หลังจากที่ไอ้เฮียเควินพูดจาสามหาวใส่อีหนมตอนนี้หน้านางก็มีรอยเล็บหนมฝากไว้เรียบร้อยแล้วค่ะ! และตอนนี้ก็มาถึงคอนโดนางเรียบร้อยแล้ว ตอนแรกก็ไม่ยอมมาหรอกนะคะแต่อีเฮียเล่นขึ้นไปป่วนบนห้องจนไม่เป็นอันทำอะไรฉันก็เลยต้องเก็บเสื้อผ้ายัดใส่กระเป๋าลาหอพักมาอยู่คอนโดเฮียแกแทนไม่งั้นงานที่สุมหัวคงไม่มีความคืบหน้าแน่
“จะให้มาอยู่ทำไม นอนทับรอยใครบ้างก็ไม่รู้” ฉันบ่นไปจัดเสื้อผ้าไป ไม่รู้ว่าที่แห่งนี้มันมีความทรงจำของใครมาแล้วกี่คน
“แอบบ่นอะไรครับ” หลังจากบ่นคนเดียวจบก็มีเสียงเจ้าของห้องดังขึ้น ฉันก็เลยหันไปมองคนที่ยืนยิ้มอารมณ์ดีอยู่
“เปล่าค่ะ” เปล่าค่ะในที่นี้ไม่ได้มีอะไรแอบแฝงนะคะ แต่แค่ขี้เกียจต่อล้อต่อเถียงรู้สึกว่าวันนี้จะกัดกันทั้งวันแล้ว
“ขนมอยากได้อะไรเพิ่มไหมบอกพี่ได้นะ” อีตาเฮียเดินเข้ามาใกล้แล้วก็ช่วยฉันหยิบเสื้อผ้ามาแขวน ซึ่งก็ดีค่ะเพราะอีหนมเริ่มขี้เกียจทำแล้ว
“ไม่ค่ะ อยากกลับไปอยู่ท
