ไอ้โหด

1214 Words

เสียงเพลงกระหึ่ม บวกกันแสงสี เสียงภายในผับหรูใจกลางเมือง เนืองแน่นไปด้วยเหล่านักศึกษามหาลัยดังทั่วกรุงที่ต่างพากันเข้ามาใช้บริการในวันนี้กันหนาแน่นที่ต่างเข้ามาผ่อนคลายในช่วงวันหยุดสุดสัปดาห์ “ผับเฮียคนเยอะเหมือนเดิมเลยนะ” คูเปอร์เอ่ยพูดขึ้นมากลางวง เมื่อเห็นว่าภายในโต๊ะยังคงนั่งเงียบไร้ซึ่งเสียงสนทนา “ไอ้ห่า!! ไอ้ฉลามเพื่อนมึงจะเงียบไปไหนวะ?” มาตินรุ่นพี่คณะวิศวกรรมปีสี่เอ่ยแซวฉลามขึ้น เมื่อเห็นใบหน้าหล่อยังคงนิ่งไร้ซึ่งการตอบสนองหรือเอ่ยทักทายเขาแต่อย่างใด มีเพียงแค่ยักคิ้วเป็นการทักทายเท่านั้น “เฮียไม่รู้เหรอ? ว่ามันกลัวหมาหลุดออกจากปาก” “ไอ้สัด!!” เสียงเข้มสบถคูเปอร์ออกไป ได้แต่ส่ายศีรษะเบา ๆ เมื่อถูกเพื่อนรักและรุ่นพี่รวมหัวกันหยอกล้อเขา “เออ กูเห็นข่าวในเพจมหาลัยที่ไอ้เฟรย์คู่กัดไอ้ฉลาม ถูกผู้หญิงปฏิเสธแล้วนะ” จู่ ๆ มาตินก็เอ่ยถึงเหตุการณ์เมื่อตอนกลางวัน เหตุการณ์ของคู่อริฉลามดังกระฉ่อนไปทั่วเพจมหาลัยที่มีทั้งศิษย์ปัจจุบันและศิษย์เก่ารวมตัวกันอยู่ในนั้น “ขายหน้าฉิบหายเฮีย” วายุเองยังรับกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นไม่ได้ ถ้าหากเป็นเขาคงไม่รู้จะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน? “กูก็ว่างั้น!! ก่อนจะขอไลน์ผู้หญิง มันไม่ดูท่าทีของผู้หญิงก่อนเหรอวะ? ว่าสนใจมันรึเปล่า!!” “พวกชอบเล่นใหญ่ไงเฮีย” ใครต่อใครต่างรู้จักเฟรย์ดี ผู้ชายที่คิดว่าตัวเองหล่อและรวยแถมยังชอบจีบผู้หญิงและหลอกฟันผู้หญิงไปทั่ว “เป็นไงล่ะ!!ผู้หญิงปฏิเสธหน้าหงายเข้าให้ กูอยากจะปรบมือให้น้องผู้หญิงคนนั้นจริง ๆ” มาตินยิ้มมุมปากด้วยความชอบใจ ปกติไม่เคยเห็นผู้หญิงคนไหนปฏิเสธเฟรย์เลยสักคน “ชื่ออันนาพี่ เรียนสถาปัตย์” คูเปอร์เอ่ยบอกกับรุ่นพี่หนุ่มที่นั่งอยู่ตรงข้าม เพราะเขาและรุ่นพี่จัดอยู่ในหมวดเดียวกัน “กูเคยเห็นหน้าอยู่ ฮอตไม่เบา” “ไม่จีบล่ะเฮีย” คูเปอร์แปลกใจไม่น้อย เมื่อรุ่นพี่ของเขาไม่เคยจีบอันดา สาวฮอตแห่ง มอ S “สวยจริง แต่ไม่ใช่สเปคกูครับ” “ไอ้ฉลาม มึงมองหน้ากูกับเฮียมาตินทำไม” บทสนทนาระหว่างคูเปอร์และมาตินเป็นต้องจบลง เมื่อคูเปอร์สัมผัสได้ถึงรังสีที่น่ากลัวประกายออกมาจากตาคมของฉลามที่นั่งเงียบอยู่ “เปล่า” เสียงเข้มตอบกลับเพื่อนรัก มือหนายกแก้วเหล้าสีอำพรางขึ้นดื่มพรวดเดียวหมด ไร้ซึ่งการต่อประโยคจากคูเปอร์ “ไอ้สัด!!พูดบ้างก็ได้!! แล้วนั้นไอ้วายุ มึงดูอะไรอยู่วะ?” จิกกัดฉลามเสร็จ คูเปอร์จึงหันไปให้ความสนใจกับวายุที่นั่งมองอะไรบางอย่างอยู่เงียบ ๆ “กลุ่มนั่น!!ใช่ กลุ่มของผู้หญิงที่ปฏิเสธไอ้เฟรย์รึเปล่าวะ?” นิ้วเรียวชี้ไปยังจุดโฟกัสของเขา “ไหน?” “อ้าว!! มากับผัวด้วย ถึงว่าทำไมปฏิเสธไอ้เฟรย์” มาตินที่นั่งดื่มอยู่ถึงกับอุทานขึ้นมาเสียงดัง เมื่อเห็นโต๊ะที่สาวสวยอยู่มีผู้ชายสองคนดูท่าจะสนิทกันมากนั่งรวมโต๊ะอยู่ด้วย “มีผัวแล้วจริงดิ!! เสียดายจัง” ใบน่าเสียดายของคูเปอร์แสดงออกมาชัดเจนแต่ที่น่าตกใจไปมากกว่านั้น เมื่อสายตาของคูเปอร์ดันไปสะดุดเข้ากับมือของฉลามที่กำลังกำแก้วเหล้าในมือเอาไว้แน่น “ไอ้ฉลาม มึงเป็นอะไร? แก้วจะแตกคามืออยู่แล้ว” “เปล่า!! วันนี้นอนนี่นะเฮีย ขี้เกียจขับรถ” ฉลามยกแก้วสีอำพรางขึ้นดื่มพรวดเดียวหมด รู้สึกว่าวันนี้ตัวเองอยากเมา จึงหันไปบอกกับรุ่นพี่คนสนิทเอาไว้ก่อน เนื่องจากด้านบนของผับเป็นห้องทำงาน บวกกับห้องพักของคนที่รู้จักรวมไปถึงเจ้าของผับอยู่ด้านบน ซึ่งไม่ให้คนแปลกหน้าขึ้นไปก่อนได้รับอนุญาต “ให้เฮียหาสาวมาอยู่เป็นเพื่อนมั้ย” มาตินเอ่ยหยอกล้อรุ่นน้องหนุ่มและคำตอบที่ได้กับคำให้เขายักยิ้มมุมปากกับคำตอบที่เขารู้อยู่แก่ใจอยู่แล้ว “ไม่!!” “ชัดเจน เก็บความบริสุทธิ์ไว้ให้เธอคนเดียว แต่คนไหนไม่รู้นะเฮีย!!” วายุที่นั่งเงียบอยู่นานเอ่ยสมทบรุ่นพี่หนุ่ม อยากจะเห็นผู้หญิงที่เพื่อนของตัวเองจะตกลงปลงใจเสียตัวจริง ๆ “งานที่อู่มีปัญหาเหรอวะ?” วายุเอ่ยถามเพื่อนรักของตัวเองด้วยความเป็นห่วง เมื่อเห็นฉลามได้แต่ยกแก้วเหล้าขึ้นดื่มอึกแล้วอึกเล่า บวกกับใบหน้าครุ่นคิดอะไรบางอย่างอยู่เป็นระยะ “เปล่า” เสียงเข้มตอบกลับเพื่อนรักของตัวเอง เพียงประโยคสั้น ๆ “แล้วมึงเป็นเชี่ยอะไรวะ? แดกเหล้าเหมือนแดกน้ำเปล่า” คิ้วเข้มของคูเปอร์ขมวดกันเป็นปม สงสัยพฤติกรรมของเพื่อนรักไม่น้อยที่ จู่ ๆ ก็นั่งดื่มเหล้าเหมือนดื่มน้ำเปล่า แถมยังไม่ยอมพูดจาอะไรกับใครด้วยหรือพูดง่าย ๆ เหมือนฉลามไม่ได้นั่งอยู่โต๊ะนี้ด้วยซ้ำ “ไม่รู้!!” ชายหนุ่มเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่าตอนนี้ตัวเองเป็นอะไร? รับรู้ได้เพียงแค่หงุดหงิดใจขึ้นมาเสียดื้อ ๆ “อ้าว!!” “มึงช่วยเลิกตั้งคำถามกับกูได้มั้ยวะ? ก่อนที่ตีนกูจะเข้าไปอุดปากมึง” อารมณ์มาคุปน กรุ่นโกรธเกิดขึ้นกับเขาและเขาก็กำลังพยายามระงับอารมณ์ของตัวเองเอาไว้ให้ได้มากที่สุด “ไอ้ฉลาม ไอ้โหด ไอ้เถื่อน!!” พวกเขาชินกับนิสัยไม่ชอบพูดของฉลามอยู่แล้ว เพียงแค่บางครั้งก็อยากจะแกล้งฉลามให้แสดงความรู้สึกหรืออารมณ์ผ่านทางสีหน้าบ้าง ไม่ใช่เรียบเฉยดั่งคนไร้ชีวิตแบบนี้ “วันนี้พวกแกสองตัว ทำงานได้ดีมาก” อันดาเอ่ยชมเพื่อนสนิทอย่างโฬมและมาร์ชที่นั่งเป็นไม้กันหมาให้กับเธอและฮันนี่ เพื่อไม่ให้ผู้ชายคนอื่นเข้ามาชนแก้วให้เสียอารมณ์ “เออ!!จนตอนนี้สาว ๆ ของกูหายหมดแล้ว” มาร์ชกระแทกแก้วเหล้าลงบนโต๊ะด้วยใบหน้าเซ็ง เมื่อสาว ๆ ที่เขาหมายตากลับหายวับไปในพริบตา “เอาหน่า!! ขอวันนี้แค่วันเดียว” อันดาเอื้อมมือไปตบบ่ามาร์ชเบา ๆ เป็นเชิงปลอบใจ ก่อนที่เธอจะยกแก้วเหล้าดื่ม พร้อมกับโยกตัวเบา ๆ ตามจังหวะเสียงเพลง “ครับอันดา” มาร์ชทุ้มตอบกลับเพื่อนรักด้วยคำพูดประชดประชัน จนอันดาที่ได้ยินถึงกับยกมือลูบแขนตัวเองด้วยความสยอง “ขนลุก!!น่ากลัวมากกว่าน่าเคลิ้มนะเว้ย” “ปากแกเนี่ยนะยายอันดา” มาร์ชส่ายศีรษะเบา ๆ เอือมระอากับความปากแจ๋วของเพื่อนรักตัวเองที่มีหมาอยู่เต็มปาก ผู้ชายหลายคนอาจหลงใหลในความสวยของอันดาเรื่องนี้เขาไม่เถียง ทุกอย่างที่เป็นอันดีดีไปหมด ยกเว้นก็แต่ปากของเธอเท่านั้น “คืนนี้ไม่เมาไม่เลิกค่ะ” “เมามากระวังตื่นมา ได้ผัวนะเว้ย”

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more