เมื่อเธอเล่นน้ำจนสมใจแล้วเขาจึงชวนเธอออกมาหาอะไรกินข้างนอก เพราะไม่อยากอยู่บ้านโดยมีสายตาของแม่บ้านสมพรคอยจ้องเหมือนจะเขมือบเขาตลอดเวลาจนเขากลัว
“พี่อย่าลืมส่งรูปให้เค้าด้วยนะ..”
“รู้แล้วน่า..”
“ถ้าเค้ามีโทรศัพท์นะเค้าจะไม่ยุ่งกับมือถือพี่เลย มาทะเลทั้งทีเค้าก็อยากมีรูปสวยๆไปลงเฟสบุ๊คมั้งนี่..”
“เออๆ เดี๋ยวส่งให้นะพูดมากอยู่ได้..”
“งั้นถ่ายให้เค้าอีกรูปซิ เอาสวยๆ เลยนะ..”
“เรื่องมากจริงๆ ..”
เขาทำท่ารำคาญเธอแต่ก็ยอมทำตามที่เธอสั่งอย่างว่าง่าย ต่อให้ตลอดทางเขาจะมีบ่นบ้างแต่เมื่อเธอขอให้ทำอะไรเขาก็ยอมทำตามทุกอย่าง
“ถ้าเรากินข้าวที่นี่เสร็จแล้ว เราไปเที่ยวกันต่อได้ไหม.?”
“แล้วแต่เธอซิ..”
“ทำไมวันนี้พี่ใจดีกับเค้าจัง..”
“ฉันก็แค่ไม่อยากกลับบ้านไปเจอพี่สมพรของเธอไง เธออยากจะไปไหนก็ไปฉันให้แค่วันนี้เท่านั้น พรุ่งนี้กลับกรุงเทพฯแล้วก็ฝันไปเถอะนะที่ฉันจะตามใจเธออีก.”
“ชิส์..ก็นึกว่าจะเ
