ก็โบกมือว่อน ก่อนจะผุดลุกขึ้นอย่างรวดเร็ว

“ไม่เป็นไร เรื่องชื่อไม่สำคัญเท่าไร แค่นี้กูจัดการได้”

ว่าแล้วก็ก้าวเดินช้าๆ ทว่ามั่นคงตรงไปหาหญิงสาวที่พวกเขาเรียกว่ายายแว่น ซึ่งกำลังผุดลุกขึ้นเดินออกจากบริเวณที่กำลังนั่งอยู่เช่นเดียวกัน

หญิงสาวที่หลงรักกันต์กวีหนุ่มไฮโซเนื้อหอมมานานแรมปี ไม่ได้สนใจฟังว่าเพื่อนๆ ของตนเองนัดแนะเรื่องการไปเลี้ยงฉลองการสอบเสร็จที่ไหนบ้าง เพราะตอนนี้หัวใจและดวงตาของเธอ ถูกตรึงไว้ที่ใบหน้าคมเข้มของกันต์กวีแต่เพียงคนเดียว

“น้ำผึ้ง อย่าลืมนะ คืนนี้ทุ่มตรง เจอกันที่ร้านอาหารนะน้ำผึ้ง”

“อะ...อะไรนะ”

ขวัญจิรา หรือ ‘น้ำผึ้ง’ เอ่ยถามซ้ำ เพราะเธอไม่ได้ฟังว่าเพื่อนๆ พูดว่าอย่างไรบ้าง

ผู้เป็นเพื่อนสาวส่ายหน้าอย่างระอากับท่าทีของขวัญจิรา ก่อนจะเอ่ยบอกอีกครั้ง “ฉันบอกน้ำผึ้งว่าเจอกันตอนทุ่มตรงที่ร้านอาหาร คราวนี้ได้ยินหรือยัง แล้วอย่าไปช้านะยายน้ำผึ้ง”

“อ๋อ...จ้ะ น้ำผึ้งรู้แล้ว น้ำผึ้งไม่ไปสายแน่นอนจ้ะ”

ขวัญจิรายิ้มแห้งๆ ขณะรับคำเพื่อนสาว พอเพื่อนๆ ทุกคนทยอยลุกขึ้นเพื่อกลับบ้านเตรียมตัวไปงานเลี้ยงอำลาในคืนนี้ ก็ผุดลุกขึ้นยืนบ้าง และก่อนจะเดินออกจากบริเวณดังกล่าวก็ไม่ลืมหันไปปรายตามองกันต์กวีอีกครั้ง

“เธอเป็นเหมือนพวกหมาเห่าเครื่องบินจริงๆ นะน้ำผึ้ง”

หญิงสาวต่อว่าตัวเองด้วยความสมเพช พอก้าวเดินออกมาได้ครู่หนึ่งก็ต้องผงะตกใจเล็กน้อย เมื่อจู่ๆ ต้นแขนของเธอถูกมือของใครคนหนึ่งจับรั้งไว้ไม่ให้เดินต่อ