เบญจเพส

รับศิล8

บรื้น….บรื้น….บรื้น

เช้าวันต่อมา

“ แม่คะทำไมวัดนี้มันถึงได้ดูหน้ากลัวจังละคะ “ เมื่อรถกระบะคันเก่าวิ่งเข้ามาตามทางที่มีแต่ป่ารกทึบอย่างกับคนละโลกกับภายนอก หน่อย เมื่อได้ยินลูกสาวถามแบบนั้นก็หันมาตอบคนเป็นลูกทันที

“ ก็ที่นี้มันวัดป่าแล้วอีกอย่าง ลูกต้องมาบวชวัดนี้แหละเพราะวัดนี้เกี่ยวกับพวกที่กำลังดวงตก แต่แม่ขอเตือนแกไว้หน่อยนะ กลางคืนถ้าได้ยินเสียงอะไร หรือว่าใครเรียกห้ามขานรับห้ามทัก หรือว่าออกมาดูเข้าใไหม “ หน่อยหันมาบอกผู้เป็นลูกสาว ด้วยความเป็นห่วงเฟยที่นั่งอยู่ข้างๆเขาก็ไม่ได้คิดอะไรด้วยความที่เขาอยู่ที่ต่างประเทศมาตั้งแต่เกิด แก้วพอแม่อธิบายแบบนั้นถึงแม้ว่าเธอจะไม่คอยเชื่อเท่าไหร่แต่เธอก็ต้องทำตามเพราะเธอคิดว่าชีวิตของเธอเจอแต่เรื่องแย่ๆมาแล้วถ้ามาทำอะไรก็ไม่หน้าจะเสียหาย แก้วก็เลยหันไปอธิบายให้เฟยฟังเฟยก็พยักหน้าอย่างเข้าใจถึงแม้ว่าแก้วจะบอกว่าให้เขาไปเที่ยวรอเธอที่ภูเก๊ต หรือว่าพัทยาก่อนก็ได้ แต่เฟยก็ไม่สนเขาบอกว่าจะมาบวชกับเธอแล้วก็รอไปเที่ยวพร้อมกันแก้วก็เลยเหนื่อยที่จะพูด เธอก็เลยปล่อยเลยตามเลยคือเฟยก็มาบวชด้วย

บรื้น…บรื้น….บรื้น

“ แม่คะทำไมมันเงียบจังเลยละคะ “ เมื่อรถกระบะคันเก่าของพ่อวิ่งเข้ามาจอด แก้วกับเฟยที่ลงรถมาเธอก็อดถามผู้เป็นแม่ไม่ได้ว่าทำไมที่นี้ถึงได้เงียบวังเวงแบบนี้ หน่อยเมื่อลูกสาวทำท่ากลัวแบบนั้นเธอก็เลยอดที่จะพูดปลอบใจลูกไม่ได้

“ ที่นี้แหละลูกสงบอย่าคิดมากเลย 9วัน 9วันอย่าคิดมาก “ หน่อยบอกลูกสาวเฟยเมื่อเห็นสีหน้าของหญิงสาวไม่ค่อยดี เฟยก็เลยเอามือขึ้นมาแตะที่บ่าของหญิงสาวเบาๆพร้อมกับยิ้มให้เธอเหมือนกับจะบอกเป็นในๆว่าเขาจะอยู่เป็นเพื่อนเธอเอง หน่อยและตาดวงสองสามีภรรยาเมื่อเห็นชายหนุ่มที่ลูกสาวบอกว่าเป็นเพื่อนทำแบบนั้นกับลูกสาวทั้งคู่ก็หันมายิ้มให้กันอย่างรู้สึกพอใจที่ชายหนุ่มคนนี้นิสัยดีมาก แก้วเมื่อเห็นสายตาของชายหนุ่มที่มองมายังเธอความรู้สึกกลัวเมื่อกี่ก็หายไปหมดเป็นปิดทิ้ง ระหว่างที่ทั้ง4ยืนคุยกันรอหลวงตาเจ้าอาวาสวัดลงมาจากกุฏิอยู่นั้น ก็มีพระลูกวัดเดินเข้ามาเรียกให้ทั้ง4 เข้าไปหาที่กุฏิ

“ กราบนมัสการเจ้าคะหลวงตา “ หน่อยกราบหลวงตาลงสามครั้ง แก้วและเฟยเมื่อเห็นคนเป็นพ่อกับแม่ทำก็ทำตาม ก่อนจะพนมมือขึ้นหลวงตาแก่ๆที่นั่งกินหมากอยู่ท่านมองมาที่แก้วกับเฟย ก่อนจะยิ้มแล้วพูดออกมาด้วยน้ำเสียง อบอุ่นแต่ว่าคำพูดของท่านนี้สิกับฟังแล้วรู้สึกขนลุก

“ ฟังนะโยมเคราะห์กรรมครั้งนี้ใหญ่หลวงนัก ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นให้เจ้ากับแฟนตั้งใจปฏิบัติ เป็นไปได้อย่ากินเนื้อสัตว์เลยเป็นเวลา9วันก็ดี นับตั้งแต่วันนี้เป็นนต้นไปจะเป็นบททดสอบของพระพุทธองค์เจ้าทั้งสองจะต้องตั้งใจและก็ตั้งสติ ให้ดี มีเกิดก็มีดับ มีทุกข์ก็ต้องมีสุข อย่ายึดติดมันนะโยม “ หลวงตายิ้มให้เฟยกับแก้ว พร้อมกับพูดออกมาด้วยน้ำเสียงอบอุ่นแต่คำพูดที่ท่านพูดกับฟังแล้วดูขนลุกแปลกๆ แก้วเธอกำลังจะอ้าปากบอกหลวงตาว่าชายหนุ่มไม่ใช่แฟนแต่หลวงตาก็พูดดักคอขึ้นมาก่อน

“ ไม่มีความบังเอิญอยู่บนโลกใบนี้โยม ถึงเวลาที่ต้องเจอก็จะได้เจอ ถึงเวลาที่จะต้องมาก็ต้องมาต่อให้โยมปฏิเสธแค่ไหนว่าไม่ โยมก็เลี่ยงไม่ได้อยู่ดี ฮ่าๆฮ่าๆฮ่าๆ “ หลวงตาพูดจบท่านก็หัวเราะออกมา พร้อมกับเอาผ้ามาเช็ดน้ำหมากไม่ให้กระเด็นออกมาเป็นที่อุจาดตาของคนพบเห็น เมื่อหลวงตาพูดแบบนั้น หน่อย ดวง แก้ว ก็หันมองชายหนุ่ม ที่เอาแต่นั่งยิ้มไม่พูดปฏิเสธสักคำ ไม่ใช้ว่าเขาฟังไทยไม่รู้เรื่องเขาฟังรู้เรื่องเพราะแม่เขาเป็นคนไทยแต่พูดไม่ค่อยได้เท่านั้น

“ เอาระโยมเขาไปเปลี่ยนชุดขาว แล้วเอาคันห้ามาอัตมาจะบวชให้ “ เมื่อ พูดคุยกับหลวงตาว่าจุดประสงค์ที่มาในวันนี้คืออะไร หลวงตาก็เลยบอกให้ไปเปลี่ยนชุดขาวแล้วนำดอกไม้ขัน5มา ซึ่งในนั้นมีดอกไม้5คู่ เทียนเล่มเล็ก5คู่ เงินอีก9บาท เมื่อทุกอย่างเสร็จเรียบร้อยแล้ว แก้ว เฟยก็มาเข้าพิธีบวช ส่วนหน่อยและดวงพ่อแม่หญิงสาวก็รออยู่ด้านนอกด้วยความที่ไม่อยากรบกวนพิธีสำคัญและศักดิ์ศิทธิ

“ เอาละโยมตั้งใจว่าตามอตมานะ / มะยัง ภันเต ติสะระเณนะ สะหะ อัฏฐะ สีลานิยาจามะ (3ครั้ง ) “ หลวงตาท่องบทสวด นำแก้วกับเฟยที่นั่งอยู่เมื่อหลวงตาสวดจบ ทั้งคู่ก็กำลังจะสวดตามแต่ว่า……

“ มะยัง ภันเต “ แก้วกับเฟยอ้าปากสวดพร้อมกัน แต่อยู่ๆก็มีลมอย่างกับพายุพัดมาอย่างแรงจนหลังคาสังกระสีแทบปลิว จากกุฏิหลังน้อยนี้ แก้วหันมองเฟยด้วยสายตาที่หวาดกลัวเฟยเอามือมากุมที่มือของหญิงสาวเหมือนจะบอกเป็นในๆว่าไม่ต้องกลัว หลวงตารู้ได้ทันทีว่าเจ้ากรรมนายเวรที่คอยซ้ำเติมหญิงสาวคนนี้ในวันที่เธอดวงตก ท่านก็เลยพูดขึ้นมาทันที

วิ๊ว…….วิ้๊ว…….ฟิ๊วววววววววววว

“ ตั้งใจนะโยม สวดให้จบบวชให้เสร็จ อย่าสนใจอย่าใส่ใจไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นก็จงมีสติ “ หลวงตากลัวว่ามารตนนี้จะทำให้หญิงสาวกลัวจนเธอไม่สามารถบวชเสร็จได้ เพราะเธอดวงตก แถมเงาหัวก็เหมือนจะขาดอีกด้วยแก้วเมื่อได้ยินหลวงตาพูดจบเธอกับเฟยก็หันมาสวดต่อ จนจจบ3จบ เมื่อสวดจบแล้วหลวงตาก็พาสวดบทขอรับศิล8 และนี้แหละคือบทสวดที่สำคัญและทำให้เฟยกับแก้วเชื่อในทันทีว่าสิ่งที่ทั้งคู่ไม่เคยเชื่อมาก่อนจะมีอยู่จริง

“ ข้าแต่ ท่านผู้เจริญ ข้าพเจ้าทั้งหลาย ขอสมาทานศิล8 พร้อมด้วยไตรสรณคมน์ เพื่อประโยชน์แห่งการรักษา เป็นข้อๆ “ เมื่อหลวงตาเทศเสร็จ ทั้งคู่ก็สวดตามและนั้นก็ สิ่งที่ไม่หน้าจะเกิดขึ้นก็เกิดขึ้น ลมที่แรงเมื่อกี่กับแรงขึ้นมาก กว่าเดิมแต่คราวนี้มาทั้งเสียงอีกด้วย

( ฮ่ะๆ ฮ่ะๆ ฮ่ะๆ ฮี่ๆฮี่ๆฮี่ๆ ฮ่าๆฮ่าๆ ) เสียงหัวเราะของหญิงสาวที่มาตามสายลม เสียงหัวเราะนั้นทำให้เฟยและก้วหันมามองหน้ากันจากนั้นขนในตัวของแก้วก็ลุกเหมือนกับว่านัดกันมาอย่างนั้นแหละ เมื่อจบพิธีการขอบวชถือศีล8 ดูเหมือนว่าลมและเสียงหัวเราะที่ลอยมาตามลมจะสงบไปด้วย หน่อยและดวงไม่ได้กลัวแต่อย่างใดเหมือนทั้งคู่จะรู้อยู่แล้วว่านั้นคืออะไร