เรือนหลังเล็กที่คิมหันต์ให้เธออยู่เป็นสัดส่วนมาก เธอสามารถเดินออกไปได้เลยโดยไม่ต้องผ่านตึกใหญ่ คิมหันต์เป็นเจ้าของโรงแรมห้าดาวขนาดใหญ่ และมีหุ้นในโรงแรมต่างประเทศอีกด้วย ทั้งยังมีเรือสำราญถึงสองลำอีก 7วันเรือของเขาจะล่องไปยุโรป คิมหันต์ให้อาธามดูแลธุรกิจบนบกยามที่เรือออกจากฝั่ง
RRR. RRR RRR เสียงมือถือดังขึ้นเป็นเบอร์กวินตาเพื่อนสาวจึงกดรับทันที
"มึงว่าไง แก้ม"
"ขวัญผู้ปกครองมึงดุไหมวะ แต่แม่งหล่อฉิบหายหล่อน้ำเดินเลยมึง"
"อืม ดุว่ะกุกลัวเขา ไอ้แก้มปิดเทอมมึงไปไหนไหม กูขอเขาเรียนพิเศษแล้วเขาไม่ให้"
"กูต้องเรียนพิเศษ ครูภาสถามหามึงขอเบอร์มึงด้วยกูไม่ได้ให้ไปนะ กูรอถามมึงก่อน"
"อย่าเลย คุณอาไม่ชอบคนวุ่นวายเขาบอกว่า อยู่บ้านเขาก็ให้อยู่สงบๆ กูเองอยากรีบเรียนรีบจบ มึงพรุ่งนี้กูจะไปหาซื้อเสื้อผ้า เขาบอกให้กูไปหาซื้อกับอาธามเลขาของเขาน่ะ มึงไปเจอกูที่ห้างZนี่นะ อืม11โมง แค่นี้ก่อนโทรหาไอ้แพรด้วยนะ อยากเจอพวกมึง เคบาย"
เพียงขวัญนึกขึ้นได้ว่าเธอลืมกระเป๋าไอแพดไว้ที่ตึกใหญ่เมื่อตอนบ่าย ทำไงดีป้าแก้วบอกว่าห้ามขึ้นตึกตอนค่ำ แต่เธอรับจ้างวาดโลโก้ไว้ พรุ่งนี้ต้องส่งงานลูกค้า แต่เราไม่ได้ขึ้นตึกนี่หว่าไอแพดอยู่ที่ห้องรับแแขก จากนั้นก็เดินไปทางตึกใหญ่ทันที ประตูเล็กไม่ได้ล็อกเพียงขวัญอาศัยแสงจากมือถือที่กำลังจะพังในอีกไม่นาน ส่องหาทางเดินก่อนจะได้ยินเสียงครางของผู้หญิงดังมา
"ซี้ด อ่าส์ คุณคิมขาเสียวจังเลย ใหญ่ยาวขนาดนี่แมรี่จะไหวไหมคะ อ่าส์กระแทกแรงๆหน่อยค่ะ อืมอย่างนั้นแหละ อ๊ายๆๆๆเสียวร่องจริงๆ คุณคิมขา"
"อืม ครางเบาๆหน่อย ฉันไม่ชอบน่ารำคาญ อ่าส์ ร่อนลงมาอีกเธอมันร่านนักร่อนลงมา ดีแรงๆแมรี่แรงกว่านี้อีก ฉันซื้อเธอมาแพงเด้งให้แรงสมราคาหน่อย"
เพียงขวัญยืนตะลึง คุณอาเปลือยเปล่าอยู่บนโซฟาห้องรับแขก ผู้หญิงอีกคนเปลือยแค่ท่อนล่างกำลังนั่งคร่อมเขาอยู่ ส่วนล่างขยับเข้าหากันไม่หยุด มีแต่เสียงครวญครางของคนทั้งคู่ไม่นานคุณอาก็ลุกขึ้นจับผู้หญิงคนนั้นโก้งโค้งก่อนจะจับแก่นกายขนาดใหญ่ของตนเสือกใส่ทางด้านหลังจนเธอร้องซี้ดซ้าดไม่หยุด
"อืมคุณคิม อร่อยเหลือเกินเสียวจริงๆ แมรี่จะกระแทกให้คุ้มค่าตัวเลยคะ ได้ข่าวว่าคุณใช้ผู้หญิงแค่ครั้งเดียวไม่เรียกซ้ำ อ่าส์ใหญ่ยาวแบบนี้หากต้องการครั้งต่อไปแค่ยกหูนะคะ ไม่คิดเงินอร๊าย แตกอีกแล้วทูนหัวเก่งเหลือเกิน"
คิมหันต์ไม่พูดอะไรเขาเงยหน้าฟืดฟาด สักพักเขาชักออกมาดึงปลอกออกทิ้งขยะก่อนจะปลดปล่อยบนสะโพกของเธอ เสร็จแล้วก็คว้ากางเกงโยนเช็คให้เธอก่อนจะเดินขึ้นข้างบน
"เรียกรถมารับได้แล้ว เก็บของให้หมดทุกชิ้นฉันไม่ชอบดูของต่างหน้า"
แมรี่ยักไหล่ ถ้าไม่ใช่เพราะหล่อถูกใจเธอไม่รับหรอกอีกอย่างใหญ่ยาวแบบนี้หายากนัก นอนกับเสี่ยทั้งคืนได้แค่ห้าพัน นอนกับเขาน้ำเดียวได้สามหมื่นใครไม่เอาก็โง่
Rrr. Rrr เสียงมือถือเรียกเข้า แมรี่กดรับสาย
"ฮัลโหล อืม จะกลับแล้วนังแพท เป็นไงเหรอเอาดุฉิบหายเลย ฉันติดใจว่ะผู้ชายกี่คนๆสู้ไม่ได้เลย เสียอย่างเดียวไม่ยอมเลียให้ ข่าวลือเรื่องจริงพี่แกไม่ลงลิ้นให้ใครสักคน นมกูทำมาแพงแม่งยังไม่แตะเลย แต่อึดวะมาจอดรอหน้าบ้านเลยกำลังจะออกไป แค่นี้แหละ"
ผู้หญิงคนนั้นวางหูก่อนจะเก็บเสื้อผ้ามาสวมใส่ ปลอกที่เขาโยนทิ้งถังขยะไม่มีน้ำรักของเขาสักหยด ปล่อยรดตัวเธอหมด เที่ยวผู้หญิงแบบไหนวะเอาแต่ใจฉิบหาย....จากนั้นก็เดินออกไป
เมื่อไม่มีใครแล้วเพียงขวัญก็ค่อยๆย่องมาเอาไอแพดที่วางลืมไว้ก่อนจะวิ่งกลับเรือนหลังเล็ก คิมหันต์ที่เดินลงมาเพราะลืมกระเป๋าเอกสารไว้ในรถเห็นหลังไวๆ
"หึ นิสัยเสียแอบดูผู้ใหญ่เล่นหนังสดเหรอ เดี๋ยวน่าดูแน่"
เพียงขวัญใจเต้นตูมตาม เกิดมาเพิ่งเห็นคนมีอะไรกันครั้งแรก นึกถึงเจ้าท่อนนั้นของเขาแล้วน้ำลายเหนียวคอเลย ผู้หญิงคนนั้นทนได้อย่างไรกัน ใหญ่ขนาดนั้นไม่เจ็บบ้างหรือไง
ร้องแต่จะเอาอีกยังไม่อิ่ม อร่อยเหลือเกินอะไรก็ไม่รู้ อื๊ยน่าขนลุกเพียงขวัญไม่รู้เลยว่าตัวเองถูกจับได้แล้วที่ถ้ำมอง คิมหันต์เดินตามไปหน้าเรือนเล็กอยากรู้ว่าเธอไปที่ตึกใหญ่ทำไม
ไม่ใช่จะไปสนองเขาถึงเตียงเหมือนพวกเด็กใจแตกทั่วไปที่อยากจับคนรวยหรอกนะ ถ้าเช่นนั้นเขาเฉดหัวเธอแน่ๆ กำลังจะเคาะประตูได้ยินเสียงเธอคุยกับเพื่อนดูเหมือนจะวิดีโอคอลกันอยู่
"อืมไอ้แพร มึงโทรมาเหรอ อ้อกูไม่อยู่ลืมไอแพดไว้ที่ตึกใหญ่ เพิ่งวิ่งไปเอามา"
"แล้วทำไมมึงหอบหน้าแดงขนาดนั้นวะไอ้ขวัญ"
"ไม่หอบได้ไง กูวิ่ง8x100ทางมันมืดกูไม่กล้าเปิดไฟ ได้ยินเสียงแปลกๆกลัวสิมึงคว้าได้กูก็วิ่งสิ บ้านใหญ่เป็นร้อยเอเคอร์แต่ทั้งบ้านมีกันอยู่สี่คนหลอนฉิบหาย แพรมือถือกูใกล้กลับสู่อ้อมกอดพระเจ้าแล้ว อยากซื้อใหม่กลัวเขาว่ากูสุรุ่ยสุร่ายว่ะ กูจะลองผ่อนดู อยากหาของมาขายด้วย"
"ไม่ถามครูภาสล่ะ ท่าทางครูชอบมึงนะโว้ย เป็นเด็กเสี่ยแล้วลืมคนในเครื่องแบบหรือมึงอ่ะ ครูภาสบ้านรวยเว่อร์เหมือนกันนะ"
"มึงจะบ้าเหรอ เราเพิ่งจะ16กันเองนะ คิดอะไรฟุ้งซ่านแบตกูหมดแล้ว เดี๋ยววาดรูปส่งงานแป๊บ อืมได้หลายบาทอยู่งานนี้ พรุ่งนี้นะมึงไปเจอกันไอ้แก้มบอกแล้วใช่ไหม เออแค่นี้เคๆฝันดีเพื่อน"
คิมหันต์ยืนรอสักพัก หงุดหงิดทันทีที่ได้ยินเพื่อนสาวของเธอพูดถึงครูภาส ไอ้หนุ่มที่อยู่ในงานศพ ที่เสนอจ่ายค่าเทอมให้เธอนะหรือ ผู้ชายด้วยกันดูออกเป็นครูแบบไหนแอบรักลูกศิษย์ตัวเอง เด็กนี่เพิ่งจะ16แค่นั้น
คิมหันต์เลิกล้มความคิดจะมาเอาเรื่องคนในห้อง เห็นไฟจากห้องยังไม่ดับ เหมือนได้ยินว่ารับวาดรูปหรือวาดโลโก้อะไรสักอย่างขาย อืมก็ดีรู้จักทำมาหากิน ก่อนจะกดข้อความถึงเลขาตนเองจากนั้นก็ขึ้นตึก
เขานอนหลับอยู่ดีๆก็ดันฝันเปียกว่าตัวเองกับเด็กน้อยนั่น ทำเรื่องเร่าร้อนกันอยู่บนเตียงมิหนำซ้ำยังลงลิ้นจนยายเด็กนั่นดิ้นพล่าน ดูท่าเขาจะบ้าเด็กนั่นอายุเท่าไหร่เอง ไม่มีส่วนไหนยื่นมาให้เห็นสักนิด อีกอย่างเขากินครั้งเดียวไม่เอาซ้ำ นมไม่ดูดลิ้นไม่แตะแค่ใส่ๆแตกก็จบกับผู้หญิงทุกคนไม่ว่าสวยแค่ไหน
"เฮ้อ เราคงพักผ่อนน้อยนั่นแหละ สงสัยต้องหาหมอแล้วมึงคิมหันต์ รูปร่างแบบนั้นให้อารมณ์ตรงไหนกันแห้งก็แห้ง"
เพียงขวัญวาดงานเสร็จแล้วก็เตรียมตัวเข้านอน คิมหันต์ไม่มีทางรู้หรอกว่าภายใต้เสื้อคลุมตัวใหญ่ ซ่อนไฟหน้าขนาดคัพCเอาไว้อีกทั้งเอวอ้อนแอ้นที่รวบได้ด้วยมือข้างเดียว
ตีสี่แล้วเป็นเวลาที่เพียงขวัญต้องตื่นขึ้นมาช่วยปู่ทำขนมไปขาย เพียงขวัญตื่นขึ้นมาให้ห้องที่ไม่คุ้นเคย เครื่องปรับอากาศเย็นฉ่ำ ที่นอนคิงไซส์อย่างดีที่เธอฝันว่าวันนึงจะทำให้ปู่สบายและมีชีวิตที่ดีแบบนี้ แต่ปู่ไม่อยู่แล้ว
เพียงขวัญลุกจากที่นอนจัดการพับผ้าห่มเรียบร้อยก็กำลังจะไปอาบน้ำ มีแชทเด้งมาหา เป็นแชทของแก้ม
"ขวัญไอ้แพรอยู่บ้านกูมันมีเรื่อง มึงมาหาพวกกูที่บ้านได้ไหม ไม่ไปห้างแล้ว"
เพียงขวัญงงที่อ่านแชทเพื่อน มันแจ้งเตือนตอนตีหนึ่ง เพื่อนมีปัญหาอะไรร้ายแรงหรือ จากนั้นก็รีบอาบน้ำ ถามป้าแก้วแล้วจึงรู้ว่าเดินออกไปปากซอยจะมีร้านขายอาหาร หกโมงครึ่งจะมีพระเดินผ่าน เธอจะไปใส่บาตรให้ปู่