EP.26 บ้านที่แสนอบอุ่น
“อะ...อ้าว ไม่ขำหรือคะ” เมื่อเห็นท่าไม่ดีหญิงสาวจึงค่อยๆ ชักมือกลับ พยายามกลั้นหัวเราะ แต่ก็ยังมีเสียงคิกๆ ลอดออกมา
“ไร้สาระจริงๆ” เขาส่ายหน้าแล้วสบถอย่างไม่สบอารมณ์ ก่อนจะเดินกลับเข้าบ้าน เดินตรงไปยังห้องทำงานแล้วหยุดยืนอยู่ริมหน้าต่าง ยกมือทั้งสองข้างไขว้หลัง แสงอาทิตย์ยามเย็นสาดส่องเข้ามาภายในห้องจนเป็นสีส้มอ่อนรับกับฤดูใบไม้ร่วง
“ยายเพอล่าจอมป่วน!” เขายกมือขึ้นกุมที่สันจมูกแล้วบีบช้าๆ ราวกับเครียดเสียเหลือเกิน ทว่าริมฝีปากที่บ่นงึมงำกลับยิ้มกว้างอย่างที่ไม่เคยยิ้มมาก่อน...
มอนเต้มองหน้าดราโก้เมื่อเห็นเจ้านายกลับบ้านตรงเวลาราวกับพนักงานออฟฟิศก็ไม่ปาน ทั้งที่โดยปกติแล้วเจ้านายจะออกจากกาสิโนเร็วสุดคือสามทุ่ม แต่ระยะหลังมานี้ยังไม่ทันหกโมงเย็นคาร์โลก็เดินออกจากกาสิโนหน้าตาเฉย ถามก็ไม่ตอบ พานทำเสียงหงุดหงิดที่พวกเขาวุ่นวายอีกต่างหาก
“นับวันยิ่งน่าสงสัย หรือเราควร
