ตื่นจากโคม่าพร้อมระบบพัฒนาร่างกายไม่มีสิ้นสุด

ดันจี้ยนแรงค์ S (2)

สายลมเย็นยะเยือกพัดผ่านใบหน้าของเขา ดิสมองต้นไม้ต้นใหญ่กลางดึกหลังโรงพยาบาลก่อนจะกลืนน้ำลายลงคอ กลางคืนมืดๆ บรรยากาศแบบนี้ทำขนลุกไม่น้อย

เมื่อดิสต้องการความเป็นส่วนตัวราชาวดีจึงพาดิสมาที่นี่ ส่วนบอดี้การ์ดนั้นต้องเข้าไปรอในตึก

เมื่อมาถึงใต้ร่มไม้ใหญ่ ราชาวดีหยุดยืนก่อนจะหันมามองเขา “เล่าให้เราฟังแบบระเอียดได้มั้ยเรื่องพญาครุฑ”

ก่อนจะพามาที่นี่ เธอดูตกใจไม่น้อยเมื่อดิสพูดถึง ‘พญาครุฑ’ นั่นทำให้ดิสยิ่งมั่นใจว่าฝันของตนนั้นไม่ใช่ฝันร้ายปกติ และราชาวดีก็รู้อะไรบางอย่างอยู่

ดิสยกมือขึ้นกอดอกตัวเอง “เราจะเล่าเรื่องทั้งหมดให้ฟัง แต่วดีก็ต้องสัญญาด้วยว่าจะเล่าเรื่องที่ตัวเองรู้เหมือนกัน”

เมื่ออีกฝ่ายได้ยินแบบนั้นก็แสดงสีหน้าจริงจัง และเพ่งสายตามองมาทางเขา

“ถ้าสิ่งที่ดิสพูดมันตรงกับที่เราคิดจริงๆ เราจะเล่าทุกอย่างที่เรารู้ให้ฟัง”

สายตากดดันของหญิงสาวทำเขาเหงื่อตกเล็กน้อย

ดิสถอนหายใจออกมาก่อนจะเล่าเรื่องฝันร้ายให้อีกฝ่ายฟังจนจบ เมื่อราชาวดีได้ยินแบบนั้นก็ถึงกับยกมือขึ้นปิดปาก

“มันคือตัวเดียวกัน…..”

ราชาวดีกล่าวเสียงสั่นแสดงถึงความหวาดกลัว ปฏิกิริยาตอบรับของหญิงสาวทำดิสต้องขมวดคิ้วแต่ก็ไม่แปลกใจมากนัก

“เดี๋ยวนะ มันเป็นมอนเตอร์จริงๆ เหรอ ทำไมมันถึงมาเข้าฝันเราได้ มันต้องอยู่แต่ในดันเจี้ยนไม่ใช่เหรอ?”

ราชาวดีส่ายหน้า “มันไม่ใช่มอนเตอร์ปกติ มันคือบอสดันเจี้ยน แรงค์ S แล้วมันก็ไม่ได้อยู่ในดันเจี้ยนแล้วด้วย”

เมื่อดิสได้ยินแบบนั้นก็ถึงขั้นขมวดคิ้ว นี่มันไปกันใหญ่แล้ว “เดี๋ยวนะนี่มันเรื่องอะไร เรางงไปหมดแล้ว”

ราชาวดีกลืนน้ำลายลงคอ ก่อนจะเอื้อมมือไปจับที่ต้นแขนดิส “ดิสพูดว่ามันต้องการให้ดิสประหารมันใช่มั้ย”

ดิสพยักหน้าตอบอีกฝ่าย ดูเหมือนเรื่องนี้มันจะใหญ่กว่าที่เขาคิด

“ใช่ ตอนนั้นเราลืมเล่าไปอย่างนึง เหมือนทั้งเงาะป่าและพญาครุฑจะเอาแต่พูดเรื่องเดียวกัน”

ราชาวดีนิ่งเงียบฟังอย่างตั้งใจในเรื่องที่ชายหนุ่มพูด ดิสจึงพูดต่อ

“พวกมันเอาแต่พูดเรื่องการประหารและคนที่คู่ควร”

ราชาวดีถอนหายใจ พลางกับปาดมือเช็ดเหงื่อบนใบหน้า

“แล้วบอสทุกตัวที่ดิสเจอก็ต่างเล็งเป้ามาที่ดิสคนเดียว เรื่องนี้มันอันตรายเกินจะควบคุมแล้ว เราว่าดิสต้องคุยกับหัวหน้ากิลด์ที่เราอยู่แล้วล่ะ ไม่เคยมีพรานทมิฬคนไหน ไม่สิ แม้แต่คลาส S สักคนก็ไม่เคยเจอเรื่องแบบนี้”

เมื่อได้ยินแบบนั้น ตอนนี้กลับเป็นฝ่ายดิสเองที่ต้องเหงื่อตก “งั้นก็ช่วยบอกเราสักทีสิว่าเกิดอะไรขึ้น ตอนนี้เรางงไปหมดแล้ว”

ราชาวดีถอนหายใจเล็กน้อย “ได้เราจะเล่า แต่ดิสต้องให้ความร่วมมือกับ ‘กิลด์ เทวะ’ ที่เป็นสังกัดของเรา”

ดิสพยักหน้ารับปากไป “ได้”

เมื่อราชาวดีได้ยินแบบนั้นเธอก็ยกมือขึ้นกอดอกตัวเอง

“ในประเทศไทยมีพรานทมิฬคลาส S อยู่ 7 คน และมีดันเจี้ยนแรงค์ S อยู่แค่ 3 แห่ง”

“โดยถ้าว่ากันตามระดับมานาแล้ว พรานทมิฬจะมีความด้อยกว่าดันเจี้ยน 1 ขั้นเสมอ อย่างพรานทมิฬคลาส c จะด้อยกว่า ดันเจี้ยน แรงค์ c เหมือนกัน แล้วพรานทมิฬคลาส B จะเหนือกว่าดันเจี้ยนแรงค์ c”

เมื่อปูทางเสร็จ ราชาวดีก็กลืนน้ำลายเล็กน้อยแล้วกล่าวต่อ “เมื่อ 2 เดือนก่อน ทางกิลด์ ‘พยัคฆ์คำราม’ ซึ่งประกอบไปด้วย พรานทมิฬคลาส S ถึงสองคนและสมาชิกนับสิบ ได้เข้าไปทำการปิดดันเจี้ยนแรงค์ S ที่กลางป่า อำเภอพร้าว จังหวัดเชียงใหม่ มันมีขนาดใหญ่เท่าภูเขาขนาดย่อมๆ”

“ซึ่งตั้งแต่ 5 ปีก่อนจนถึงตอนนี้ ยังไม่มีพรานทมิฬคลาส S คนไหนจะกล้าทำแบบพวกเขา ทุกคนรู้ถึงความต่างของระดับนั้นดี พวกเขาต้องการจะเป็นกิลด์แรกในประเทศที่ปิดดันเจี้ยนแรงค์ S สำเร็จ”

“แต่ทุกอย่างมันกลับผิดแผนไปหมด พวกเขาปิดดันเจี้ยนไม่สำเร็จ ไม่มีใครรอดกลับออกมาได้ ดันเจี้ยนแรงค์ S แตก”

“แต่สิ่งที่น่าประหลาดใจจริงๆ มันกลับเกิดขึ้นหลังจากนั้น แม้ดันเจี้ยนจะแตก แต่กลับไม่มีมอนเตอร์ออกมาอะลาดวาด ทางสำนักงานพรานทมิฬจึงฉวยโอกาสนี้ปิดทุกอย่างเป็นความลับไม่ให้ประชาชนแตกตื่น ทำเหมือนกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น เรื่องนี้รู้กันแค่ในกลุ่มคลาส S เท่านั้น”

“พอส่งพรานทมิฬคลาส S ทุกคนเข้าไปที่ดันเจี้ยนอีกครั้ง กลับไม่พบมอนเตอร์สักตัว มีเหลือไว้ให้เห็นแค่เพียงรอยสลักบนผนังถ้ำเท่านั้นที่ทำให้เรารู้ว่ามันคือ ‘พญาครุฑ’”

ราชาวดีกัดฟันแน่น “สิ่งที่ดิสเจอคือสิ่งที่พวกเราคลาส S กำลังพลิกแผ่นดินตามล่า”

“ดิสไม่ควรจะรู้เรื่องนี้ด้วยซ้ำ”

ดิสนิ่งค้างไปกับสิ่งที่ได้รับรู้ บอสดันเจี้ยนที่แม้แต่พรานทมิฬคลาส S ถึง 2 คนยังรับมือไม่ได้กำลังหมายหัวเขา นี่มันไม่ได้หมายถึงแค่ชีวิตของเขาแล้ว แม้แต่คนรอบข้างก็จะได้รับอันตรายไปด้วย

‘ทำไมกัน? ไอ้ระบบเวรนี้มันเกี่ยวอะไรกับพวกมอนเตอร์รึไง? ทำไมตั้งแต่เขาตื่นมาทุกอย่างถึงยากไปหมด’

เขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าถ้าให้ความร่วมมือกับกิลด์เทวะแล้วทุกอย่างจะจบลงด้วยดีรึเปล่า ดิสไม่ไว้ใจ ทางเลือกเดียวที่เขามีคือการเพิ่มระดับตัวเองให้เร็วที่สุดเท่านั้น

ราชาวดีที่เห็นดิสนิ่งคิดไปแบบนั้นจึงส่งเสียงเรียก “ดิส”

ดิสสะดุ้งเล็กน้อย เสียงอีกฝ่ายทำให้เขาหลุดจากภวังค์ความคิด “ อ.. อะไรเหรอ?”

“พรุ่งนี้เราจะอยากจะนัดให้ดิสไปเจอกับหัวหน้ากิลด์ของเรา”

“ดะ ได้เลย”

To be continued →