ตื่นจากโคม่าพร้อมระบบพัฒนาร่างกายไม่มีสิ้นสุด

คู่คลั่ง ไฮด์ และ ดิส

“ยังจะตามาอีก!”

ตรีชาติตะโกนลั่นขณะที่สับเท้าวิ่งสุดชีวิต เพื่อหนีจากอสูรกายกอริลลายักษ์ 4 แขนผิวไร้ขนสีม่วงที่วิ่งตามมา

มันบอกมันชื่อ แจ็คเคิล… แต่กลับตั้งชื่อให้ร่างอสูรกายตัวเองว่าไฮด์ ตรีชาติไม่เข้าใจเลยจริงๆ ว่ามันทำแบบนั้นไปทำไม

แต่… นี่ไม่ใช่เวลามาคิด ใกล้ถึงโรงรถแล้ว เขากำลังจะถึงทางเข้าไปในโรงรถแล้ว!

ฮว้ากกกกกก!

กรอดดดด!

ตู้มมมมม!

เจ้าอสูรกายคำรามลั่น ก่อนจะกระโจนทุบหมัดใส่ตรีชาติสุดแรงแขน แต่เจ้าหน้าที่เลือดร้อนก็กระโจนหลบได้อย่างทันท่วงที

นั่นส่งผลทำให้พื้นเกิดเป็นหลุมขนาดใหญ่และเกิดแรงสั่นทะเทือนราวกับแผ่นดินไหว

ถึงจะหลบได้แต่แรงกระแทกจากพื้นที่สั่นสะเทือนก็ทำเขากระเด็นกลิ้งเข้าไปในโรงรถหลายตลบเช่นกัน

ตรีชาติในสภาพมึนงงนั้นนอนคว่ำกุมศรีษะตัวเองไว้ เขารู้สึกระบมไปทั่วทั้งร่าง มันเจ็บจนอธิบายคำพูดไม่ได้เลย

อ่าา…

เขากัดฟันแน่นก่อนจะลุกขึ้นคานอย่างยากลำบาก แล้วเงยหน้าขึ้นมองรอบๆ ทุกสิ่งมันเละเทะกว่าที่เขาคิด

ศพเจ้าหน้าที่หลายสิบนายนอนเรี่ยราดอยู่เต็มพื้น ไม่ก็เสียบคาอยู่ที่กระจกหรือประตูรถตรงที่จอด

แต่ที่สำคัญเหนืออื่นใด… ชินอยู่ที่นี่

จากแรงกระแทกเมื่อคู่มันขัดขวางดิสที่กำลังจะลงมือฆ่าชินได้ทัน ทั้งคู่ล้มลงไปนอนกองกับพื้นเช่นกันหลังจากการสั่นไหวของแผ่นดินเพราะแรงทุบเมื่อครู่

ดิสยันกายลุุกขึ้นยืนด้วยความมึนงงต่อสถานการณ์ตรงหน้า ส่วนชินนั้นเมื่อได้โอกาสก็สับเท้าวิ่งออกจากโรงรถสุดชีวิตทันที มันไม่สนอะไรอีกต่อไปแล้ว

ตรีชาติไม่รอช้าเล็งปืนลูกโม่คู่ใจเตรียมจะยิงใส่คู่แค้นหมายเอาชีวิต ดิสที่เห็นชินวิ่งแบบนั้นก็เตรียมจะพุ่งเข้าไปหาด้วยความเร็วทั้งหมดที่มีเช่นกัน

แต่ก็ต้องชะงักไปทั้งคู่ เมื่อเห็นสิ่งที่มาเยือน ไฮด์ อสูรกายกอริลล่า 4 แขน ทุบอกตัวเองพร้อมคำรามลั่น เดินเข้ามาหยุดที่หน้าโรงรถ

นี่เป็นครั้งแรกที่ดิสได้ยลโฉมอสูรกายน่าเกลียดน่ากลัวที่กำลังอาละวาดสร้างความเสียหาย

เขาย่นคิ้วมองก่อนจะหันไปทางตรีชาติ “พาตัวเชี้ยไรมาเนี่ย?”

ตรีชาติลุกขึ้นยืนโซซัดโซเซก่อนจะยกมือขึ้นปาดเช็ดเลือดกำเดาที่ไหลมาอาบหน็วดตนจนเปียกแฉะ

“มันตามมาเองไม่ได้พามาสักหน่อย”

ชินยิ้มอย่างดีใจเมื่อเห็นว่าตนมีพวกมาช่วย เขาหยุดยืนหน้าอสูรกายร่างยักษ์ก่อนจะหัวเราะออกมาอย่างมีชัยตรงปากทางเข้า

อสูรกายที่บ้าคลั่งไม่ได้ทำร้ายเพื่อนตน มันคว้าจับรถฮัมวีที่จอดอยู่ใกล้ๆ มาขว้างใส่ศัตรูทั้งสองที่ยืนอยู่โรงรถ

ดิสพุ่งเข้าไปรับรถคันนั้นไว้ก่อนจะเหวี่ยงทิ้งไปด้านข้างทันที นั่นเป็นจังหวะที่นัยน์ตาสีทองสบกับนัยน์ตาสัตว์ร้ายของไฮด์

ในความแตกต่าง กลับมีสิ่งที่เหมือนกันแฝงอยู่ ทั้งความบ้าคลั่งและพละกำลังที่เหลือล้น ทั้งคู่รับรู้โดยสัญชาตญาณว่าอีกฝ่ายเป็นศัตรูโดยธรรมชาติของกันและกัน

ชินผายมือออกก่อนจะหันมามองทั้งสองคน “ทำความรู้จักกันซะสิ นี่เพื่อนผมเองไฮด์”

ชินกลับมามีพลังใจอีกครั้ง แมรี่ส่งไฮด์มาช่วยเขา การที่อสูรกายตัวนี้โผล่มามันเป็นเรื่องที่อยู่นอกแผน

นี่แสดงให้เห็นว่าแมรี่ไม่คิดว่าเขาจะพาตัวดิสไปได้สำเร็จ แต่ช่างมันปะไร ตอนนี่แค่รอดชินก็พอใจละ

อดีตฆาตกรร้ายยิ้มกว้างจนแทบจะถึงหู ถึงแมรี่จะอยากจับเป็นดิส แต่ตรีชาติคู่แค้นของตนไม่รอดแน่

ชินค่อนข้างจะมั่นใจ เพราะอสูรกายตัวนี้มันพิเศษเหมือนกับดิสยังไงล่ะ ในกลุ่มแมรี่นั้นมีสมาชิกระดับสูงผู้ที่มีพรสวรรค์ ‘การทำนาย’ ได้รับรู้ถึงการมีตัวตนของดิสที่เพิ่มระดับได้อย่างไร้ที่สิ้นสุด เพราะความพิเศษนี้ แมรี่จึงต้องการชายผู้นั้นมาเข้าร่วมด้วยกับแนวคิด

ตัวของแจ็คเคิลนั้นก็เป็นกรณีเดียวกันกับดิส มันพิเศษพอกัน เพราะ… อาการทางจิตที่เป็นอยู่

Dissociative Identity Disorder (DID) คืออาการที่แจ็คเคิลเป็นอยู่ มันคือโรคหลายบุคลิก เมื่อพรสวรรค์ของเขาตื่นขึ้น จึงทำให้ไฮด์ที่เป็นอีกบุคลิกมีพรสวรรค์ตามไปด้วย

ร่างเดียวที่รวมสองตัวตนเอาไว้ จึงทำให้มานาที่มีกลายเป็นสองเท่า และที่สำคัญที่สุดทั้งสองตัวตนอยู่ระดับ S

พรสวรรค์ของแจ็คเคิลนั้นคือความเป็นอมตะ ในขณะที่ไฮด์นั้นคือการกลายร่างและดูดซับมานามาคนอื่นมาเป็นพลังงานของตนและขยายร่างให้ใหญ่โตขึ้นได้ จะพูดให้ง่ายๆ ไอ้กอริลล่า 4 แขนนี่แหละคือรูปร่างที่แท้จริงของไฮด์ที่เป็นแบบนี้ได้ก็เพราะพรสวรรค์

และนั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมแจ็คเคิลถึงยังไม่ตายหลังจากที่โดนตรีชาติยิงเจาะกะบาล นั่นเป็นเพราะหลังจากโดนฆ่า ไฮด์ที่เป็นอีกบุคลิกดูดซับมานาในกระสุนปืนชนิดพิเศษเข้ามาส่งผลให้แจ็คเคิลไม่ตาย แล้วก็เป็นแบบที่เห็น

การที่แมรี่ส่งไฮด์มาแบบนี้หมายความว่า เธอต้องการให้ดิสไปคุยกับเธอให้เธอให้ได้ และเธอต้องการเขาเป็นที่สุด

ดิสใช้ศอกทิ่มแขนตรีชาติขณะที่สายตานั้นยังมองไฮด์ตาไม่กระพริบ

“เอาไงดี?”

ตรีชาติชักปืนทั้งสองกระบอกมาควงในมือ “นายจัดการไอ้กอริลล่านั่นเลยไอ้หนู ส่วนฉันจะจัดการไอ้ชินเอง”

เมื่อได้ยินแผนดิสก็ถึงขั้นขม็วดคิ้ว “เดี๋ยวสิ ไหงโยนขี้มาให้กันแบบนี้”

ตรีชาติหยิบซิการ์มาคาบไว้ที่ปากก่อนจะกล่าวตอบ “ตัวมันใหญ่ขนาดนั้นฉันจะเอาไรไปสู้ แถมไอ้หน้าเกลียดมันยังดูดมานาคนอื่นได้อีก”

ดิสยกมือขึ้นกุมขมับ เขาพูดไม่ออก ทำอะไรไม่ถูก จริงๆ

“ถ้างั้นพร้อมลุยเมื่อไหร่ก็บอก…”

ตรีชาติพยักหน้าเมื่อได้ยินคำกล่าวนั้น ตอนนี้มันคือการต่อสู้แบบ 2 ต่อ 2

ดิสใจสั่นระรัวราวกับจะหลุดออกมาจากอก เขาเป็นกังวลเมื่อต้องเผชิญกับอสูรกายตรงหน้า แต่ทำไมกันนะ สัญชาตญาณความอยากสู้มันถึงพุ่งประทุมากกว่าทุกครั้ง

สัญชาตญาณมันบอกว่าไอ่ลิงโสโครกตรงหน้าคือศัตรูทางธรรมชาติของตน มันคือความบ้าคลั่งอีกตัวที่พร้อมชนกับความคลั่งของเขา สมองเขามันเอาแต่ประทุดังว่าให้สู้กับอีกฝ่ายจนกว่าจะตายกันไปข้างหนึ่ง

เขาไม่เคยรู้สึกคลั่งจนมานาในร่างกายแทบจะระเบิดออกมาขนาดนี้

“เข้ามาเลยไอ้พวกเวร!”

To be continued →