“เหรอครับ แต่พี่ว่าเราเคยเจอกันแล้วนะ”
“...ที่ตึกจอดรถตอนวันวาเลนไทน์” เขาพูดช้า ๆ ชัด ๆ แล้วก็มองหน้าฉันเพื่อค้นหาคำตอบ
“...” !!! ฉันนั่งนิ่งเหมือนโดนจับได้ ไม่เหมือนสิตอนนี้โดนจับได้จริง ๆ แต่เขารู้ได้ไงเขาจะจำได้เหรอมันผ่านมา 3 ปีแล้วนะ คนอย่างอีตานี่ไม่มีทางที่จะจำฉันในสภาพไม่สวยแบบนั้นได้แน่นอน
“พี่เควินพูดอะไรคะ วันวาเลนไทน์ไหน” ฉันแกล้งถามไปยิ้มไปแอ๊บทำหน้าใสซื่อส่งให้เขา
“ตอนที่ขนมไปสารภาพรักกับพี่ไงครับ” เชี่ย! รู้จริงอ่ะ ไปรู้มาจากไหนแล้วทำไมถึงได้รู้ เรื่องนี้มันเป็นความลับมากเลยนะ!
“พี่เควินจำคนผิดรึเปล่าคะ” ฉันไม่ยอมรับหรอกค่ะ เรื่องอะไรจะยอมรับใช่ไหมคะซิส ไหนหลักฐานไม่มีสักนิดเดียว
“พี่จำไม่ผิดหรอกครับ...เพราะพี่จำไม่ได้” เขาตอบกลับมา แล้วดูคำตอบของเขาสิมันยิ่งทำให้ฉันงงหนักไปอีก
“จำไม่ได้? พี่เควินคะขนมไม่รู้ว่าพี่พูดเรื่องอะไรขนมงงไปหมดแล้ว”
“ขนมไม่ต้องงงหรอกครับเรื
