ตอนที่ 5

1042 Words

รู้สึกขนลุกไม่หาย ไม่ง่ายที่จะลบความรู้สึกในตอนนั้นออกไปจากความทรงจำ ถึงตอนนี้ดาวเรืองก็ยังไม่ลืม ความรู้สึกตอนที่มือใหญ่ของเขาบีบเคล้นสองเต้า ตอนที่ลิ้นสาก… ลากเลียลงกลางร่องสวาทของหล่อนอย่างซาดิสม์ดุดัน ให้ตายเถอะ! ความรู้สึกนั้นยังติดตรึง ราวกับว่ามันเพิ่งเกิดขึ้นเมื่อวาน ทั้งที่ก็ผ่านมาเป็นสัปดาห์ “นั่นน่ะสิ… ถ้าไม่ติดที่คุณคมน์สั่งเอาไว้ป้าก็จะให้คนอื่นไปแทนเอ็ง” ป้านิ่มเองก็รู้สึกแปลกใจ เพราะว่าเมื่อเย็นคุณคมน์ถึงกับต้องโทรมาสั่งด้วยตัวเอง ว่าให้ดาวเรืองมาช่วยดูแลเรื่องเครื่องดื่ม ทั้งที่ในบ้านก็มีสาวใช้พม่าอีกสองคน แต่คมน์ก็เจาะจง ว่าต้องเป็นดาวเรืองเท่านั้น เมื่อถึงเวลางาน ดาวเรืองออกมาดูแลเครื่องดื่มตามที่ได้รับมอบหมายหน้าที่ เพื่อนของคมน์มาร่วมงานทั้งหมดสิบสองคน แต่ก็มีเพียงคมน์กับโรสราเท่านั้นที่เป็นคู่หมั้นกัน คนอื่นๆ ก็เป็นแค่เพื่อนที่ถือโอกาสมาพบปะสังสรรค์กันในงานวันเกิดของคมน์ “เฮ้ย… ไอ้คมน์ นั่นใครวะ แม่งแจ่มสุดๆ” บดินทร์ เพื่อนสนิทของคมกล่าวขณะสายตาจับจ้องไปยังเรือนร่างสะดุดตาของดาวเรือง วันนี้เป็นงานตอนค่ำ จึงไม่ต้องสวมชุดฟอร์มของคนใช้ “ไหนวะ” คมน์ถาม บดินทร์พยักเพยิดใบหน้าไปทางหญิงสาวที่กำลังเตรียมเครื่องดื่มใส่แก้ว วางลงในถาดเตรียมเสิร์ฟ “อ๋อ… คนใช้น่ะ” คมน์รีบบอก “โห… คนใช้บ้านมึงสวยขนาดนี้เลยหรือวะ” บดินทร์ทำหน้าประหลาดใจ “เป็นหลานสาวป้านิ่ม… เพิ่งมาจากต่างจังหวัด” คมน์กล่าวพลางยกแก้วเหล้าขึ้นดื่ม “สวยโคตร… กูจีบได้ป่ะ” ท่าทางของบดินทร์เอาจริง “ถ้าชอบมึงก็ลองทาบดูสิวะ ไม่มีใครห้ามสักหน่อย” คมน์กล่าวอย่างไม่ใส่ใจ ซึ่งเป็นจังหวะที่ดาวเรืองเดินถือถาดเครื่องดื่มเข้ามาพอดี “ผมขอเบียร์ครับคนสวย” บดินทร์เริ่มจีบ “ค่ะ… ” ดาวเรืองวางขวดเบียร์ลงตรงหน้าชายหนุ่ม หยิบที่เปิดขวดออกมาเปิดแล้วเลื่อนขวดมาตรงหน้าบดินทร์ “ขอบคุณครับ… ชื่ออะไรครับ” บดินทร์ส่งสายตากรุ้มกริ่ม “ชื่อดาวค่ะ… ดาวเรือง” หญิงสาวตอบโดยไม่มองหน้าคนถาม “โอ้ว… ดาวเรือง ช่างบังเอิญ ดาวเรืองเป็นดอกไม้โปรดของผมเลยนะครับ” บดินทร์รีบหยอด “ดอกดาวเรืองสีเหลืองๆ ดอกสวยแต่กลิ่นเหม็นนะ” คมน์ได้ยินเข้าก็อดแซวไม่ได้ บดินทร์แอบกระทุ้งศอกใส่ท้องเพื่อนที่ขัดจังหวะ ดาวเรืองรีบขยับออกมาเสิร์ฟเครื่องดื่มให้แขกคนอื่นที่นั่งอยู่อีกโต๊ะใกล้ๆ หล่อนไม่กล้ามองหน้าคมน์ “ว้าว… เห็นไกลๆ ก็รู้ว่าสวย พอได้เห็นใกล้ๆ… โอ้แม่เจ้าโว้ย ยิ่งสวยว่ะ” บดินทร์กระซิบข้างหูเจ้าของวันเกิด “ชอบก็จัดเลยสิวะ… สายเปย์อย่างมึงจีบติดแน่นอน ใครไม่เอามึงก็บ้า” คมน์ยุส่ง บดินทร์มองตามเรือนร่างสุดเซ็กซี่ของดาวเรืองอย่างมีความหวัง ก่อนที่เสียงแหลมของโรสราจะดังขึ้นขัดจังหวะ “สุขสันต์วันเกิดค่ะที่รัก… ” โรสรายื่นกล่องของขวัญเล็กๆ ในมือให้คู่หมั้น “ขอบใจจ้ะที่รัก” คมน์จูบแก้มคู่หมั้นสาวเสียงดังฟอด “ห้ามเปิดตอนนี้นะคะ” โรสราเอานิ้วแตะริมฝีปากของคมน์ เขาตวัดลิ้นเลียนิ้วของหล่อน “แสดงว่าจะให้ผมเก็บไว้เปิดในห้องนอนกับคุณสองต่อสองใช่ไหมครับ” คมกล่าวเสียงหวานกระเส่า “โอ๊ย… คู่นี้แม่งโคตรเลี่ยน” บดินทร์แซว ที่กล้าแซวก็เพราะว่าสนิทสนมกับโรสราและคมน์ ด้วยเป็นเพื่อนร่วมเรียนมหาลัยนานาชาติที่เดียวกัน ก่อนที่คมน์จะไปเรียนต่อที่ต่างประเทศ “คนไม่มีคู่ก็มักจะอิจฉาคนอื่นแบบนี้แหละ” โรสราว่าให้บดินทร์ “ใช่… ฉันไม่มีคู่ แต่ตอนนี้ฉันเจอเนื้อคู่แล้ว” บดินทร์แอบชี้มือไปที่ดาวเรือง โรสราหันไปมอง ความสะสวยสะดุดตาและออร่าของดาวเรืองที่เปล่งประกายออกมาอย่างเด่นชัดเกินสาวใช้ ทำให้โรสราต้องหันมาถามเจ้าของบ้านผู้เป็นคู่หมั้น “ผู้หญิงคนนั้นใครคะพี่คมน์… ?” “อ๋อ… คนใช้น่ะ หลานสาวป้านิ่ม ชื่อดาวเรือง เพิ่งมาจากต่างจังหวัด” แม้จะรู้ว่าดาวเรืองมีฐานะเพียงแค่คนรับใช้ หากออร่าความสะสวยของหล่อน ก็ทำให้โรสราอดเป็นกังวลไม่ได้ เมื่อรู้ว่าคมน์มีคนใช้ทั้งสวยและเซ็กซี่ขนาดนี้อยู่ร่วมชายคาบ้าน “พี่คมน์ห้ามแอบไปทำเจ้าชู้กับคนใช้นะคะ” โรสรากำชับเสียงเข้ม เรื่องความหื่นของคู่หมั้นคนนี้ หล่อนย่อมรู้ดีกว่าใคร “อย่าห่วง… ผมไม่ใช่พวกที่ชอบลดตัวลงไปเกลือกกลั้วกับคนรับใช้” คมน์กล่าวให้คู่หมั้นสาวสบายใจ แต่ดูเหมือนว่ายังไม่ทำให้โรสราโล่งใจ เพราะว่าดาวเรืองฉายออร่าจนเพื่อนของคมน์ที่เป็นผู้ชายพากันมองตาเป็นมัน “อย่าให้โรสรู้นะคะ… ว่าพี่คมน์แอบคั่วคนใช้ บอกตรงๆ ว่าโรสไม่ชอบหน้านังดาวเรือง” “คิดมากเกินไปแล้วโรสจ๋า” คมน์อยากให้เปลี่ยนเรื่องคุย “ไม่คิดมากหรอกค่ะ… โรสมองปราดเดียวเท่านั้นก็รู้ไปถึงตับไตไส้พุงของมันว่าต้องแรดร่านอย่างไม่ต้องสงสัย ผู้หญิงที่หูตาแพรวพราว ท่าทางมากไปด้วยตัณหาราคะดูไม่ยากหรอกค่ะ แล้วก็สะโพก อกเอว หน้าตาผิวพรรณของมันก็เกลี้ยงเกลาผิดสาวใช้ สวยเซ็กซี่ซะขนาดนั้น มีหรือที่ผู้ชายจะไม่รักไม่หลง อย่าได้เผลอไปตกหลุมสวาทของมันเข้าเชียว” โรสราร่ายยาวด้วยความหวงคู่หมั้น “พี่รู้น่ะโรสจ๋า… พี่แยกแยะได้ว่าอะไรเพชรอะไรกรวด” คมน์ตอบ จากสองทุ่มซึ่งเป็นเวลาเริ่มงาน ถึงตอนนี้เวลาล่วงเลยมาถึงสี่ทุ่ม เพื่อนๆ ของคมน์ประสานเสียงร้องเพลงแฮปปี้เบิร์ดเดย์อวยพรเจ้าภาพ คมน์เป่าเทียนและตัดเค้กแจกไปรอบๆ วงเหล้า ท่ามกลางเสียงอวยพรของเพื่อนๆ

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more