“ไอ้วิทย์มันไปเข้าห้องน้ำน่ะ แล้วก็บอกให้พวกเราไปเจอกันที่ร้านอาหารประจำได้เลย” ปิ่นมณีพยักหน้ารับก่อนจะมอบหน้าที่จ่ายเงินให้กับพี่ชายไป ไม่นานทั้งสามก็ตามมาสมทบทรงวิทย์ที่ร้านอาหารญี่ปุ่นที่ทั้งเขา อธิปและปิ่นมณีมักจะพากันมาบ่อยๆ
“นั่งลงสิยะยัยตา! จะยืนโชว์ความเก่าของชุดให้พวกฉันอายอยู่ทำไม!” ปิ่นมณีตวาดลั่นเมื่ออีกคนเอาแต่ยืนนิ่งไม่ยอมนั่งลงเสียที
“คือตาอยากเข้าห้องน้ำค่ะ ขอตัวไปเข้าห้องน้ำหน่อยได้ไหมคะ” วาสิตาเอ่ยขอก่อนจะมองหน้าทั้งสามคนเหมือนจะขอความช่วยเหลือแต่ก็ไม่กล้า เพราะเธอไม่รู้ว่าห้องน้ำที่ว่านั้นไปทางไหน
“จะไปก็รีบๆ ไปสิยะ! เร็วๆ ด้วยล่ะถ้าช้าฉันจะทิ้งเอาไว้นี่!” หญิงสาวตัดใจที่จะขอความช่วยเหลือก่อนจะรีบพาตัวเองเดินออกมาเพื่อหวังจะหาห้องน้ำ แต่ห้างนี้ก็ใหญ่เกินที่เธอจะหาเจอได้ง่ายๆ สุดท้ายก็ต้องไปสอบถามคนรอบข้างจนกระทั่งเจอมันในที่สุด
“คุณครับ!” ทว่าเมื่อเดินออกมาจากห้องน้
