ชายหนุ่มมองเอี๊ยมสีชมพูกลีบบัวแล้วกลืนน้ำลายลงไปอึกหนึ่ง เขาหันไปหยิบเสื้อนอนมาสวมให้นาง “ข้าก็แค่เปลี่ยนชุดนอนให้เจ้า” “เรื่องนี้...ข้าทำเองได้” นางเถียงเสียงอ่อยๆ “ในฐานะสามี ให้ข้าทำเอง” เขายกยิ้มมุมปาก “ชุดของเจ้าหลายชั้นเหลือเกิน” ความจริงที่เขาทำเช่นนี้ นอกจากจะทดสอบร่างกายของตนเองแล้ว ยังเป็นการตรวจว่านางได้แอบนำเอาอาวุธเข้ามาด้วยหรือไม่? หากคืนแรกนางคิดจะลอบสังหารเขาล่ะก็ เขาอาจจะได้นอนเป็นศพเฝ้าห้องหอ ผ้าห่มที่เขาสะบัดออกเปิดเผยให้รู้ว่าไม่มีสิ่งใดซ่อนอยู่ในเตียง ก่อนจะเข้าหอ พ่อบ้านต้วนแอบกระซิบบอกเขาแล้วว่าตรวจห้องหอเรียบร้อย เรื่องพวกนี้คนในครอบครัวของเขารอบคอบนัก “เจ้านอนได้แล้ว” น้ำเสียงของเขาเคร่งขรึม “อ้อ...อีกอย่าง ต่อไปเจ้าต้องเรียกข้าว่าท่านพี่” “เจ้าค่ะ” กัวเอินถงไม่กล้าเงยหน้ามองเขา นางค่อยๆ กระเถิบตัวแล้วนอนหันหลังให้ นางรู้สึกว่าใบหน้าร้อนผ่าวราวจะลุกไหม้ เมื่