ตอนที่ 3

1230 Words

ร่างเอิบอิ่มในชุดนอนสีชมพูเนื้อผ้าซาตินบางๆ พลิกกายไปมาอยู่บนเตียงด้วยอาการกระสับกระส่าย กับความเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นอย่างรวดเร็วกะทันหันจนตั้งตัวรับไม่ทัน เสียงเรียกเข้าดังขึ้นที่โทรศัพท์มือถือ… ทำเอาสาวน้อยที่กำลังพยายามข่มตาหลับสะดุ้งขึ้นมา เอื้อมมือกดรับโทรศัพท์ ดีใจที่เห็นชื่อของนายบุญเลิศผู้เป็นบิดา ปรากฏขึ้นที่หน้าจอ “แป้ง… เป็นไงบ้างลูก มีปัญหาอะไรไหม” บุญเลิศถามด้วยความเป็นห่วง “ไม่มีอะไรค่ะพ่อ… พ่อไม่ต้องห่วงนะจ๊ะ บ้านนายพลใหญ่โตยังกับคฤหาสน์แน่ะ นายพลเดชารวยมากค่ะพ่อ เขาให้หนูพักอยู่ในห้องหลังครัวจ้ะ ติดกับห้องของป้านิ่ม” ชื่อของ ‘ป้านิ่ม’ ที่ถูกเอ่ยถึง? ทำให้บุญเลิศตกใจ เขาไม่เคยลืมผู้หญิงคนนี้ ชื่อที่ได้ยินทำให้เหตุการณ์เก่าๆ เมื่อครั้งอดีตย้อนคืนเข้ามาในหัว แม้เหตุการณ์นั้นจะนานมากแล้ว… แต่บุญเลิศก็ไม่เคยลืม “นอกจากป้านิ่มแล้วยังมีสาวใช้คนอื่นๆ อีกไหม… ” บุญเลิศถามด้วยความสงสัย “มีจ้ะ… มีสาวใช้ผู้หญิงอีกห้าคนจ้ะ พี่ต๋อย พี่ต้อย พี่ตุ้ม พี่แตง แล้วก็พี่ตาลจ้ะ” ประโยคที่ได้ยิน… ถึงกับให้คนถามรู้สึกจุกแน่นขึ้นในอก ถ้ายังมีสาวใช้ผู้หญิงอยู่ในบ้านของนายพลเยอะขนาดนี้ แสดงว่าระยะเวลาเกือบยี่สิบปีที่ผ่านมา… ความลับมืดดำในบ้านหลังนี้ยังอยู่ “วันนี้มีปาร์ตี้ค่ะพ่อ… เพื่อนๆ สนิทของนายพลจะมาร่วมงานหลายคน” คำพูดที่ได้ยิน ยิ่งทำให้บุญเลิศตกใจ อดห่วงลูกสาวขึ้นมาไม่ได้ มาถึงวันแรกก็จะโดนเลยหรือนี่? “อดทนนะลูก… ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นแกต้องอดทนนะ” บุญเลิศเสียงเครือข่มความรู้สึก “ทำไมพ่อต้องร้องไห้ล่ะจ๊ะ” สาวน้อยนึกแปลกใจ “ไม่มีอะไร… แค่นี้นะลูก… อดทนนะ” สั่งไว้ก่อนวางสาย จากนี้ก็ปล่อยให้เป็นเรื่องของโชคชะตา สุดแท้แต่เวรกรรมจะบันดาล ครู่สั้นๆ ต่อมา เอนกายลงนอนบนเตียงได้เพียงไม่กี่นาที ตายังเบิกโพลงแข็งค้าง ครุ่นคิดถึงคำพูดของนายบุญเลิศผู้เป็นบิดาที่บอกว่าให้ ‘อดทน’ จากนั้นก็มีเสียงเคาะดังขึ้นที่หน้าประตู “ป้านิ่ม… ” หัวหน้าสาวใช้วัยใกล้สิบปี ยืนอยู่หน้าประตู หล่อนมาพร้อมกับชุดนอนสีแดงเพลิงที่ถืออยู่ในมือ “อาบน้ำให้สะอาดสะอ้านนะนังหนู… แล้วสวมชุดนี้” ป้านังสั่ง “เอ่อ… ทำไมต้องสีแดง… ” ยังถามไม่ทันจบ ป้านิ่มก็แทรกขึ้นว่า “นายชอบสีแดง… อย่าชักช้านะ รีบเปลี่ยนชุดเดี๋ยวป้าจะพาไปร่วมงานปาร์ตี้” ป้านิ่มยื่นชุดที่จะสวมใส่มาให้แป้งหอม พอหล่อนคลี่ดูก็ตกใจ เมื่อพบว่ามันเป็นชุดนอนเนื้อผ้ามันลื่นพลิ้วบางแบบมีสายเล็กๆ เกี่ยวไหล่ คอลึกกว้างสุดเซ็กซี่ นี่ถ้าหล่อนสวมใส่เต้านมใหญ่ๆ คงทะลักออกมาอย่างแน่นอน ชายชุดนอนคลุมลงมาแค่เข่า ใส่แล้วจะเห็นช่วงขาเรียวยาว “นี่มันชุดอะไรจ๊ะป้า… ถ้าใส่แล้วต้องโป๊แน่ๆ” แป้งหอมตกใจ “เอ็งนี่มันขี้สงสัยนะนังหนู อย่าถามมากน่ะ… คิดว่าเป็นชุดแฟนซีใส่ไปร่วมปาร์ตี้ก็แล้วกัน คนอื่นๆ ก็ใส่แบบนี้แหละ… เร็วๆ ล่ะ… ป้ารออยู่ข้างนอกนะ” เสียงดุๆ ของป้านิ่ม ทำให้หญิงสาวที่เพิ่งย่างกรายเข้ามาในคฤหาสน์หลังใหญ่ขัดอะไรไม่ได้ แป้งหอมรีบไปอาบน้ำ ขัดถูเนื้อตัวจนสะอาดสะอ้าน ใช้เวลาไม่นานก็ออกมาเช็ดเนื้อเช็ดตัวแล้วสวมชุดที่ป้านิ่มเตรียมมาให้ ในเวลาต่อมา ป้านิ่มพาแป้งหอมเข้ามาในห้องรับแขกของบ้านหลังใหญ่ที่เตรียมพร้อมสำหรับงานปาร์ตี้ในค่ำคืนนี้ นายพลเดชาสั่งป้านิ่มให้เตรียมต้อนรับสหายเก่าสี่คนที่กำลังจะมาถึง เป็นอดีตนายพลนายพันที่รู้จักกับนายพลเดชาตั้งแต่ครั้งมาร่วมฝึกด้วยกัน แม้ว่าทุกวันนี้จะเกษียณจากราชการแล้ว แต่ก็ยังติดต่อกันเรื่อยมา มีคนหนึ่งเป็นอเมริกันนิโกร ทุกครั้งที่เดินทางมาเที่ยวแถบเอเชียก็มักจะแวะมาพักค้างคืนที่บ้านของนายพลเดชาเพื่อร่วมงานปาร์ตี้สังสรรค์ตามประสาคนที่มีรสนิยมเดียวกัน ป้านิ่มพาแป้งหอมมาที่ห้องรับแขก และในทันทีที่ได้เห็นหล่อน ทนายเดชาก็ตาวาว ตะลึงมองในความเซ็กซี่ของแป้งหอมแล้วบอกกับป้านิ่มว่าให้พาหล่อนไปรอในห้องนอนของเขา ครู่สั้นๆ ต่อมา นายพลเดชาตามมาที่ห้องนอน ป้านิ่มที่อยู่ในห้องกับแป้งหอม รีบเดินออกไปจากห้องอย่างรู้หน้าที่ เมื่อเห็นว่าผู้เป็นนายเข้ามาแล้ว “เดี๋ยวสิ… ป้า… หนูไปด้วย” แป้งหอมทำท่าว่าจะคว้าข้อมือของป้านิ่มเอาไว้ ความรู้สึกกลัวแล่นลิ่วเข้ามาในใจ เมื่อรู้ว่ากำลังจะถูกทิ้งให้อยู่ในห้องกับนายพลเดชาสองต่อสอง “เอ็งจะไปไหนไม่ได้… เอ็งต้องอยู่รับใช้ท่าน” ป้านิ่มสั่งเสียงดุ สะบัดข้อมือหลุดจากมือของสาวน้อย จากนั้นก็ออกมาจากห้อง แป้งหอมตกใจ… หลังจากตะลึงมองนายพลเจ้าของบ้านค่อยๆ ถอดเสื้อผ้าจนเนื้อตัวเกือบเปลือยเปล่าล่อนจ้อน เหลือเพียงแค่กางเกงในตัวเดียวปิดอำพรางอวัยวะเพศเอาไว้ ขนาดของความเป็นชายอันยาวใหญ่ ทำให้มันดูตุงแน่นจนน่าขนลุกขนพอง แม้จะมีกางเกงในปิดบังเอาไว้ แต่แป้งหอมก็รู้ว่ามันต้องใหญ่มาก “นาย… นายจะทำอะไรหนู” เสียงสั่นกลัว ใบหน้าซีด มองร่างกำยำไปด้วยมัดกล้ามตรงหน้า “ก็จะทดสอบสะใภ้ยังไงล่ะว่าหนูมีของดียังไง แล้วลีลาเด็ดแค่ไหน? ก่อนจะเจอลูกชายฉัน คืนนี้หนูจะต้องเป็นเมียฉันก่อน อ้อ… แล้วฉันลืมบอกไปว่าสะใภ้บ้านนี้ต้องรับได้ทีละหลายๆ ดุ้น… ” นายพลเผยความลับอันน่าสะพรึงออกมาจนได้ ความลับ ‘มืดดำ’ ที่บุญเลิศบิดาของแป้งหอมเคยเจอมาก่อน “แต่ท่านคะ… ไหนท่านบอกว่าจะเอาหนูมาเป็นสะใภ้ เป็นเมียของลูกชายท่านไม่ใช่หรือคะ? ” หัวคิ้วของหญิงสาวชิดเข้าหากันด้วยความสงสัย “อ้อ… ฉันลืมบอกไปอีกอย่างว่าผู้ชายในบ้านหลังนี้เราใช้สะใภ้ร่วมกัน… ” พูดแล้วก็หัวเราะลั่นดังกึกก้องไปทั้งห้องเหมือนเสียงของปีศาจ กล่าวราวกับว่าเป็นเรื่องธรรมดา นายพลเดชาบอกเรื่องที่ทำเอาหัวใจของหญิงสาวหล่นวูบลงไปกองอยู่ที่ตาตุ่ม ตกใจแทบช็อกกับเรื่องราวสุดอุบาทว์ของผู้ชายในบ้านหลังนี้ “ยะ… อย่าทำอะไรหนูเลยนะคะ” สาวน้อยยกมือไหว้ลนลาน เมื่อร่างสูงใหญ่สืบเท้าเข้ามาใกล้ หยาดน้ำตากลมเกลี้ยงกลิ้งลงอาบนวลแก้มของแป้งหอม “โถ… ทำราวกับว่าฉันจะพาเธอไปลงนรก ฉันจะพาเธอขึ้นสวรรค์ต่างหากล่ะ… เดี๋ยวคืนนี้ถ้าเพื่อนๆ

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more