ราชาวดี vs ดิส (2)

1231 Words

“เกิดอะไรขึ้นวดี!?” พอหญิงสาวได้ยินแบบนั้นก็เลิกคิ้ว เธอเห็นว่าดิสกลับมาเป็นอย่างเก่าแล้ว แต่นี่ไม่ใช่มอนเตอร์ปกติ มันคือประเภทหลอนประสาท เธอยังไว้ใจไม่ได้หรอก ดิสเริ่มเคาะโดมอย่างลนลาน “เดี๋ยวสิ วดี กำลังจะทำอะไรน่ะ ปล่อยเราออกไป!” เธอได้ยินเสียงตะโกนต่อเนื่องจากดิส คำพูดที่ดูตื่นกลัวนั้นทำราชาวดีไขว้เขว หรือว่าจริงๆ แล้วนี่คือดิส มอนเตอร์ถูกเธอต้อนจนมุมและหนีไปแล้วงั้นเหรอ? ดิสหันไปมองร่างบอดี้การ์ดหนุ่มนอนสลบ แววตาสงสัยปรากฏขึ้นก่อนจะเริ่มขมวดคิ้ว “ฝีมือวดีเหรอ?” เมื่อได้ยินดิสถามแบบนั้นเธอก็รีบตอบไปทันที “ไม่ใช่นะ!” เธอเริ่มไม่แน่ใจ ชายตรงหน้ากำลังตื่นตระหนก ถ้านี่คือดิสตัวจริงล่ะ? เธอกำลังจะผิดใจกับเขาอีกแล้วเหรอ? ราชาวดีกัดฟันแน่นสกัดกั้นอารมณ์ เธอขอไม่ประมาทดีกว่า มอนเตอร์ล่อลวงนั้นมีเล่ห์เหลี่ยมมากกว่ามอนเตอร์ธรรมดาเป็นไหนๆ ‘ขอโทษจริงๆ หวังว่าดิสคงจะเข้าใจ’ ชายหนุ่มที่ทำหน้าตื่นตระหนกแปรเปลี่ยนเป็นฉีกยิ้มกว้าง ดวงตาค่อยๆ แดงก่ำขึ้นมาอีกครั้งพร้อมเส้นเลือดปูดนูน เสียงอันคุ้นเคยแปรเปลี่ยนเป็นแหบพร่าลง จิตแข็งจนสิงไม่ได้ไม่พอ… ยังฉลาดเป็นกรดจนหลอกล่อไม่สำเร็จอีก ราชาวดีขนลุกเล็กน้อยกับสิ่งที่ได้ยิน พอมอนเตอร์ประเภทหลอนประสาทสิงร่างเหยื่อได้ มันจะพูดได้ราวกับเป็นเจ้าของร่าง เธอคิดถูกที่ไม่หลงกลมัน แต่เล่ห์เหลี่ยมและความฉลาดคือเอกลักษณ์ของมอนเตอร์ประเภทนี้ ถึงจะล่อลวงไม่สำเร็จ แต่มันก็ดึงเวลาไว้มากพอสำหรับแผนที่วางไว้ ช่วงเวลาที่ราชาวดีเริ่มลังเลและไม่ได้โฟกัสกับโดมบาเรียนี่แหละคือโอกาส เพล้ง! มอนสเตอร์ในร่างดิสง้างหมัดสุดแขนชกโดมด้วยพละกำลังทั้งหมดจนเกิดรูโบ๋ ราชาวดีที่ตกใจกับการกระทำยกมือขึ้นเตรียมคืนสภาพบาเรียทันที แต่ก็ช้าไป ดิสที่ถูกสิงสู่กระโจนกลิ้งออกมาจากรูนั้นได้ทันการ ก่อนจะลุกขึ้นชันเข่าต่อยลงที่พื้นจนเกิดเสียงดังตามด้วยแรงสั่นสะเทือน ตึ้งงง! ราชาวดีเซเล็กน้อยแต่ก็ทรงตัวได้ ดิสใช้โอกาสนั้นเร่งความเร็วพุ่งเข้าประชิดตัวทันที ราชาวดีตกใจเล็กน้อย ก่อนจะรีบตั้งสติยกมือขึ้นเตรียมกางวงเวทย์อีกครั้ง แต่นั่นก็ช้าไปเสียแล้ว ดิสจับข้อมือทั้งสองข้างเธอกางออกจากตัว ก่อนจะฉีกยิ้มหวานแล้วบีบสุดแรงจนได้ยินเสียงกระดูกแหลกลั่นออกมา เสียงกรีดร้องอย่างเจ็บปวดของหญิงสาวดังลั่นไปทั่วบริเวณ นั่นทำดิส ไม่สิ มอนสเตอร์ในคราบมนุษย์พอใจไม่น้อย ทีนี้ก็กางวงเวทย์ไม่ได้แล้ว… ดิสกล่าวอย่างขบขันก่อนจะปล่อยแขนทั้งสองข้างที่ถูกบีบจนกระดูกแหลกไป ราชาวดีทรุดเข่าลงกับพื้นก่อนจะหอบหายใจ เธอเสียท่าซะแล้ว… มันไม่ควรจะเป็นแบบนี้ พรานทมิฬคลาส S พ่ายแพ้มอนเตอร์แรงค์ A งั้นเหรอ? ถึงจะเป็นแค่ฮีลเลอร์แต่มันก็ไม่ใช่ข้ออ้างเลย แขนทั้งสองข้างของราชาวดีนั้นขยับไม่ได้เลยสักนิด เธอกางวงเวทย์มาฮีลใครไม่ได้แล้วในตอนนี้ เพราะสำหรับเธอมันจำเป็นต้องใช้มือทั้งสองข้าง หลังจากสิ้นท่า เรี่ยวแรงวังชาก็หายไปเสียหมด ใบหน้าหญิงสาวเงยขึ้นมองดิสที่ถูกสิงสู่ด้วยมอนเตอร์หลอนประสาท แววตามองราชาวดีดูเคียดแค้นไม่น้อย “ฆ่าเลยสิ รออะไรอยู่?” ดิสที่เห็นแบบนั้นก็กระตุกยิ้มมุมปาก ก่อนจะเอื้อมมือมาจับที่คอหญิงสาว ตามคำขอ… มันค่อยๆ บีบคอยกเธอขึ้นสูง ด้วยแรงมหาศาลทำหญิงสาวดิ้นตัวไปมาอย่างทรมาน สะบัดเท้าเตะอากาศลอยอยู่เหนือพื้น ยังไงฮีลเลอร์ก็ยังเป็นแค่ฮิลเลอร์วันยังค่ำ ไม่มีทางเหนือไปกว่าคนที่เป็นสายโจมตีหรอก พลั่กก! ดิสจ้องมองไปทางนางรำที่ยืนอยู่ไม่ห่างจากตน ในความมืดอันไร้จุดสิ้นสุดคลอด้วยเสียงเพลงไทยเดิมบรรเลงวนซ้ำไปมานี้ มีเพียงแค่เขากับมอนสเตอร์อีกหนึ่งตัวเท่านั้น ชายหนุ่มกัดฟันแน่นรวบรวมความกล้า ‘ลองดูสักตั้งวะ!’ ดิสพุ่งกระโจนตรงไปหานางรำด้วยความเร็วทั้งหมด แต่พอไปถึงร่างนางรำ มันกลับอันตรธานหายไปในความมืดซะอย่างงั้น ดิสหันมองรอบตัวอย่างไม่เข้าใจ ‘หายไปไหนวะ? ’ ชายหนุ่มมองรอบๆ หาว่ามันหายไป ในขณะที่เหลือเขาตัวคนเดียวอีกครั้ง บรรยากาศวังเวงชวนหลอนก็คืบคลานเข้ามากดประสาทอีกระลอกหนึ่ง ดิสกำหมัดแน่นอย่างระมัดระวังตัว อีกฝ่ายอาจจะโผล่มาตอนไหนก็ได้ หันมาสิ เสียงแหบพร่าของสาวนางรำสยองกระซิบข้างหูเบาๆ ทำให้เขารีบหันควับไปมองด้วยความตกใจดิสเลิกคิ้วขึ้นสูง มันไม่มีอะไรเลย เขารู้ได้ทันทีว่ามอนเตอร์ตัวนี้กำลังพยายามปั่นหัวเขา ‘ไม่ได้ผลหรอก… จะมาไม้ไหนอีก? ’ ดิสดูหนังผีมาเยอะ เขาพอจะเดาออกได้ว่าแพตเทิร์นของมอนเตอร์ตัวนี้จะออกมาในทิศทางไหน ‘ข้างหลัง….’ ดิสนึกพลางฉีกยิ้ม เขาเดาได้ว่าถ้ามันพยายามจะหลอกเขาเหมือนผี ฉากสยองขวัญนี้มักจะโผล่มาด้านหลังเสมอ และใช่เขาเดาถูก… ดิสหันหลังไปได้ทันการในจังหวะที่นางรำสาวโผล่มาพอดี เขารีบคว้าคอมันไว้ก่อนจะยกขึ้นสูง ชายหนุ่มยิ้มอย่างชะล่าใจ ก่อนจะค่อยๆ หุบลงด้วยความรู้สึกแปลกประหลาด ‘มันง่ายเกินไปมั้ยแบบนี้? ’ สงสัยและมองใบหน้านางรำที่กำลังดีดดิ้นเท้าทุรนทุรายกลางอากาศ ดิสไม่เข้าใจเลยว่าทำไมมันถึงได้ง่ายแบบนี้ เขากำลังถูกหลอกอยู่รึเปล่า? ดิสเอื้อมมืออีกข้างไปที่ใบหน้าของนางรำ เป้าหมายคือหน้ากากทองมันวาวที่ปิดบังใบหน้าหญิงสาวอยู่ พอดึงมันออกสำเร็จ เขาก็ถึงกลับต้องชะงัก “วดี…” ชายหนุ่มกล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงตกตะลึง นี่เขากำลังถูกหลอนอยู่เหรอ? นางรำที่หน้าคล้ายราชาวดีพยายามดีดดิ้นก่อนจะกล่าวเสียงแหบ “ฆ่าเลยสิ มัวรออะไร” ดิสเลิกคิ้วสูง เขาพยายามจะปล่อยมือจากคอหญิงสาว แต่ทำไมเขาควบคุมอะไรในร่างกายตัวเองไม่ได้เลย ‘ทำไมวะ! ขยับไม่ได้เลย!? ’ หญิงสาวกัดฟันแน่น คอในมือของเขาค่อยๆ ถูกบีบด้วยแรงที่มากขึ้นเรื่อยๆ ‘ไม่ ไม่ ไม่! ไม่เอาแบบนี้!’ แคร่กก! ตุ่บ…. ครั้นเกิดเสียงลั่นของกระดูกคอ มือที่ควบคุมไม่ได้ก็ปล่อยร่างไร้ลมหายใจตกลงพื้น เกิดเสียงร่วงกระทบดังก้องชั่วหนึ่ง ทำก้อนเนื้อในอกเขาเต้นผิดจังหวะเมื่อมองไป ดิสอยากจะกรีดร้องออกมาสุดเสียง แต่ก็ขยับไม่ได้ มันเป็นแค่ภาพหลอนจริงเหรอ? ทำไมเขาสัมผัสได้และรู้สึกว่านี่คือราชาวดีจริงๆ ‘จริง…เหรอ ไม่หรอก’ ‘ก็แค่ภาพหลอนแค่นั้นแหละ หรือมัน…ไม่ใช่กัน? ’ To be continued →

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more