ตอนที่ 6
1013 Words
สุราทำให้บรรยากาศการสังสรรค์ยิ่งสนุกสนานครื้นเครง
ท่ามกลางเพื่อนสนิทที่กำลังดื่มกินและพูดคุยกันอย่างออกรสชาติ แต่ใจของคมน์กลับไม่ได้อยู่ในงาน เขากวาดสายตามองหาสาวน้อยผู้เป็นเป้าหมาย กระทั่งสะดุดเข้ากับเรือนร่างคุ้นตา
คมน์เห็นดาวเรืองยกแก้วสุราไปวางไว้ในถาด เอาเหล้าต่างประเทศแบรนด์ดังมาเปิดให้เพื่อนๆ ของเขาแล้วหล่อนก็แยกตัวออกมาพัก
ด้วยสายตาที่แอบสังเกตความเป็นไปอยู่เงียบๆ คมน์เห็นเป้าหมายแยกตัวออกไปจากงาน ได้ทีจึงลุกขึ้นจากเก้าอี้ ทำทีว่าเมื่อย
“ขอบุหรี่ตัวโว้ย”
บอกพลางคว้าบุหรี่ในซองของเพื่อนที่วางอยู่บนโต๊ะขึ้นมาจุดสูบด้วยความเปรี้ยวปาก
ปกติคมน์ไม่สูบบุหรี่ จะมีบ้างก็ตอนดื่มสังสรรค์อย่างวันนี้เท่านั้น ใช้บุหรี่ดับความขมเลี่ยนของรสสุรา
“เฮ้ย… จะไปไหนวะ”
บดินทร์หันมาถาม
“ขอตัวไปสูบบุหรี่ทางโน้นสักเดี๋ยว… เดี๋ยวมา”
คมน์กล่าว รีบก้าวออกมาเงียบๆ ขณะที่โรสราผู้เป็นคู่หมั้นกำลังนั่งคุยกับเพื่อนผู้หญิงเรื่องเครื่องสำอาง
คมน์พอจะเดาได้
ว่าดาวเรืองกำลังจะเดินไปไหน เขาอ้อมมาอีกด้านของครัว ยืนหลบอยู่หลังเหลี่ยมเสา ยืนคอยอยู่ชั่วอึดใจสั้นๆ หญิงสาวผู้เป็นเป้าหมายก็ก้าวเข้ามาในรัศมีของการจู่โจม
“ว้าย… ”
เสียงอุทานตกใจ
“อย่าร้อง… ”
เสียงเข้มขู่กระซิบข้างหู
ดาวเรืองร้องออกมาได้เพียงเฮือกสั้นๆ เขาปิดปากหล่อนด้วยมือข้างหนึ่งแล้วดึงเข้ามาในห้องเก็บของที่หลังครัวพร้อมกับล็อกประตู
กลิ่นกายที่ไม่เหมือนใคร น้ำเสียงที่แม้จะแผ่วเบาราวกระซิบ หากแต่ดาวเรืองก็รู้ว่าเป็นเขา
หลังจากเหตุการณ์ในวันนั้น… ดาวเรืองไม่เคยลืม
“เงียบไว้… ”
เสียงเข้มขู่เบาๆ ในลำคอ แต่ก็ทำให้คนโดนจู่โจมรู้สึกหวาดกลัวปนตื่นเต้น
“อย่าขัดขืน”
เขากระซิบข้างหู ร่างน้อยๆ ถูกดันเข้ามาชิดผนัง เต้านมคัพอีอวบใหญ่เบียดกระแทกผนังจนหนั่นเนื้อขาวๆ ปลิ้นออกมาข้างลำตัว
“จะทำบ้าอะไรอีก… อย่านะคุณคมน์”
ดาวเรืองว่า เขาทำกับหล่อนราวกับเป็นผู้ร้ายในคดีอุกฉกรรจ์ที่โดนตำรวจคนตัว
“อยู่เฉยๆ แล้วเธอจะไม่เจ็บ… ”
คมน์กล่าวเสียงเหี้ยม เอื้อมมือข้างหนึ่งมาบีบคางน้อย ดันใบหน้าเชิดแหงนมองเพดาน
“แรดนักนะเรา… เจอไอ้ดินไม่กี่นาทีก็แจกเบอร์โทรแจกไลน์แจกเฟสฯ กับมันแล้ว”
คมน์หมายถึงบดินทร์เพื่อนสนิท
ดาวเรืองไม่คิดว่าเขาจะแสดงอาการหึงหวงออกมาขนาดนี้
“ก็คุณดินเขาขอ… ถ้าหนูไม่ให้ก็น่าเกลียด”
ดาวเรืองเถียง คมน์ก็น่าจะรู้ว่าเพื่อนของเขาคนนี้ขี้หลีแค่ไหน ลองได้ชอบใครบดินทร์จะตื๊อไม่เลิก
“ระวังจะโดนมันหลอกเอา… ไอ้นี่แม่งโรคจิต”
เสียงกระซิบแหบพร่าเหมือนพวกโรคจิต
“หนูก็หวังว่าคุณคมน์จะไม่โรคจิตเหมือนเพื่อนของคุณนะคะ”
ได้ทีให้ดาวเรืองยอกย้อนเอาคืน
“ปากดีนะเรา”
ลมหายใจร้อนผ่าวรินรดอยู่ข้างใบหู ทำเอาเส้นขนของดาวเรืองลุกซู่ ลำตัวหนาเบียดนาบเข้ามาจากด้านหลังจนรู้สึกได้ว่าแก่นกายใหญ่ยาวกำลังเบียดคลึงเสียดสีอยู่ระหว่างกลีบก้นกลมกลึงของหล่อน
“อ๊ะ… ”
ดาวเรืองสะดุ้ง
มือสองข้างถูกจับมาขัดกัน ล็อกเอาไว้ด้านหลัง แล้วเชือกที่ไม่รู้ว่ามาจากไหน ก็มัดมือหล่อนไพล่หลัง
“อย่าขัดขืน… ถ้าไม่อยากเจ็บ”
คมน์ลดน้ำเสียง หากก็ไม่ได้ทำให้ความหวาดกลัวของหญิงสาวลดน้อยลงเลย
“คุณคมน์จะทำอะไร”
เสียงของดาวเรือนสั่นพร่าหวาดกลัว
“จะให้บทเรียนกับความแรดร่านของเธอ”
คมน์เบียดกายเข้าหาหญิงสาวอย่างจงใจให้แผ่นหลังของดาวเรืองเบียดอยู่กับท้องซึ่งแน่นนูนไปด้วยคลื่นลอนซิกแพ็ก
“อย่า… ”
หญิงสาวห้าม ขณะมือข้างหนึ่งของเขาสอดเข้าใต้ชายกระโปรง ลูบไล้ขึ้นมาตามหน้าขาเต็มตึง ตะปบสะโพกอย่างนึกมันเขี้ยว
“อู้ว… ตูดใหญ่เป็นบ้า”
มือใหญ่บีบขยำก้นกอยหนั่นแน่นของหล่อน
“เคยไหม… แต่ดูจากท่าทางแรดๆ อย่างเธอคิดว่าน่าจะเคยมาแล้วนะ”
เขากระซิบข้างหู ตวัดลิ้นเลียติ่งหู ดาวเรืองขนลุกซู่ หากก็ไม่กล้าขัดขืน
“เคยไม่เคยมันก็เรื่องของหนู… ไม่เกี่ยวอะไรกับคุณ”
หญิงสาวเถียง
“ปากดีนัก… เดี๋ยวจะกระแทกให้ร้องขอชีวิตเลยคอยดู”
“อ๊ะ… ”
ดาวเรืองสะดุ้ง
ในท่าที่ทรวงอกของหล่อนถูกกดชิดผนัง ทำให้รับรู้ได้ว่าดุ้นเอ็นยาวใหญ่ที่กลางลำตัวของเขา กำลังดุนดันอยู่กับสะโพก เสียดครูดอยู่ระหว่างกลีบก้นของหล่อน หลังจากชายกระโปรงถูกเลิกขึ้นมากองอยู่เหนือบั้นท้าย
“ฮือๆ… คุณคมน์อย่าทำบ้าๆ นะ”
เสียงของดาวเรืองสั่นเครือเหมือนจะร้องไห้
“อยากให้มันเข้าไปใช่ไหม... ”
คมน์กระซิบข้างหู กดสะโพกแนบเน้นดุ้นเอ็นเสียดสีร่องก้น เสียดครูดกับหนั่นสะโพกของดาวเรืองอย่างจงใจทำให้หล่อนตื่นเต้น
“อย่าทำนะ... อะ… เอาออกไป… ฮือๆ”
หญิงสาวหลับตา น้ำตาไหลพรากออกมาจากหางตา แสดงท่าทางให้รู้ว่าไม่อยากให้เขาทำแบบนี้
“รับรองว่าถ้าใส่เข้าไป… เธอจะติดใจจนต้องขอร้องให้ฉันทำอีก”
เสียงตอบกลับอย่างดิบเถื่อน
หากก็น่าแปลก ที่คำพูดหยาบคายดิบเถื่อนที่ได้ยิน ยิ่งทำให้ดาวเรืองรู้สึกตื่นเต้น
“ฮือๆ… อย่า”
ดาวเรืองร้องห้าม ใจดวงน้อยเต้นแรงราวจะหลุดออกมาจากอก
คมน์ไม่ยอมหยุด ซ้ำยังสอดมือเข้ามาไต้ซอกแขนของหล่อน แกะกระดุมเสื้อออกทีละเม็ดแล้วเปลื้องออกจากหัวไหล่กลมกลึง ก้มลงกดหนวดเคราสาก ถากครูดจูบผิวเนื้ออ่อนๆ ที่ต้นคอ จูบไซ้ไล่เรื่อยลงมาตามแผ่นหลังขาวสะอ้านอย่างหิวกระหาย
- Writer
