พ่อบ้านใหญ่เดินเข้าไปใกล้วงของเด็กๆ ที่นั่งล้อมวงแบ่งขนมกันกินอย่างมีความสุข “เสี่ยวซวง ฮูหยินใหญ่เอาขนมให้เจ้าหรือ?”
เสียงของบิดาทำให้เด็กหญิงหันขวับไปมองอย่างรวดเร็ว เด็กน้อยจำได้ว่าตนเองต้องเก็บเรื่องมารดาลับเอาไว้ไม่ให้บิดารู้
“มิได้เจ้าค่ะ ของพวกนี้มีคนให้ข้ามา ข้าไม่ได้ขโมยอย่างแน่นอน”
สหายน้อยที่ถูกกำชับห้ามพูดเรื่องมารดาของเสี่ยวซวงอย่างเด็ดขาด ล้วนพากันพยักหน้าช่วยทั้งๆ ที่ขนมยังเต็มปาก และแต่ละคนในมือยังถือก้อนขนมรูปสัตว์ตัวโปรดเอาไว้
"ใช่ขอรับ ท่านลุง เสี่ยวซวงไม่ได้ขโมย ข้าเป็นพยานได้ เมื่อวานข้าก็อยู่ด้วย มีคนให้พวกเรามาจริงๆ” เด็กน้อยแซ่อี๋ยืนยันหนักแน่น มารดาของเสี่ยวซวงกำชับแล้วว่าเรื่องของนางต้องเก็บเอาไว้เป็นความลับ แล้วต่อไปจะเอาขนมมาฝากบ่อยๆ ดังนั้น อี๋เฉินจึงจะปล่อยให้ท่านลุงต้วนชางรู้เรื่องนี้ไม่ได้
“ถ้าเสี่ยวเฉินยืนยันเช่นนั้น ข้าก็ไม่บังคับ พวกเจ้าก็กินกันตามสบ
