เมีย (ลับ) ในสมรส

ตอนที่ 5

อริสามองตามคนที่เดินจากไปแล้วถอนหายใจด้วยความเหนื่อยหน่าย ยอมรับว่าคำพูดนั้นเสียดแทงใจไม่น้อยทว่าเธอก็อยู่กับความรู้สึกแย่มาจนเคยชินเสียแล้ว เธอก้มลงเก็บจานที่ยังมีถั่วอยู่บนนั้นเยอะมาก มากพอที่จะนำมาทำขนมต่อได้แล้วกวาดส่วนที่ตกพื้นไปทิ้ง เอาเถอะ อย่างน้อยวันนี้ก็เหลือออเดอร์ของลูกค้าอีกไม่เยอะ เธอจึงตั้งใจทำต่อจนเสร็จเรียบร้อย

งานแม่ค้าขายขนมออนไลน์อาจไม่ใช่งานที่ยากอะไรนักแต่ก็จะวุ่นวายเป็นพิเศษเมื่อมีลูกค้าทักมาสั่งขนมเยอะ ๆ เธอจึงจำเป็นต้องกำหนดช่วงเวลารับออเดอร์ลูกค้าและเวลาปิดรับที่แน่นอนในแต่ละวันเพื่อนำมาเรียบเรียงแล้วส่งขนส่งให้ทันเวลาตามที่รับปากลูกค้าไว้

แม้ว่าตอนนี้จะยังไม่ได้มีลูกค้าเยอะนักแต่ก็นับว่าเริ่มขายดีกว่าตอนที่เปิดร้านช่วงแรกมากกว่าสามเท่าตัวแล้ว เพราะมีลูกค้าประจำที่ติดใจฝีมือของเธอ เนื่องจากอริสาใส่ใจในการทำขนมทุกขั้นตอน คัดเลือกส่วนผสมอย่างดีก่อนที่จะนำมาทำเป็นขนมแต่ละชิ้น จึงทำให้ลูกค้าที่ได้ชิมรสมือเธอต่างก็ติดใจจนต้องสั่งซ้ำ รายได้จากการทำขนมหลังหักค่าใช้จ่ายก็ทำให้เธอมีเงินไว้ใช้จ่ายและให้เก็บบางส่วน เพราะเธอมีความฝันอยากเปิดร้านขนมเบเกอรี่เป็นของตัวเอง

หญิงสาวเช็กออเดอร์ไปทีละคนจนครบทั้งหมดแล้วจึงนำขนมออกไปส่งที่ทำการไปรษณีย์เพียงไม่นานก็กลับมาที่บ้าน งานของเธอในวันนี้เสร็จเรียบร้อยภายในเวลาไม่นานเพราะเธอต้องการกลับมาทำงานบ้านอีกเล็กน้อย ดีที่มีแม่บ้านคอยทำอาหารให้ทุกคนทาน เธอจึงมีเวลาพักผ่อนบ้างเล็กน้อย หญิงสาวอาบน้ำให้เรียบร้อยก่อนจะล้มตัวลงบนที่นอนและคิดเรื่องที่ยังคงอยู่ในหัวด้วย

ป่านนี้เขาจะเป็นอย่างไรบ้างนะ... เธอนั่งเช็กข่าวความเคลื่อนไหวของเขาแล้วก็ยิ้มคนเดียวกับโทรศัพท์อย่างมีความสุข เขาคือความสุขของเธอ อย่างน้อยเพราะมีเขาเธอจึงมีแรงต่อสู้และมีกำลังใจเวลาที่ท้อแท้

ชายหนุ่มร่างสูงซึ่งตอนนี้กำลังนั่งไขว้ห้างอ่านทบทวนบทละครซึ่งจะต้องไปถ่ายทำในวันต่อ ๆ ไป เผลอละสายตาจากตัวอักษรในกระดาษมามองวัตถุทรงกระบอกหนึ่งเดียวบนโต๊ะซึ่งไม่เข้ากับสิ่งของอื่น ๆ เลยแม้แต่น้อย มันคือลิปสติกของผู้หญิงคนนั้นที่เดินชนกันเมื่อวาน มือแกร่งหยิบมันขึ้นมาพิจารณาพลางนึกย้อนไปถึงสีหน้าและแววตาของเธอ... สีหน้าตกใจ รู้สึกผิด และแววตาที่มีหลากหลายอารมณ์อัดแน่นอยู่ภายใน ทว่าอารมณ์เดียวที่เขาอ่านออกได้มากที่สุดคือ... ดีใจ

เธอก็คงเหมือนเด็กสาวคนอื่นทั่วไป เป็นหญิงสาวนิสัยเสียคนเดียวกับที่เขาเจอเมื่อสิบปีที่แล้วที่พยายามจะเข้าหาเขา แต่เธอจะเป็นผู้หญิงคนสุดท้ายบนโลกที่เขาจะชายตาแล ไม่สิ ต่อให้บนโลกเหลือแค่เธอคนเดียวเขาก็ไม่คิดจะสนใจคนอย่างเธอแน่นอน เขายังจำได้แม่นยำว่าเธอเป็นเด็กร้ายกาจขนาดไหน ชายหนุ่มนั่งคิดอะไรเรื่อยเปื่อยจนถึงเวลาเข้านอน เขาจึงเดินไปที่ห้องนอนก่อนจะหลับไปพร้อมกับสายตาที่มองเขาอย่างเทิดทูนในความทรงจำ

เช้าวันต่อมา

“ช่วยส่งของสิ่งนี้ไปตามที่อยู่นี้ให้ทีนะครับ ถ้าส่งแล้วบอกผมด้วย” เขายื่นสิ่งของดังกล่าวไปพร้อมที่อยู่ในกระดาษตามที่หญิงสาวคนนั้นบอกเมื่อวันก่อน ก่อนจะกลับมานั่งอ่านบทดังเดิมโดยไม่ได้เหลือบตามองผู้จัดการสาวแม้แต่หางตา

“ได้ค่ะคุณโฟม...ว่าแต่ในนี้คืออะไรคะ?” ผู้จัดการส่วนตัวถามขึ้นมาเพราะตั้งแต่ดูแลปภังกรมาหลายปีเขาไม่เคยใช้เธอไปส่งของให้ใครมาก่อน

“ไม่ใช่ธุระของพี่ภัทรที่ผมต้องรายงาน” ปภังกรพูดอย่างไม่พอใจที่ถูกซักถาม

“แล้วความสัมพันธ์ของเราสองคน…” ผู้จัดการสาวถามปภังกรขึ้นมาอีกครั้งหลังจากถูกเขาปฏิเสธมาแล้วสองครั้ง

คิ้วเข้มของปภังกรกระตุกเล็กน้อยขณะเงยหน้าขึ้นมามองคนที่ทวงถามเรื่องนี้เป็นครั้งที่สาม ร่างเพรียวบางทว่ามีสัดส่วนน่ามองเด่นชัดขยับเข้ามาเท้าคางลงบนโต๊ะทำงานของเขาจนสังเกตเห็นส่วนอวบอัดที่โผล่พ้นคอเสื้อขึ้นมาอย่างชัดเจน เจ้าของชื่อที่พึ่งถูกเรียกสบนัยน์ตาหวานคู่นั้นก่อนจะเอ่ยอย่างชัดถ้อยชัดคำด้วยน้ำเสียงดุดัน

“ถ้าคุณพูดเรื่องนี้ออกมาเป็นครั้งที่สี่ ผมจะเปลี่ยนผู้จัดการคนใหม่” ชายหนุ่มลุกขึ้นจากเก้าอี้นวมอย่างดีก่อนจะเดินตรงออกไปนอกห้องเพื่อขึ้นรถไปกองถ่ายละครต่อโดยไม่สนใจหญิงสาวที่พยายามเดินเร็ว ๆ ตามมาจนเรียวขาบนส้นเข็มของเธอแทบจะพันกัน

“แต่ว่า... คุณโฟมคะ... ได้โปรดเถอะนะคะ”

“หวังว่าคุณจะเข้าใจสิ่งที่ผมบอกนะครับ อย่าให้ผมพูดซ้ำอีกรอบ” ใบหน้าหล่อเหลานิ่งสงบยามเอ่ยบอกหญิงสาวเป็นคำสุดท้ายแล้วปิดประตูรถลง เขาสั่งให้คนขับรถมุ่งหน้าออกไปจากตรงนี้ทันทีโดยไร้ซึ่งความสนใจใยดีผู้จัดการสาวที่ทำได้เพียงกลับไปทำหน้าที่ตามปกติของตัวเองแม้จะทั้งหงุดหงิดและเสียใจมากเพียงใดก็ตาม

เสียงเรียกเข้าของโทรศัพท์ดังลั่นไปทั่วทั้งคันรถจนดาราหนุ่มต้องหยิบโทรศัพท์มือถือของตนขึ้นมาดู ทีแรกเขานึกว่าจะเป็นสายจากผู้จัดการสาวซึ่งมักจะติดต่อมาขอโทษเขาอย่างที่เคยเป็น ทว่าเมื่อเห็นรายชื่อที่ไม่ได้เห็นมานานมากแล้วคิ้วเข้มก็ขมวดเข้าหากันแน่น

แววตาอันนิ่งสงบกลับสั่นระริกอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน ที่ผ่านมาดาราหนุ่มไม่เคยมีความรู้สึกใดพิเศษต่อผู้หญิงคนไหนมาก่อน มีผู้หญิงมากมายเข้าหาเขาโดยหวังผลประโยชน์จากความที่เขาเป็นดาราชื่อดัง ซึ่งเขาก็ระวังตัวเองมาโดยตลอด ถึงจะมีบ้างบางครั้งที่เขาเคยนอนกับผู้หญิงเพราะเขายังมีความต้องการเรื่องทางเพศอย่างผู้ชายวัยเดียวกัน

ความทรงจำเลวร้ายกำลังวนกลับมาหลอกหลอนเขาราวกับฝันร้ายที่ไม่มีวันสิ้นสุดลง ฝันร้ายซึ่งกัดกินตัวตนและชีวิตจิตใจของเขาจนไม่อาจมีความรักครั้งใหม่ได้แม้ในบางครั้งบางคราวจะมีคนดี ๆ เข้ามาในชีวิตก็ตาม เขากลัวการมีความสัมพันธ์ที่จริงจังเพราะกลัวต้องผิดหวังเหมือนตอนที่เขายังเป็นเด็กหนุ่มที่พึ่งเข้ามหา’ลัย ความรักครั้งนั้นจบลงอย่างไม่เป็นที่จดจำ

ชายหนุ่มหลับตาลงขณะตัดสินใจกดตัดสายแล้ววางมันไว้ข้างตัวทว่าเสียงเรียกเข้าก็ยังคงดังอย่างต่อเนื่อง จนชายหนุ่มต้องเปิดโหมดสั่นไม่ให้รบกวนคนขับรถ รวมถึงจิตใจของตัวเขาเอง

10 สายที่ไม่ได้รับ... จินนี่

เธอจะติดต่อกลับมาอีกทำไมกัน...

ถ้าเป็นไปได้เขาไม่อยากกลับไปเจอคนที่ติดต่อมาอีกเลย เพราะกลัว... กลัวเหลือเกินว่าตัวเองจะใจอ่อนให้ผู้หญิงคนนี้อีก แต่เขาค่อนข้างมั่นใจว่ามันจะไม่มีวันเกิดขึ้นอีก เพราะตอนนี้เขาเข้มแข็งมากกว่าเมื่อก่อนมาก ภูมิต้านทานของเขาจึงมั่นคงมากกว่าเดิม