เวลา 1 ทุ่ม
ทะเลพัทยา
ตลอดทางที่ผมขับรถมานาบีเอาแต่นั่งเงียบไม่พูดไม่จาเลยซักคำ คงจะไม่พอใจที่ไอ้กันพูดว่าผมเรียกเธอว่าเมียแน่ๆ ก็ตอนนั้นมันจำเป็นนี่ถ้าผมไม่พูดออกไปแบบนั้นเธอก็คงไม่ได้เข้าไปนั่งหรือได้เข้าไปกินของอร่อยๆที่เธออยากกินหรอก
“กูเห็นว่าเป็นเมียมึงนะกูเลยยอม เพราะกูไม่เคยเห็นมึงยอมลงทุนทำเพื่อผู้หญิงคนไหนขนาดนี้เลย คนนี้ตัวจริงแล้วใช่ปะ..?”
“อย่าถามมากได้ปะ มึงรีบไปขอแฟนมึงให้กูเลย บอกด้วยนะว่ากูขอโต๊ะติดริมทะเล..”
“เออๆ เดี๋ยวกูจัดการให้ รับรองเลยว่าเมียมึงจะต้องยิ่งหลงมึงจนโงหัวไม่ขึ้นแน่..”
“ว่าที่เมียโว้ย ยังไม่ใช่เมีย..”
“เออๆ ..ว่าที่เมียก็ว่าที่เมีย เดี๋ยวกูจัดการให้.”
ตอนที่ผมเดินเข้าไปในร้านคนเดียวก็งงๆเหมือนกันนะ แต่พอเห็นไอ้กันยืนต้อนรับลูกค้าอยู่จึงเข้าไปสร้างเรื่องโกหกบอกมัน
“ได้โต๊ะละ มึงจะสั่งอาหารเลยไหม..?”
“สั่งเลย..”
“งั้นรอแป๊ป เดี๋ยวกูไปหยิบเมนูมาใ
