Ikatlong Kabanata
484 Words
IKATLONG KABANATA
_(._.)_
Bakit wala pa sila????
Madilim na,pero wala pa rin sila Ammy. Ibig sabihin,nakauwi na sila?
Nooooo!!▔□▔)/▔□▔)/▔□▔)/
Naiiyak na ako. Ayokong maiwan dito. Mamimiss ako ng mga kaibigan ko, nila mama at papa,ng mga tita ko,ng mga kapatid ko.T_T
Naantala ang pageemo ko ng may biglang kumatok.
"Binibini."
Akala ko naman sila Ammy na.T_T
Nanatili lang ako sa gilid at dumukmo. Ayokong buksan.
"Binibini,naririnig mo ba ako?"
Nakita ko yung pagpatak ng luha ko. Nakakainis naman e. Kaya ayokong sumama sa field trip na to. Gastos na nga,napahamak pa ako.T_T
Narinig ko naman yung pag bukas ng pinto,pero hindi ko tiningnan yung pumasok. Nakakainis talaga.T_T
May narinig akong ibinaba na parang metal.
"Eto,kainin mo muna. Pinadala yan ni Inang para sayo."
"Ayokong kumain."
"Pero baka malipasan ka ng gutom."
Tiningnan ko naman sya sa mata. Nakaupo rin sya katulad ng sakin. Si Ando.
"Pwede ba?? Wag kang magsalita dyan na parang nag-aalala ka talaga! Palabasin nyo na ako dito! Uuwi na ako!!" pagkatapos kong sabihin yun,pumatak na ang mga luha ko.
Ayokong maiwan dito.T_T
Tinitingnan nya lang ako habang nagmamakaawa ako na pauwiin na nya ako.
"Pakiusap.... pauwiin nyo na ako."
Nagulat naman ako ng bigla nyang punasan ang mga luha ko. At hinitak ako para mayakap nya.
"A-anong ginagawa mo?"
"Sabi kasi ni Inang,hindi raw dapat paiyakin ang mga binibini,ang dapat sa kanila, minamahal at nirerespeto. At kung may makita raw akong umiiyak na binibini,punasan ko lang daw ang mga luha nito,at yakapin. Sa ganitong paraan,mababawasan daw ang lungkot ng binibini."
Hindi ko alam kung ano yung sasabihin ko. Kung kanina takot at inis ang nararamdaman ko,ngayon feeling ko,safe ako. Ewan. Ganun yung nararamdaman ko ngayon e.
"Bakit ba kasi ayaw nyo pa akong pauwiin? Natatakot na ako."
"Natatakot ka sa amin binibini?"
Humiwalay na sya sa akin at tiningnan ulit ako sa mata. Ang ganda ng mga mata nya. Parang nanghihigop.
"Hindi naman sa natatakot,pero kasi,naiilang ako. Mga wala kayong damit,nakakailang kayong kausapin. Tsaka bakit ba lahat kayo nakahubad?"
"Pinapakita lang namin na may galang kami sa isat isa. Naniniwala kasi ang mga ninuno namin na kailangan,ang bawat tao ay nagkakaintindihan,nagmamahalan. Ganung ka simple lang."
"Hindi ba kayo nakakaramdam ng lust?"
Kumunot ulit ang noo nya. Ang cute nya.(*¯︶¯*)
"Anong klaseng salita yun?"-sya
Teka,oo nga pala. Paano ko ba papaliwanag yun.
"Yun bang... ah halimbawa,yung ginagawa ng mag-asawa pagkatapos nilang ikasal? Yung para magkaroon ng baby? Kasi diba lalaki kayo? Hindi nyo ba nararamdaman yun kapag nakakakita kayo ng babaeng nakahubad?"
Umiling naman sya.
"Tulad nga ng sabi ko kanina,ang mga tao dito ay nirerespeto ang bawat isa. Ang sabi ni Ingkong,mararamdaman mo lang daw yun sa taong tunay mong mamahalin."
Tumango tango naman ako biglang pagsang-ayon,tapos napatingin ako sa mga pagkain na nasa gilid ko.
May isang bukas na buko,tapos sa isang maliit na metal,may isang S's aging,isang mangga tsaka inihaw na isda.
"Para sakin to?"
"Oo. Kumain kana."-sya
Tumingin ulit ako sa kanya.
"Hindi nyo ba talaga ako papauwiin?"
Tumayo naman sya kaya napayuko ako ulit. Mahirap na baka kung saan pa mapatingin.
"Pasensya na. Pero hindi talaga."aalis na sana sya pero pinigilan ko sya.
"O sige. Hindi na ako mangungulit,sa isang kondisyon."
Bahala na.
- Writer
