Concubine's Cursed Blood

10 Kaizen's POV

I wanted to have my own mate na tulad ng aking nakikita ngayon, gusto ko 'yung meron akong sariling babaeng pwedeng protektahan at masasabi kong akin. Someone I can own, someone I can love and someone I can call mine.

Napabuntong hininga ako at pinilit kong ilayo o iiwas ang aking tingin mula sa dalawang taong kanina ko pa pinagmamasdan.

I looked around the rest of the room, checking for the other members of the council. Half weren’t here, with three on duty and three on leave for a week.

Sa kasalukuyan dalawa sa mga may mataas na katungkulan sa palasyo ang nakatayo sa may gilid ng malaking pinto. Kambal ang mga ito kung kayat ang lakas ng dalawa ay lubhang kinakatakutan ng karamihan. The twins were so close to each other, that they did everything together.

And I didn’t envy the woman who ended up mating with the twins because that wouldn’t be an easy journey, hindi madaling magkaroon ng dalawang dominanteng lalaking umaaligid sa'yo kahit saan ka man magpunta. Sa ngayon hindi pa nahahanap ng kambal ang kanilang mate kung kaya't nanatiling malamig at nakatuon lamang ang dalawa sa kanilang tungkulin sa palasyo.

Sumimsim ako muli sa bote ng alak na hawak ko at hindi ko napigilan ang paglakbay muli ng aking isip. My attention switched to Luisa. I can't forget her, she was a constant source of interest.

The female was filled with grace and seduction at lahat na lang ata ng ginagawa nitong aksyon ay nakakaapekto sa akin and these actions generally triggered my lustful thoughts…

But I remembered my last words to her.

At naiinis ako dahil alam kong lalo lamang itong natakot sa akin. Sino ba namang hindi kung iba na ang paraan ng mga kilos ko sa harap nito.

Ni hindi ko na ito magawang ituring na isang tagapaglingkod. I would rather let her choose any position in tha palace. Kung gusto niya ay handa ko siyang bigyan ng posisyon sa buhay ko at sa palasyong pinapamahala ko. Iyon lang ay kung handa nga talaga itong tanggapin ang ibibigay ko.

E' lagi naman niya kasi akong tinutulak palayo na para bang isa akong nakakadiring tao na ayaw man lang nito madikit sa kaniya. Kaya paano ko ba maipaparamdam rito na totoo ang nararamdaman ko para sa kaniya.

Hindi ko alam kung hanggang kailan ako magkakaganito basta ang importante ay may nararamdaman ako para sa kaniya at hindi sumasalungat ang lobo ko sa ideyang iyon.

Kahit pa may nakatakda para sa akin kung mapapatunayan ko lang talaga na talagang baliw na baliw na ako kay Luisa then handa kong isuko ang babaeng nakatakda para sa akin.

But damn!

Madaling sabihin pero mahirap iyon mangyari! Dahil maaaring ako lamang ang naaapektuhan ng kabaliwan na ito. And it's difficult to admit that I am hoping that Luisa would be my mate rather the woman who left me. Ngunit minsan ko nang nasabi iyon kay Luisa hindi ba? Na handa akong gawin siyang reyna ng palasyo.

Pero wala rin akong napalang pagsang-ayon mula rito at mas pinili nitong sampalin ako at gisingin ako sa kahibangan ko na kahit anong gawin ko hinding hindi niya ako matatanggap.

Lumagok muli ako sa bote ng alak at napangiti ako ng mapait.

I roamed my eyes again trying to eliminate the thoughts inside my head.

So far none of the “eligible” young women had aroused any hint of interest within me or my wolf, but one woman had been eyeing ms over the edge of her fan all evening. So perhaps hindi rin nauwi sa wala ang lahat.

Siguro nga kailangan ko rin ituon ang sarili ko sa ibang babae.

Hindi sa mate ko,

Hindi rin kay Luisa...

Kundi sa ibang babae na handa akong tanggapin.

Napabuntong hininga ako ulit at pilit na nilulunok ang naging pasya ko.

Pero sa kalagitnaan ng aking pagpapakalma sa aking sarili. May isang pangyayari na siyang naging rason upang bitiwan ko ang alak sa isang gilid at pinilit kong humakbang ng dalawang beses upang makita ng malimaw ang babaeng kakarating pa lang.

Nakita ko ang dalagang nakatayo sa bukana ng malaking pinto. At dahan-dahan ay pumasok ito sa loob ng pinagdadausang kasiyahan.

Maraming lobo at tao ang nakatingin rito na kahit ako ay hindi ko maialis ang aking tingin rito.

Sinuot nito ang gown na iniwan ko sa kwarto nito and I am damn right na babagay iyon sa dalaga.

She looks so confident and beautiful.

A deep red gown wrapped around her slender figure lovingly. The off-the-shoulder straps highlighted the delicate fragility of her shoulders and collarbones while the demure neckline hinting at the swell of her br*asts was far more alluring kumpara sa ibang babae na nasa loob ng pinagdadausang kasiyahan.

I gaze dipped lower, appreciating the small span of her waist and the flare of surprisingly full hips given her delicate stature. Napalunok ako dahil sa ganda ng kurba ng katawan nito na lubhang nagparamdam sa akin ng kakaibang damdamin. Nakatitig lamang ako rito at naiwan akong nakatulala habang ang dalaga ay sinimulang maglakad at tumitingin sa paligid.

Napansin ko rin na nakalantad rin pala ang kalahating likuran ng dalaga kung saan kitang kita ko ang makinis nitong balat na natatakpan lamang ng mahabang buhok nito na sa wakas ay nilugay nito.

As if she sensed me watching, she paused and looked up, meeting my gaze with her eyes in shock. hindi ata nito inaasahan na kanina ko pa ito pinagmamasdan habang ang mga kamay ko'y nakakuyom lamang.

I sucked a hard breath in.

She was… stunning.

Damn!

Her face was small and heart-shaped, a small nose and bee-stung lips. Her hair swept up in riotous curls to frame the perfection of her face and I frowned. I’d never seen Luisa like this, she's beautiful.

Nakamaskara ito pero ewan ko ba pero ang ganda ganda nito sa aking paningin.

Her expression was in shock, like a rabbit in the headlights, and in the next breath she was gone, nag-isang linya ang aking labi dahil alam kong pilit niya akong iniiwasan.

Biting back the growl of frustration that rolled up from my wolf within, wala akong nagawa kundi ang mapangisi at manggalaiti. I won't let her get away. I had to find her, at kailangan kong gawin iyon ngayon. Just one glimpse wasn’t enough to satisfy my cravings for her… it would never be enough. Kailangan ko siyang makita at mahawakan.

Kaya agad agad ay naglakad ako at nagsimula akong bumaba sa hagdan kung saan inilibot ko ang mga mata ko at pilit na hinanap ang kinalalagyan ng dalaga.

May naanigan akong pulang gown ngunit sandali lamang iyon at mabilis ring nawala.

Sh*t! Talagang tinatakasan niya ako!

My wolf is alive with the thrill of the chase. Gusto niya ng ganitong laro pwes pagbibigyan ko siya. Nagsimula na akong maghanap hanggang sa mapunta ako sa gitna ng mga taong sumasayaw.

Pero nakatingin lamang sa akin ang mga taong naroon at wala akong nakitang Luisa. So I gritted my teeth in frustration.

Nakakairita 'yung kaisipan na may matalas akong pang-amoy pero dahil may kakaibang amoy si Luisa at dahil hindi ganoon kalakas ang amoy nito ay naging sanhi iyon upang mahirapan akong hanapin ito.

Minutes later, almost back where I’d started, I reached the spot I’d last seen her and realized the impossible. Mukhang niligaw lang niya ako.

“F*ck it!” I hissed. “Where the hell did you go, Luisa?”

But then, as I turned again, I saw her. Standing to one side of the dance floor, she watched the dancers with interest. Na para bang ngayon lang ito nakakita ng ganoong kasiyahan kung kaya't tuwang tuwa ito.

Mine, the primal male part of me growled, and I stalked toward her. Before I’d crossed half the distance between us, she looked around and saw me. Her eyes widened but there was nowhere for her to go. Hindi ko na hahayaan na mawala pa ito sa paningin ko.

To her credit, she didn’t panic or try to run. Instead she just curved the corner of her lip up in a small smile and watched me approach. Mukhang gusto nitong huwag ipahalata sa akin na gustong gusto na niyang tumakbo palayo sa akin.

Alam ko kasing peke ang ngiti nito na may kasamang ngiwi. But the good thing is alam na nitong wala na siyang takas kaya mas napili nitong umaktong tinatanggap ang aking presensya.

Clever, sweetheart, I mentally congratulated her. Never run from a predator. It just excites us… excites me.

Masarap makipaghabulan at dahil ako ang panalo siguro naman ito na rin ang oras para kunin ko ang aking premyo.

I didn’t talk when I reached her, didn’t trust myself dahil baka may masabi ako na lalong ikakagalit nito.

Because I itched to tell her that she is mine. She had been as soon as I’d spotted her across the hall, she was his when she let him kiss her and he would have her again… kahit anong mangyari ay aangkinin ko itong akin.

Gusto ko siyang hawakan at ilayo sa mga mata ng mga lalaking nakatingin rin rito.

I want her for myself. Pero imbes na gawin ang mga bagay na siyang ikakatakot nito I simply held out my hand in a silent request na tanggapin nito at hayaan akong alalayan siya.

But my eyes look at her. Napalunok ito dahil alam kong hindi lang simpleng request ang nasa mga mata ko kundi I am demanding her to accept my hand.

I knew that her gaze flicked from my face down to my hand and back, as though debating whether to take my hand or not. My wolf growled with impatience but I schooled myself to remain perfectly in place.

She was mine, yes, but I wasn’t an animal—kahit malahalimaw man ang tingin nito sa akin still, I want her to come to me willingly and give herself to me willingly.

A small sigh escaped her lips and I felt more than saw the surrender reflected in her action, mukhang wala itong choice kundi tanggapin ako. At tila ba huminto sa pag-inog ang mundo ko nang tuluyang itinaas nito ang kanang kamay nito at hinayaan iyong dumampi sa balat ng aking palad.

Saglit pa lamang iyon pero ibang iba na ang hatid na epekto no'n sa akin.

Her small fingers slid into mine, the soft brush of skin on skin is the most erotic thing I’d felt in my life, stealing my breath even as I tightened my grip on her hand. Damn it! Ayaw ko na bitiwan ang mga kamay na ito.

Tumitig ako kay Luisa at saka ako dumukwang upang maabot ang tenga nito.

"You wore the gown. Now it means I own you tonight, Luisa."

Pulling her closer, I turned her at the last moment to lead her onto the dance floor.

Nakatulala ito at walang imik dahil sa sinabi ko kaya napangisi ako ng matagumpay.

She's mine to take.

Siya ang pumasok sa bulwagan na ito kaysa ang babaeng nakatakda para sa akin.

So I would rather have her as my woman.

Nang marating namin ang pinakagitna ng mga taong nagsasayawang iyon din ang oras na hinila ko ang dalaga papalapit sa aking katawan.

A small groan fought to free itself from my throat. She fit against me, her slender figure nestled against my bigger, harder form like she’d been made to be there. Talagang ginawa siya para sa akin. Siya ang bumuo ngayon sa kakulangan na nararamdaman ko.

My wolf growled again, a sound echoed by every male instinct I had as my body flared to life, c*ck hard and heavy in my pants. I fought the urge to find the nearest flat surface and make her mine there and then. Gusto ko na lamang itong angkinin sa lahat ng paraan kung saan iyon din ang magiging daan para malaman ng dalaga na akin lang siya at ako lamang ang pwedeng magmay-ari sa kaniya. Hindi na ako papayag na may jba pang aagaw sa kaniya mula sa akin.

Selfish na kung selfish but she's mine.