The Billionaire's paid wife

The flashes of camera's sparkles everywhere as the man in suit slowly get off the luxurious car, his arrival is one of the most awaited in that evening. Being the sought after sought bachelor billionaire his enemy will be crumpled once he move, woman's fall to his feet trying their luck to seduce the Billionaire but no one can. The only woman who he loved, respect and care about is her mother and twin sister. "Mr. Montefalco, is its true that you are getting married?" "Mr. Montefalco, who is this woman?" "Where is she came from? Which family does she belong." But he ignored all the questions from the media walking past through them leaving them unanswered. "Good evening Mr. Montefalco, I'm so glad you came." The man in a suit said, inilahad nito ang kamay na tinanggap naman ni Silver. "Shall we go?" Silver said in his usual intimidating tone kaya't agad na tumango ang kausap at dinala si Silver sa hall. The hall is full of business men and women, it is a conference for those billionaire. Wala naman talaga siyang balak na pumunta dito but his father asked him a favor. "Silver! What a coincidence." A woman with a blonde hair walk towards him and immediately kiss his cheek. Agad namaj niyang kinuha ang panyo at pinunasan ang pisngi na hinalikan nito. "Mind telling me who you are?" Silver said not minding the woman beside him. "Don't you remember me? Maki Del Luna, we had a massive s*x two days ago." Malanding wika ng dalaga at hinawakn pa ang dibdib niya. "I don't remember bedding a wore." He said. "W-what?" Nauutal na wika ng babae pero imbis na pansinin ay nilagpasan lang siya ng binata. "Silver! I'm glad you came." And for the first time a smile cross his lips. "Of course, matatanggihan ko ba si Dad?" He said and sat beside his brother. "Kailan ka uuwi sa bahay? Mom misses you, ayaw mo naman siguro siyang mag tampo." Aiden chuckled and sip to his wine. Si Aiden ay ang adopted brother nila, pero ni minsan ay hindi nila tinuring na iba ang kapatid. "Uuwi ako bukas. I just need to finish something in the hospital." He said. "H-how's Amethyst?" Silver blew a breathe bago nito dinampot ang wine glass na nasa harap drinking it straight. "I don't know... Sila Mommy lang ang kinakausap niya, she didn't even once called us." Kita niya ang lungkot at ang sakit sa mata ng kapatid so he pat his shoulder. "Don't worry about her, she's a badass woman." Aiden chuckled and shook his head. "Yeah, she is. Oh by the way, is that true? That you are getting married?" "Yes." Simpleng sagot niya. "Whose this mysterious woman who caught my brother's stone cold heart?" ---- "Aalis na ako Nay, mag iingat kayo dito ah." Naiiyak na wika ni Ice, dahil sa pag kakasakit ng nakababatang kapatid ay kinakailangan niya ang lumuwas ng maynila upang makahanap ng mas magandang trabaho. "Hindi mo naman kailangang umalis anak." Bulong ng kanyang ina habang hawak ang kanyang kamay. "Kaya pa naman natin." Her eyes watered even more by her mother's word. Kaya pa nila? Hindi na, kulang na kulang ang pera nila para sa kanilang pamilya. Sa Gamot pa lang ni Kylie ay kulang na kulang na ang tatlong libong sahod niya sa pag t-trabaho. "Nay, ayos lang po. Kaya ko po ito." She said and wipe her tears away, kaya niya ba? It's her first time moving away from her family. "Huwag kang masyadong mag pakapagod anak." Wika ni Lileth sa anak. Kung hindi lang sana namatay ng maaga ang kanyang asawa ay malamang na may mas maayos silang buhay. "O-opo nay!" She said with her cheerful voice. "Promise, mag i-ipon lang ako t-tapos babalik na ako dito." Lileth nod her head before letting her daughter's hand go. Matamis na ngumiti si Ice sa kanyang ina, kinuha niya ang kanyang gamit at sumakay sa bus na patungong maynila. She sighed and sat on the vacant chair before looking at the window waving to her mother. "Alalahanin mo lahat ng sinabi ko sayo Ice." Lileth said and smile. "M-mag iingat ka." Ice nodded and smile. Mariin niyang kinagat ang labi uoang pigilin ang luhang nais nanamang muling pumatak. Hanggang sa umandar na ang bus palayo sa kanilang lugar. Mahaba haba ang byahe nila patungong maynila kaya't minabuti na lang muna niya ang matulog upang maiwasan ang pag iisip. Pero dahil sa ingay ng paligid ay hindi siya gaanong nakatulog, gabi na ng marating niya ang maynila. Hinayaan niya muna ang mga pasaherong nag uunahan bumaba bago siya tumayo at bumaba ng bus. Ang siyudad ay malayong malayo sa kanilang probinsya. Maingay, mausok at maraming tao, sana nga lang ay may magandang oportunidad ang mahanap niya dito. "Bruha!!!" Agad na nilingon niya ang malakas at matinis na boses na iyon. "Bruno!" Malakas din niyang tili bago patakbong lumapit sa kababata na dati ay lalaking lalaki ngunit ngayon ay naka suot na ng maiksing short at crop top. Wika ni Bruno habang yakap siya nito. "Kumusta ka? Anong kagagahan ang pumasok sa isip mo at tumungo ka rito sa maynila?" Agad naman na natigilan si Ice, muli nanamang bumalik sa kanya ang dahilan ng pag luwas niya ng maynila. "Si Kylie kasi..." Naluluha niyang wika. "B-bumalik nanaman yung sakit niya." Naaawang niyakap naman siya ng kaibigan. Saksi siya sa lahat ng pag hihirap ni Ice sa pamilya nito simula ng mamatay ang ama ng dalaga, she became the breadwinner of their family. Sumabay pa ang pag kaka stroke ng ina nito, at pag kakasakit ng kapatid na may leukemia. "Bakla ka." Wika ni Bruno habang yakap ang dalaga. "Huwag ka mag alala, ipapasok kitang pokpok." "Bruno naman eh!" Natatawang wika niya. "Tantanan mo kakatawag saking Bruno baka masabunutan ko yang bulbol ko! Macy, Macy ang pangalan ko dito." Malakas na tumawa si Ice bago tumango. "Osya tayo nat lumarga, alam kong pagod ka sa haba ng byahe mo." Agad naman tumango si Ice ang sinundan ang kaibigan na bitbit ang kanyang dalang bag. "Sasakyan mo 'to?!" Mang hang wika ni Ice habang nakatingin sa Audi na nasa harapan niya. "Oo! Ayan ang katas ng pagiging pokpok ko." Wika ni Macy. "Grabe! Bigtime kana talaga!" Ice said and smile. Agad naman siyang pinagbuksan ng kaibigan. Sandali lang naman ang kanilang byahe, ngayon pa lang ay natatakot at kinakabahan na si Ice dahil wala naman talaga siyang kasiguraduhan na makakahanp ng trabaho dito. Nang maiparada ni Macy ang sasakyan ay agad na lumabas ito upang pag buksan siya ng pinto. "Saan ang bahay mo dito?" Tanong ni Ice dahil malalaking establishment Lang ang naroon. "You'll see honey." Maarteng wika ni Macy bago nag lakad papasok sa isang building. "Dito ka nakatira?" Manghang wika ni Ice. "Grabe! Bigtime na bigtime kana!" Macy chuckled and rolled his eyes. Suwerte lang talaga siya sa napasukang trabaho, demonyo nga lang ang amo kung magalit pero kung benefits at pasahod naman ang usapan ay wala na yatang tatalo dito. Nang makasakay sa elevator ay panay lang ang kuwentuhan nila, sandali lang naman ang ride na iyon. Agad silang nag lakad palabas ng elevator patungo sa isang pinto. Nang mabuksan ang pinto ng kanyang condominium ay mas lalong namangha si Ice dito. Hindi ito ganon kalakihan pero maayos at maganda ito. "Wow! Ang laki naman ng bahay mo." Ice said and smile. Masaya siya na marami ng naabot ang kaibigan. "Sabi ko nga sayo, kapag nag pokpok ka marami kang maaabot." Maarteng wika nito. "Oh uminom ka muna." Agad naman na inabot ni Ice ang juice na inaabot ni Macy. "Bruno––Este Macy, kailangang kailangan ko talaga ng trabaho." Aniya Macy nod and sat beside her. "Alam ko, lahat naman yata ng lumuluwas ng maynila ay trabaho ang hanap, huwag kang mag alala kakausapin ko lang ang Boss ko. Duon na lang kita ipapasok." "Ayokong mag pokpok Macy!" Kinakabahan niyang wika kaya't malakas na humagalpak ng tawa si Macy. "Ano kaba! Hindi kita gagawing GRO, Janitor ba ayos na? Malaki naman ang sahod don at maganda ang benefits dahil malaki ang kompanya." Mabilis naman na tumango-tango si Ice. "Kahit ano puwede huwag lang GRO." Macy chuckled bago nito pitikin ang noo niya. Hanga talaga siya sa kaibigan, lahat gagawin para sa pamilya. "Osige, kumain muna tayo bago ka pumasok sa kuwarto mo, at huwag mo na isipin ang upa sa bahay." "Pero nakakahiya naman yon Macy." "Ice, kaibigan mo ako okay. Huwag mo na isipin yon." He said and smile. "Halika na nag take out ako kanina ng pag kain bago kita sunduin. Kumain na muna tayo." Hindi na tumanggi si Ice sa pag aya ng kaibigan dahil kanina pa rin naman siya gutom. Habang nasa hapag ay marami silang napag usapan tungkol sa kanilang baryo, matapos kumain ay siya na ang nag presintang mag hugas dahil nakakahiya naman na kung ang kaibigan pa niya ang gagawa non. "Eto ang kuwarto mo." Ani Macy nang mabuksan ang pinto mg kanyang silid. "Ang laki naman nito Macy!" Mang hang wika niya bago inilibot ang tingin sa silid. "Nakakahiya naman." "Isa pang nakakahiya mo sasabunutan ko bulbol mo!" Nakasimangot na wika ni Macy. "Osya mag pahinga kana, maaga tayong aalis bukas." Nang makapag paalam ang kaibigan ay nag lakad siya palapit sa kama at naupo. "Ang lambot." Masayang wika niya at inilibot ang tingin sa paligid, hindi naman ganon kalakihan ang silid pero para sa kanya ay malaki na ito. She sighed and smile when she remembered her mother and little sister, ni minsan ay hindi sila nakahiga sa ganitong kalambot na kama. Parang mas mahirap pa sila sa daga dahil sa sitwasyon nila pero hindi iyon mahalaga para sa kanya. Gusto niya sanang tawagan ang ina pero wala siyang load. Upang maiwasan ang pag iisip ay minabuti na lang niya na ayusin ang kanyang mga gamit hanggang sa makatulugan na lang niya ang pag tutupi ng damit. ----- "Bruha ka! Huwag kang kakabahan, gwapo yung Boss ko OO sobra, pero daig pa non ang babaing nire-regla kaya umayos ka!" Ice gulped, hindi niya maiwasang hindi kabahan habang hinihintay nilang dumating ang amo ni Macy, matagal na daw itong nakausap ng kaibigan kaya't interview na lang niya ang kulang para makapasok. "Macy andyan na si Sir. Papasukin mo na daw." "O Gorabells! Huwag ka kabahan basta sumagot ka lang!" Ani Macy bago siya tinulak palapit sa pintong nakasarado. Silver Montefalco CEO Basa niya sa sign na naroon bago nilingon ang kaibigan. "Push na bruha!" He said and gave her a smile kaya't malalim siyang bumunting hininga at dahan dahang pinihit ang seradura. Nang makapasok ay tahimik ang paligid tanging air-condition lang ang maririnig niya sa loob. Malaki at malawak ang opisina, pero hindi na niya magawang ma appreciate ang paligid dahil sa kaba. "G-good morning po!" She said and smile. "Take your sit." A baritone voice said kaya't natatarantang naupo sa silya. Boses pa lang nito nakakatakot na mahina siyang umusal ng panalangin na sana ay matanggap siya. "Y-yung resume ko po––" "Stop talking." Agad naman niyang tinikom ang bibig at hinihintay ang aroganteng soon to be Boss niya na muling mag salita. "Why should I hire you?" "Ah k-kasi po masipag ako––" "Don't you have any different answer?" She gulped and her hands fidget in fear. "A-ano po––" "I want a different answer Ms. Portez" She sighed, kahit hindi niya nakikita ang lalaki dahil sa tambak na papeles na nasa lamesa nito at kinakabahan parin siya sa tono ng pag sasalita nito. "I-I need this job Sir, k-kailangan ko ito para sa pag papagamot ng kapatid ko." The room became silent again kaya't mas lalo siyang kinabahan. "You may go." The man said. Kaya't bagsak ang balikat niyang tumayo at nag lakad palapit sa pinto pero bago pa siya makalabas ay muli itong nag salita. "Do you really need the money?" Muli niyang nilingon ang lalaki pero tila hinigop ng magagandang kulay abo nitong mga mata ang lahat ng hangin na nasa lungs niya. The man is wearing a suit standing elegantly infront of her, his face is showing no emotion, the man is now leaning on the table looking hot and handsome at the same time. "Do you really need the money Ms. Portez?" Wala sa sariling tumango siya habang nakatingin parin sa mga mata nito. The man is undeniably gorgeous, he has this thick brows, perfect jawline and damn kissable red lips. "I have an offer to make." The man said bago ito nag lakad palapit sa kanya. "A-ano po iyon?" She said stuttering. "I need a wife." "A-ano po?" Mahina niyang bulong so the man infront of her chuckled sexily. "One million Ms. Portez, Be my paid wife."