บทที่4.เพียงสายลมพัดผ่าน...

1559 Words

ชายหนุ่มยิ้มเยาะ หล่อนหยุดพูด และนิ่งชะงัก มันหมายความว่าเขาชนะ!! เขากุมอำนาจอยู่เหนือหล่อนและพี่ชาย สายตาดุดันทอดมอง...ร่างสั่นระริกในอ้อมแขน กลิ่นสาปสาวระเหย โชยออกมาจากร่างกายของหล่อน มันส่งกลิ่นหอมยวนใจ จนหัวใจด้านชา...เต้นพล่าน... มุมปากได้รูปกระตุกยิ้ม กระชับอ้อมกอดให้แน่นขึ้นอีก แล้วจึงโน้มใบหน้า กดริมฝีปากตัวเองแนบกลีบปากหวานหอมที่หมายตา...อีกครั้ง... พื้นที่นอนไหวยวบเมื่อชายหนุ่มทิ้งน้ำหนักตัวกดทับคนตัวเล็กเต็มลัก!! ที่นอนสปิ๊งเด้งดึ๋ง ทุกครั้งยามที่เขาขยับตัวเสียดสี ฝ่ามือหนากางขยุ้มเนินทรวงอวบอั๋นใต้กรวยผ้าลูกไม้สีซีด แม้มันจะเก่าเพราะผ่านการใช้งานมานานปี แต่กลิ่นสะอาดที่ภาคินได้ดม...แสดงให้รู้ว่าหล่อนรักษาความสะอาดอย่างดี…จู่ๆ ภาพชั้นในผ้าลูกไม้ ที่สั่งตัดจากช่างฝีมือดีจากฝรั่งเศส กับชุดเดรสสวยๆ จากแบรนด์ดัง ก็ผุดขึ้นมากลางใจ... หากพะแพงได้มีโอกาสสวมชุดเหล่านั้น... หล่อนคงดูอ่อนหวาน น่าทะนุถนอมกว่านี้ โบราณว่าไก่งามเพราะขน คนงามเพราะแต่ง...มันยังใช้มาได้ทุกยุคทุกสมัย... เสื้อผ้าเนื้อดี รูปแบบอินเทรน ทำให้คนธรรมดา กลายเป็นนางฟ้ามานัก ต่อนัก... ชายหนุ่มมองสบนัยน์ตากลมโตที่ไหวระริก...เหมือนระลอกคลื่นเหนือผิวน้ำ ยามถูกสายลมพัดผ่าน...มือแข็งแรงรวบสองมือน้อยที่ค่อนข้างหยาบไปสักหน่อยขึ้นชูไว้เหนือศีรษะ ดวงตาของเธอเบิกกว้าง และคงกำลังตื่นตระหนก ปลายนิ้วเรียวสวย ไล้ไปตามขอบชั้นในผ้าลูกไม้เก่าๆ “สวย...” ภาคินหลงละเมอ เขาเผลอตัวเอ่ยชมด้วยน้ำเสียงสั่นปร่า ไม่คิดว่าตัวเองจะตกหลุมเสน่ห์หวาม ในช่วงหวามไหว สายตาคมดุจ้องใบหน้างดงาม และ... เบี่ยงลำตัวขึ้นทาบทับเรือนร่างอวบอัดของพะแพง มุมปากกระตุกยิ้ม ไม่คิดว่าการไล่ล่าไอ้คนเนรคุณ!! มันจะทำให้เขาได้สิ่งตอบแทนที่แสนถูกใจ ผู้หญิงคนหนึ่งที่น่าจะ...สดสะอาด...กลิ่นสาปสาวบนเรือนร่างของหล่อน ทำให้เลือดในกายของเขาเต้นพล่าน กระหายที่จะได้ดื่มลิ้มรสความสาวสด หล่อนน่าจะทำให้เขาถึงสรวงสวรรค์ชั้นสูงสุดแบบทะลายโลก และดำดิ่งลงใต้ห้วงมหาสมุทรมืดมิด...ในเวลาเดียวกัน หล่อนน่าเวทนา พอๆ กับการเหยียบซ้ำ ช่วยไม่ได้ที่หล่อนดันมีพี่ชายเป็น ‘ไอ้เนรคุณ’ คนนั้น ภาคินโน้มใบหน้าคมคายซุกไซ้ซอกคอหอมๆ ของคนใต้ร่าง หล่อนเบี่ยงใบหน้าหนี แต่มันกลับกลายเป็นการเปิดโอกาสให้เขาได้สูดความหอมจากซอกคอหอมกรุ่นได้ถนัดมากขึ้น “อืมมมม” เสียงครางแผ่วพร่าดังในลำคอ ภาคินพึงใจกับความหอมหวานเย้ายวนที่ได้พบ กลิ่นกายหล่อนหอมสะอาด เป็นกลิ่นสาปจากเนื้อสาวแท้ๆ ไร้การปรุงแต่ง มันทำให้เลือดลมในกายของชายหนุ่มระอุพล่าน!! วิ่งไปจ่อรออยู่ที่จุดกึ่งกลางร่างกาย จนมันขยายตัวแข็งชันเหมือนอยากจะประกาศพลังอำนาจที่ถือครองไว้เต็มทน... “โอวววว...” ชายหนุ่มสอดมือคู่นั้นลูบไล้ผิวกายขาวผ่องช่วงลาดบ่ากลมกลึง เพียงแค่สัมผัสแผ่วๆ กลับทำให้คนไม่คุ้นเคยสะท้านเยือก พะแพงหลุบเปลือกตาลง ข่มอารมณ์อดสูที่พลุ่งพล่านอยู่ในช่องอก พยายามที่สุดที่จะไม่สนใจสัมผัสแสนละมุนนั่น และปล่อยให้ชายหนุ่มทำตามความปรารถนาของเขา เมื่อมันเป็นข้อตกลงระหว่างกัน!! แต่...กายสัมผัสระหว่างหญิงชาย เป็นอารมณ์ที่เกิดขึ้นจากภายใน เพราะฉะนั้นไม่ว่าใครก็ตาม...พวกเขาไม่อาจฝืนต้าน หลังเวลาผ่านไปพอสมควร พะแพงก็เหมือนเฉกเช่นคนอื่นๆ เธอถูกฉุดดึงลงไปในหุบเหวของความปรารถนา ถูกเพลิงพิศวาสโลมเลียกัดกินผิวกายทีละนิดๆ หญิงสาวรู้สึกชิงชังร่างกายตัวเอง เรือนกายที่ไม่รักดี...ดันเผลอคล้อยตามชายหนุ่ม แตกผลิและเบ่งบานตามสัมผัสแสนยวนใจนั่น!! เผลอตัวแอ่นหยัดร่างกาย บดเบียดผิวนุ่มกับแผ่นอกหนาๆ ของคนที่ทาบทับอยู่ด้านบน ผิวกายร้อนวูบ!! สลับกับเย็นยะเยือก ซ่านสยิวผิวกายแบบที่ไม่เคยรู้สึก เรียวปากเม้มแน่น... พยายามจะกลั้นเสียงครางน่าเกลียดที่อาจจะหลุดลอดออกมาในอีกไม่กี่นาทีข้างหน้า เมื่อความสยิวซ่านกำลังลามไปทั่วผิวกาย ริมฝีปากหนาหยักโลมไล้ขบเม้มผิวอ่อนบางเหนือช่วงอกอวบ เขาร่นชั้นในผ้าลูกไม้ที่เปราะบางเหมือนจะขาดได้ทุกนาที เนื่องจากเนื้อผ้าแสนเก่านั่น ‘แคว๊ก!!!’ แค่แตะแผ่วๆ ผ้าเปื่อยยุ่ยก็ขาดคามือ ชายหนุ่มกระตุกแรงๆ จนกรวยผ้าขาดผึ่ง!! เขาเหวี่ยงเศษผ้ายุ่ยๆ นั้นจนกระเด็นไปตกอยู่มุมห้อง ก่อนจะสูดลมหายใจลึกๆ มองประติมากรรมตรงหน้า ด้วยความตะลึงพรึงเพลิด...ไม่ใช่ว่าจะไม่เคยเห็นความลับ ในร่างกายสาวๆ แต่ที่ภาคินเคยเห็น เทียบไม่ได้กับสิ่งที่ได้เห็นเต็มตาเวลานี้...ทรวงอกเต็มตรึง ขนาดพอเหมาะมือ ปลายยอดสีฉ่ำ พอๆ กับผลเชอร์รี่ที่สุกคาต้น กลิ่นหอมละไมติดปลายจมูก และรสชาติคงหวานล้ำ จนลืมไม่ลง... ความงดงามยวนตาเหมือนเหมือนนางกินรี หรือไม่ก็มักรีผล ที่มีกลิ่นเฉพาะตัว เป็นยอดปรารถนาที่ผู้ชายใฝ่ฝัน ใคร่จะลิ้มลอง แต่...สิ่งล้ำค่านั่น อยู่ตรงด้านหน้าเขา...เวลานี้เอง กระแสเชี่ยวกรากของพายุเสน่หานี้ พัดโหมเข้ามาอย่างรุนแรง...ภาคินไม่คิดว่า...ผู้หญิงธรรมดาเยี่ยงพะแพง จะทำให้เกิดขึ้นได้ เวลานี้เขาแน่ใจแล้ว หล่อนคือตัวอันตราย ที่สมควรอยู่ให้ห่างที่สุด หากยังอยากมีชีวิตอิสระ!! แววตาเว้าวอนเงียบๆ ดึงเขาเข้าไปสู่ห้วงปรารถนาอันเร้นลึก มันทำให้เขารู้สึกฮึกเหิม เกิดภาคภูมิ ที่ตัวเองมีอำนาจมากพอที่จะสยบเจ้าหล่อนลงได้... มันเป็นความสนุกสุขสันต์ ปนกับความตื่นเต้น ภาคินจึงไม่รอช้า เขารีบควานหาความหวานซ่านของทรวงสาว ฟ้อนเฟ้นเต่งเต้าอวบอั๋นที่แสนถูกใจอย่างตะกรุมตะกราม...จนก้านดอกไม้ที่ชูช่อไสวสั่นระริก ยามเมื่อถูกฝ่ามือร้อนๆ เคล้นคลึง ด้วยความหนักหน่วง ยอดอกสีสดถูกอุ้งปากร้อนชื้นอ้างับ เขาครอบครอง ดูดซึมความหวานฉ่ำชื่น ขยำขยี้ บีบบี้ความเต่งตึงนุ่มหยุ่นเคล้นคลึงด้วยความพอใจ ความรู้สึกหวามไหวไหลปร่า แผ่กระจายทั่วทุกตารางนิ้วบนผิวกาย เธอรู้สึกสยิวซาบซ่าน ทุกครั้ง...ยามที่ถูกโลมลูบด้วยฝ่ามือร้อนระอุ!! ร่างกายของเธอแทบจะลุกเป็นไฟ เมื่อถูกฝ่ามือใหญ่ๆ ลูบไล้สัมผัส ให้ตายเถอะ!! เธอไม่เคยคิดเลยว่าตัวเองจะรู้สึกกระสันซ่านได้ถึงเพียงนี้ ความรู้สึกเหมือนถูกไฟฟ้าช็อต...กระแสไฟอ่อนๆ นั่นวิ่งพล่านทั่วทั้งตัว มันจุดประกายบางอย่างที่เธอไม่เคยรู้ และมันกำลังทำให้เธออยากรู้ในสิ่งต่อไปที่กำลังจะมาถึง!! “อืมมมม...” เสียงครางผะแผ่ว ดังรอดออกมาจากกลีบปากที่เม้มแน่น ภาคินยิ้มเหยียดๆ มุมปาก เขาพรมจุมพิตหนักๆ ใต้ฐานอกอวบ ลากปลายลิ้นเปียกๆ ลงต่ำ พร้อมทั้งสูดกลิ่นความหอมหวานของเนื้อสาวจนเต็มปอด...ลูบไล้ผิวกายนุ่มนิ่มปลุกกระแสเลือดในกายของหญิงสาวให้เดือดพล่านเพิ่มมากขึ้น มือร้อนไล้วนเหนือแผ่นท้องราบเรียบ ปลายนิ้วเรียวสวยวนรอบแอ่งสะดือบุ๋มชวนชิดเชย ไถลเรื่อยไปยันเอวคอดกิ่วกับสะโพกผายเต็มตรึง!! พะแพงสะดุดลมหายใจตัวเอง เธอกลั้นหายใจจนลมเกือบหมดปอด เพราะมัวแต่กระสันเสียวไปกับสัมผัสบางเบา จนเมื่ออากาศในปอดหมดลง จึงรีบสูดลมหายใจแรงๆ จนเกือบสำลัก ภาคินยิ้มเย้ย...ใกล้เวลาที่เขาจะเผด็จศึก!! และกำลังจะเป็นคนแรกที่ลิ้มรสน้ำค้างกลางหาว ที่ชุ่มฉ่ำและสดสะอาด เขาสอดปลายนิ้วผ่านเอวกางเกงที่ยังไม่ทันได้ถูกถอด...ปลายนิ้วแข็งแรงแทรกลึกเข้าไปใต้ชั้นในเนื้อนุ่ม!! เกลี่ยสะกิดไล้เหนือเนินนางเต็มมือ จนคนตัวเล็กสะดุ้งเฮือก!! เธอรีบเปิดเปลือกตาขึ้นมอง กะพริบเปลือกตาปริบๆ รีบเอื้อมมือตะครุบฝ่ามือร้อนระอุ ที่วนเวียนอยู่ใกล้จุดอันตรายของเองไว้มั่น!! “ยะ...อย่าค่ะ” “เรามาไกลเกินกว่าจะหยุดแล้วพะแพง...มันต้องเป็นไปตามข้อตกลง หากเธอยังอยากเห็นหน้าไอ้พะนายมันในวันพรุ่งนี้” ชายหนุ่มตอบเสียงแหบพร่า ดวงตาสีนิลมืดขุ่นมัว มันเต็มไปด้วยไฟปรารถนาที่ลุกโพลงบวกกับเพลิงโทสะที่กำลังจะลุกกระพือ... หญิงสาวผวาเยือก!! เมื่อชายหนุ่มดันเอวกางเกงของเธอลงต่ำ ภาคินกดมุมปากโค้งลง เขากระชากกางเกงผ้าเปื่อยๆ จนขาดแล่ง!! ‘แคว๊ก’ หญิงสาวสะดุ้ง...เธอรู้สึกสลด...ขากลับเธอคงได้ใส่เสื้อผ้าขาดๆ กลับไปเป็นแน่...เมื่อผู้ชายคนนี้ทำลายข้าวของของเธอ แทบจะไม่เหลือชิ้นดี

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more