ตอนที่ 2 คัน...
1395 Words
กริ๊ง กริ๊ง กริ๊ง
“ฮัลโหล”
“น้องเอล ตื่นรึยังคะ อีกสองชั่วโมงงานจะเริ่มแล้วนะคะ”
เสียงจิมมี่ดังขึ้นตามสาย เมื่อเอลลี่กดรับโทรศัพท์ด้วยเสียงงัวเงีย
“แคนเซิลไปได้ไหมคะ เอลไม่สบายมากเลยค่ะพี่จิมมี่ ยกเลิกทุกงานเลยนะคะ เดี๋ยวเอลรับผิดชอบเองคะ แค่นี้นะคะ”
พูดจบเอลลี่ก็วางสายไปทันที ทำเอาจิมมี่ที่กำลังจะถามออกมาถึงกับอ้าปากค้างทันที
“โอ๊ย เอลลี่ไม่สบาย ทำยังไงดีล่ะทีนี้ โอ๊ยๆๆๆๆ ต้องโทรหาคนอื่นไปแทนๆๆๆ”
จิมมี่รีบโทรออกหานางแบบมาแทนเอลลี่ทันที เพราะวันนี้นางแบบสาวมีงานถึงสามงาน ถ้าต้องมานั่งเสียค่าปรับ คงจนตายแน่ จิมมี่เลยพยายามแก้ปัญหาให้ก่อนที่จะขับรถตรงไปยังคอนโดของนางแบบสาวทันที เพราะเอลลี่แทบไม่เคยป่วยแบบนี้ เธอเลยอดเป็นห่วงไม่ได้
“น้องเอลคะ พี่จิมมี่มาแล้ว น้องเอลเป็นยังไงบ้างงงงง”
เสียงดังลากยาวของผู้จัดการส่วนตัว ปลุกให้เอลลี่ต้องตื่นขึ้นมาอีกครั้งทั้งๆที่เธอพึ่งนอนลงไปได้แค่ไม่กี่นาทีก่อนหน้า
“จะเสียงดังทำไมคะ เอลนอนอยู่ กลับไปเลย วันนี้เอลไม่สบาย”
“ไหนๆๆขอพี่จิมมี่ดูหน่อย ไม่สบายตรงไหนคะ”
จิมมี่รีบเดินเข้าไปหานางแบบสาว พร้อมกับใช้มือวัดอุณหภูมิที่หน้าผากของนางแบบสาว แต่ก็พบว่ามันยังปกติดี ไม่เห็นร้อนตรงไหน
“น้องเอลป่วยเป็นอะไรคะ ตัวก็ไม่ร้อนนี่ หรือว่าขี้เกียจ”
เมื่อเริ่มรำคาญเสียงผู้จัดการส่วนตัว เอลลี่จึงลุกขึ้นนั่งแล้วมองหน้าจิมมี่อย่างค้อนหนักๆ ก่อนจะบอกขึ้น
“เอลไม่ได้เป็นไข้ แต่เอลคันค่ะ มันคันตรงนี้ๆๆๆ พี่จิมมี่เขาใจรึยังคะ คันจนแทบไม่ได้หลับไม่ได้นอนแล้วเนี่ย”
เอลลี่บอกออกมาพร้อมกับชี้ไปที่กลางกายความเป็นสาวของตนเองให้จิมมี่ดู ว่าที่เธอไม่สบายเพราะเธอคันจุดซ่อนเร้น ทำเอาจิมมี่ถึงกับต้องเบือนหน้าหนีด้วยความห่ามของนางแบบสาว
“ดีนะที่ไม่เปิดให้พี่ดู ฟ้าผ่าตายเลย แล้วทำไมถึงคันล่ะคะ ไม่ล้างหรือว่ายังไง”
“บ้าเหรอ ใครจะไม่ล้าง ล้างจนขาวสะอาดสดใสเลยล่ะ แต่ทำไมมันคันแบบนี้ก็ไม่รู้ นี่เอลคันอีกแล้วขอเกาได้ไหม”
เอลลี่บอกออกมาพร้อมกับทำท่าจะเกาเพื่อแกล้งผู้จัดการสาวประเภทสองของตนเอง ที่ทำท่าอายปิดหูปิดตาอย่างน่าหมั่นไส้
“ฮ่าฮ่าฮ่า แหม ทำเป็นเขิน พี่จิมมี่ช่วยเอลหน่อยสิคะ เอลคันจนแทบทนไม่ไหวอยู่แล้วเนี่ย”
เอลลี่บอกออกมาอีกรอบ พร้อมกับพยายามหนีบขาไปมาเพื่อบรรเทาอาการคันของตัวเอง ทำเอาผู้จัดการสาวถึงกับถอนหายใจแรง
“ต้องไปหาหมอแล้วล่ะ เผื่อเป็นเชื้อรงเชื้อรา อาจลามเป็นมะเร็งปากมดลูกด้วย เดี๋ยวพี่โทรหาเพื่อนที่เป็นหมอก่อน ต้องระวังเดี๋ยวเป็นข่าว อายเขาตาย นางแบบสาวคันจนต้องให้ผู้จัดการสาวสวยช่วยเกา ยี้ แค่คิดก็ขยะแขยงแล้ว เดี๋ยวพี่มา ลุกขึ้นไปอาบน้ำไป”
จิมมี่บอกขึ้นพร้อมกับเดินออกไปโทรหาเพื่อนที่เป็นหมอ เพื่อจองคิวตรวจให้กับนางแบบสาว เพราะถ้าเอลลี่ยังเป็นแบบนี้ มีหวังงานหายเงินหดแน่
“พี่จิมมี่แน่ใจนะคะว่าหมอคนนี้ไว้ใจได้ ทำไมไม่ขอยามาให้เอลทานก็พอ ไม่เห็นต้องมาตรวจอะไรแบบนี้เลย”
“ไม่ได้ ต้องป้องกันไว้ก่อน เอลอายุ 27 แล้ว ตรวจๆไว้บ้างก็ดีเพื่อนพี่บอกมา กันไว้ดีกว่าแก้ รับรองไม่เป็นข่าวแน่นอนพี่จิมมี่คอนเฟิร์ม!”
เมื่อได้ฟังในสิ่งที่ผู้จัดการบอก เอลลี่ก็เห็นด้วยครึ่งไม่เห็นด้วยครึ่ง เพราะเธออาย ที่ต้องมานอนอ้าของสงวนให้กับหมอตรวจแบบนี้ แค่เรื่องที่เธอคันเธอก็อายแทบแย่อยู่แล้ว
นางแบบสาวนั่งรอเวลานัดอยู่ประมาณสิบนาที คุณหมอที่จิมมี่จองคิวเอาไว้ก็เรียกให้คนไข้เข้าไปในห้องตรวจ โดยการตรวจจะมีแค่หมอกับคนไข้แค่สองคนอยู่ในห้อง เพราะกลัวเป็นข่าว
“เชิญนั่งบนเตียงเลยครับ”
คุณหมอบอกออกมา ทันทีที่นางแบบสาวเปิดประตูห้องเข้ามา
“อ่าว หมอผู้ชายเหรอ งั้นดิฉันขอเปลี่ยนใจไม่ตรวจแล้วค่ะ พี่จิมมี่นะพี่จิมมี่แทนที่จะหาหมอผู้หญิง”
เอลลี่บอกขึ้นทันที ที่เปิดประตูเข้ามาแล้วได้ยินเสียงคุณหมอเป็นผู้ชาย ก่อนจะหันหลังกลับแล้วอดบ่นออกมาไม่ได้
“หยุดก่อน คุณจะไปไหน เชิญนั่งครับ ถ้าหมอไม่อนุญาตคนไข้จะออกจากห้องตรวจไม่ได้ นั่งลงครับ!”
คุณหมอบอกออกมาเสียงขึงขังแกมบังคับ ทำเอานางแบบสาวถึงกับหันมามองอย่างรวดเร็ว นี่ถ้าไม่คิดว่าเป็นหมอ เธอคงปรี๊ดแตก ด่าออกไปแล้วที่บังอาจมาสั่งเธอแบบนี้ ก่อนจะเดินไปนั่งลงที่เตียงตามที่หมอบอก
“แต่ดิฉันไม่อยากตรวจแล้ว มันผิดด้วยเหรอคะที่คนไข้จะไม่ยอมตรวจ แล้วทำไมคุณหมอต้องใส่ที่ปิดหน้าด้วยละคะ เป็นคนดังเหรอ”
ถึงจะยอมเดินมานั่งตามที่หมอสั่ง แต่นางแบบสาวไม่วายจิกกัดคุณหมออกมาอยู่ดี
“ใครจะดังเหมือนคุณล่ะครับ ผมขอเข้าเรื่องเลยแล้วกัน เสียเวลามามากแล้ว ตามอาการที่หมออ่าน คุณช่วยเล่ารายละเอียดมาให้ฟังอีกรอบได้ไหมครับ ว่าอาการเป็นยังไงแล้วเป็นมานานแค่ไหนแล้ว”
“ค่ะ!! เป็นเมื่อวาน มันคันๆน่ารำคาญ คันไม่หยุด ไม่รู้เป็นอะไร ทั้งๆที่ฉันก็ใช้น้ำยาล้างอย่างดีทุกซอกทุกมุมนะคะหมอ”
เอลลี่อธิบายออกมาอย่างลืมอาย เมื่อคนตรงหน้าเป็นหมอทางด้านนี้ เขาคงเห็นมานักต่อนัก และเธอก็คิดว่า นี่คงเป็นครั้งแรกและครั้งสุดท้ายที่เธอจะมาใช้บริการที่โรงพยาบาลนี้
“ประจำเดือนหมดไปนานรึยังครับ”
“สิบกว่าวันแล้วค่ะ”
“แล้วเคยใช้ยาสอดฆ่าเชื้อรึเปล่าครับ”
“ไม่ค่ะ ใช้ไม่เป็น”
“มีเพศสัมพันธ์ครั้งล่าสุดตอนไหนครับ”
“อะไรนะ!! นี่คุณหมอ ถ้าจะถามละเอียดขนาดนี้ ฉันว่าฉันไม่ตรวจดีกว่า ถามยิ่งกว่านักข่าวซะอีก หรือว่าคุณจะเอาข่าวฉันไปขายกันห๊ะ”
การสนทนาที่ทำท่าว่าค่อนข้างจะไปด้วยดีกลับหยุดลง เมื่อคุณหมอดันถามถึงเรื่องเพศสัมพันธ์กับนางแบบสาว เอลล่าถึงกับพูดเสียงดังอย่างไม่พอใจ
“เฮ้อ มันเป็นการรักษา เพราะถ้าคุณมีเพศสัมพันธ์มาเมื่อคืนหรือเมื่อวานผมจะได้นัดคุณมาใหม่วันหลัง เพราะผลตรวจมันอาจไม่ตรง เข้าใจรึยัง!”
คุณหมอที่ความอดทนค่อนข้างสูงก็เริ่มมีน้ำโหกับนางแบบสาวจอมเรื่องมาก นี่ถ้าไม่คิดว่าเพื่อนของเขาขอมา เขาคงไม่ยอมตรวจให้กับนางแบบสาวจอมนิสัยเสียนี่แน่นอน ผู้หญิงอะไร คำพูดไม่เหมือนหน้าตาเลยสักนิด
“หมอแน่ใจนะ.....ฉัน....ไม่ได้มีเพศสัมพันธ์นานแล้ว”
เอลลี่ตัดสินใจโกหกออกไป เพราะตั้งแต่โตมาเธอแทบไม่เคยให้ผู้ชายคนไหนเข้าใกล้ เข้าถึงเธอเลยแม้กระทั่งจูบ เธอยังคงไว้ซึ่งความบริสุทธิ์ผุดผ่อง
“อืม งั้นผมจะตรวจคุณอย่างละเอียดเลยแล้วกันนะครับ นั่นชุดของคุณ เชิญไปเปลี่ยนในห้องนั้นได้เลย เสร็จแล้วก็ออกมารอที่เดิมนะครับ เดี๋ยวผมมา”
คุณหมอบอกออกมา พร้อมกับพยักพเยิดไปทางชุดที่ถูกเตรียมไว้ ก่อนจะเดินออกจากห้องตรวจไป เพื่อไปแจ้งเลื่อนนัดคนไข้ เพราะคนไข้สาวรายนี้เขาคิดว่าคงตรวจนานหน่อยเสียแล้ว
- Writer
