“อยากเป็นศัตรูกับพี่ใช่ไหมขนม”
“เออ! อยากเป็นชนิดที่ผีไม่เผาเงาไม่เหยียบด้วยซ้ำรู้เอาไว้ซะ!”
“ขนม!”
หมับ!
“มานี่!”
“เฮ๊ย! ปล่อย!” ผ่านไปไม่ถึงหนึ่งนาทีด้วยซ้ำฉันก็โดนเขาคว้าข้อมือแล้วดึงให้เดินกลับไปที่รถ ไอ้บ้านี่จะทำอะไรฉันเนี่ย!
“นี่ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นะ ปล่อยสิวะ!” ฉันทั้งร้องตะโกนทั้งพยายามฝืนตัวเอาไว้ไม่ให้ถลาไปตามแรงลากของอีตานี่แต่น้องร่างเล็กเอวบางหุ่นดีเหมือนนางแบบน้องจะไปสู้เฮียเขาที่หุ่นล่ำกล้ามโตได้ยังไง! T^T
“หยุดโวยวายสักทีขนมถ้าไม่อยากโดนจูบโชว์” อีตาเควินหันมากัดฟันพูดกับฉันพร้อมกับส่งสายตาดุมาให้ นี่ไม่ได้กลัวเลยสักนิดถ้าคนเราจะจูบคนอื่นง่าย ๆ แบบนั้น ป่านนี้ฉันโดนจูบเป็นร้อยครั้งแล้วค่ะ
“อย่ามาขู่!”
จุ๊บ!
“อื้อ! อื้อ!!!” ฉันโดนเขาดึงเข้าไปจูบจริง ๆ ค่ะ ตอนแรกนึกว่ามันจะแค่จุ๊บปากแรง ๆ แต่มันไม่ใช่แบบนั้น เพราะเขาล็อกตัวล็อกหน้าฉันไว้แล้วก็เอาปากเขามาประกบปากฉั
