“Erica!”
Magkahalong gulat at pagkamangha ang naramdaman niya nang makita ang kapatid niyang nililibot ng tingin ang buong silid niya. They’ve been sisters long enough and Erica was never the kind na basta-basta na lang papasok sa kwarto niya at makikipag-usap sa kanya. This could have been historic.
“So, this is your room.”
Bahagyang nanatili sa kanya ang tingin ni Erica.
“O-oo.”
Ano ba ‘yan. Natataranta yata siya na naririto ang kapatid.
“Quite homey and pristine–looking.”
Papuri ba ‘yon mula mula sa pihikang kapatid? Kung oo, malaking bitak ng tuwa ang pumuno sa puso niyag nang dahil sa kumplimentong iyon. Inilpag niya ang bag sa study table.
“So, napadpad ka yata sa lungga ko.” Hinila niya ang bench na katerno ng study table niya at inilapit kay Erica. “Upo ka, upo.” Alanga
