ใกล้ (จนรับรู้ลมหายใจ) #2
1461 Words
คุณานนต์เดินตามพิริยฉัตรเข้าไปด้านใน เธอหยิบแปรงสีฟันอันใหม่ที่ทางโรงแรมเตรียมไว้ให้ จัดการบีบยาสีฟันก่อนจะยื่นให้คุณานนต์
“ขอบคุณครับ”
เธอเสร็จก่อนเขาจึงปีนขึ้นไปนั่งรอบนเตียง คุณานนต์เดินออกมาพร้อมสายตาชนิดหนึ่ง
“จะให้ผมนอนตรงไหนโซฟาหรือเตียงเดียวกับคุณ”
“เตียงตั้งกว้างมานอนบนนี้ก็ได้ค่ะ ถ้าคุณไม่กลัวว่าฉัตรจะปล้ำคุณ”
“ปล้ำไม่กลัว กลัวไม่ปล้ำมากกว่า”
“ฉัตรนอนดิ้นนิดหนึ่งนะคะ อาจจะเผลอถีบคุณโดยไม่รู้ตัว”
“Good Night sleep well darling” พิริยฉัตรพูดก่อนจะวางรีโมตทีวีลงบนโต๊ะหัวเตียง
“Good Night sweet dream baby” คุณานนต์พูดกับเธอก่อนจะสอดตัวเข้าไปในผ้าห่มเดียวกัน
“ปิดไฟไหมคะ ถ้าเปิดแบบสลัวนิดๆ คุณจะนอนหลับไหมคะ”
“หลับครับถ้าผมง่วงผมหลับได้หมดแหละ”
พิริยฉัตรหรี่ไฟในห้องพอเห็นแสงนวลๆ ลอดผ่าน
“คุณเป็นผู้ชายคนแรกที่ฉัตรนอนด้วย”
“คุณก็เป็นผู้หญิงคนแรกที่ผมนอนด้วยเหมือนกัน”
“เชื่อยากนะคะ ข่าวคุณกับบรรดานางแบบ หรือเซเลบสาวสวย ขึ้นฟีดไม่เว้นแต่ละวัน”
“ผมไม่เคยนอนกับใครแบบที่ผมนอนกับคุณ” คุณานนต์นอนตะแคงมองไปทางเธอ พิริยฉัตรก็นอนตะแคงมองหน้าเขาเหมือนกัน ยิ่งได้มาเห็นใกล้ๆ เขาช่างยิ่งหล่อดูดี ไรเคราเขียวครึ้มที่ผ่านการโกนมองไปเห็นตอหนวดนิดๆ ดูดีมากกว่าเดิมอีก “กำลังมองว่าทำไมผมถึงหล่อมากใช่ไหมครับ” ชายหนุ่มพูดเสียงอ่อนโยนอย่างเป็นกันเอง ติดไปทางหยอกเอินด้วยซ้ำ
“ค่ะ ฉัตรชอบคุณ” เธอเป็นคนตรง และซื่อสัตย์กับความรู้สึกของตัวเองเสมอ
“แมนดีครับ ผมชอบ”
“คุณได้ลองเครื่องโกนหนวดที่ฉัตรส่งไปให้หรือเปล่าคะ ใช้ดีหรือเปล่า”
“ใช้ดีครับผมใช้ทุกวันเลย”
“ฉัตรนั่งรีเสิร์ชหาข้อมูลเป็นวันๆ เลยค่ะ เปรียบเทียบกันหลายยี่ห้อ กว่าจะมาเจอยี่ห้อนี่เห็นคนรีวิวเยอะ”
“ขอบคุณมากนะครับ รู้สึกดีมากเลยที่มีคนใส่ใจตัวเองมากขนาดนี้”
“คุณเป็นผู้ชายคนแรกลองจากคุณป๋า ฉัตรไม่เคยเข้าใกล้ใครเลยค่ะ”
พิริยฉัตรเอื้อมมือไปลูบหน้าเขาเบาๆ “ขอโทษทีค่ะ ฉัตรแค่อยากจับดูว่าหน้าคุณนิ่มหรือเปล่า”
“นิ่มเหมือนที่คิดไว้หรือเปล่าครับ”
“นิ่มดีค่ะ ฉัตรซื้อเซตบำรุงผิวไว้ให้คุณด้วย ยี่ห้อเดียวกับที่ฉัตรใช้เลยค่ะ อาทิตย์ที่แล้วฉันบินไปสิงคโปร์ เขาจัดโปรคู่รักวาเลนไทน์ค่ะ แต่ยังไม่มีโอกาสจะให้คุณ”
“คุณทำไมถึงน่ารักแบบนี้นะ ผมเคยคิดไปสารพัดว่าคุณจะหน้าตาเป็นยังไง โรคจิตแบบที่ผมกลัวหรือเปล่า แต่คุณเป็นผู้หญิงที่ใส่ใจและอ่อนโยนมากเลยครับ ผมไม่ได้หมายถึงสิ่งของที่คุณซื้อให้นะ แต่หมายถึงคุณใส่ใจว่าผมใช้อะไร ผมชอบแบบไหน ความใส่ใจเล็กๆ น้อยๆ ของคุณทำให้ผมรู้สึกว่าตัวเองเป็นผู้ชายที่โชคดีมาก” คุณานนต์พูดออกไปตามความรู้สึกที่มีต่อเธอ
“คุณจะทำให้ความฝันของฉัตรเป็นจริงไหมคะ”
คุณานนต์จุมพิตลงบนหลังมือของเธอเบาๆ “ผมจะทำ” ก่อนจะคว้าตัวเธอเข้ามากอด “คุณกลัวผมหรือเปล่า”
“ไม่กลัวค่ะ”
“ฉัตร!?”
“คะ?” เธอเงยหน้าขึ้นมาถามเขาก็พอดีกับที่ริมฝีปากของเธอถูกปิดด้วยริมฝีปากร้อนชื้นของคุณานนต์
“อื้อ…” พิริยฉัตรส่งเสียงครางประท้วงออกมาแผ่วเบา
“คืนนี้พอแค่นี้ก่อนถ้าไม่หยุดมีหวังคุณได้เป็นภรรยาผมแน่ สั่นเชียวชอบจูบของผมหรือเปล่าครับ”
เธอซุกหน้าลงกับอกเขา เสียงหัวใจที่เต้น ตึกตัก! ตึกตัก! เสียงดังราวกับมันจะทะลุออกมา
“จูบแรกใช่ไหมครับ”
พิริยฉัตรไม่ตอบได้แต่ผงกศีรษะตอบรับกับอกเขาเบาๆ คุณานนต์รู้เพียงแต่อยากถามให้แน่ใจ
ข้อดีของเธอคือเป็นคนซื่อตรงกับความรู้สึกของตัวเอง ซึ่งเขาชอบ ไม่ต้องมานั่งเดาใจกันให้วุ่นวาย
อกเขาอุ่นอย่างที่เคยคิดฝันว่าสักวันเธอจะได้ซุกซบ แอบอิงแบบนี้ พิริยฉัตรรู้สึกผ่อนคลายและมีความสุข สงบจนผล็อยหลับไป
ชายหนุ่มลูบหลังเธอเบาๆ เขารู้สึกดีมากที่ได้อยู่แบบนี้กับเธอ ไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าจะเจอผู้หญิงคนนี้ เสียงหายใจสม่ำเสมอทำให้เขารู้ว่าเธอหลับไปแล้ว
การตื่นนอนขึ้นมาแล้วมีผู้ชายนอนอยู่ข้างๆ ทำให้อดเขินไม่ได้ เขาเป็นคนที่เธอเลือก และจะไม่ยอมปล่อยไปแน่ ผู้หญิงคนอื่นไม่มีสิทธิ์ในตัวเขา
อะไรที่เป็นของเธอมันต้องเป็นของเธอ เหมือนผู้ชายที่นอนอยู่ข้างๆ ตอนนี้
อยากไปเข้าห้องน้ำก็ไม่กล้าขยับตัว เขาจะตื่นตอนไหนนะ คิดถึงตอนที่เขาจูบเธอแล้ว ความอ่อนโยนยังตราตรึงอยู่ในความรู้สึก จูบแรกที่เขาได้มันไป เธอไม่เสียดายเลยสักนิด อยู่มาจนปูนนี้แล้วพึ่งเคยรู้สึกวาบหวิวจนแทบจะลืมหายใจครั้งแรก
เธอซุกหน้าเข้ากับอกอุ่นวาดแขนไปกอดเขาแบบหลวมๆ พร้อมกับสูดดมกลิ่นตัวของเขาผสมกลินโคโลญน์ที่มันหอมยั่วยวนเธอมาก
คุณานนต์รับรู้ได้ว่าเธอคงตื่นแล้ว เพราะเธอขยับตัวไปมา ไม่อยากลืมตาตื่นเลย เขานอนหลับฝันดี ที่มีร่างนุ่มนิ่มมานอนบนเตียงเดียวกัน แถมเธอยังตัวหอมสุดๆ ด้วย
ชายหนุ่มจึงแกล้งกระชับอ้อมแขน จนพิริยฉัตรร้องประท้วงออกมา
“Good Morning Baby” คุณานนต์หอมแก้มเธอ
“Good Morning Darling” พิริยฉัตรก็เอ่ยทักทายเขาไปในลักษณะเดียวกัน “คุณตัวหอมแบบนี้ตลอดเวลาหรือเปล่าคะ” เธอถามออกไปอย่างอยากรู้ เพราะกลิ่นหอมของเขาช่างยั่วยวนเหลือเกิน
“ผมไม่เคยดมตัวเอง น่าจะนะ ชอบเหรอครับ”
“ฉัตรชอบผู้ชายตัวหอมค่ะ”
“พูดเหมือนเคยมีผู้ชายหลายคนเลยนะครับ”
“เปล่าซะหน่อย ใครจะไปคาสโนว่าแบบคุณกันล่ะ”
“ถ้างั้นคุณต้องพูดว่า ฉัตรชอบคุณเพราะคุณตัวหอมค่ะ”
“ฉัตรจะจำไว้ค่ะ หอมจนอยากตามไปดมต่อที่บ้านเลยค่ะ”
“ขนาดนั้นเชียว” คุณานนต์พูดกลั้วหัวเราะยิ้มชอบใจที่ได้ยิน
“จริงค่ะ”
“ถ้างั้นไปไหมล่ะ คุณแม่ผมใจดีรับรองคุณชอบท่านแน่”
“ไปแน่ค่ะแต่รอเสร็จภารกิจก่อนนะคะ ฉัตรจะหอบผ้าไปอยู่ให้คุณเลี้ยงเลยค่ะ”
“อดใจรอแทบไม่ไหวเลยล่ะ คุณก็ตัวหอมเหมือนกัน”
“จริงเหรอคะ ฉัตรไม่เคยรู้เลยค่ะ”
“จริงสิครับ หอมจนผมอยากดมไปทั้งตัวเลย”
“ทะลึ่ง… ดมทั้งตัวได้ไง ฉัตรไม่ใช่เด็กตัวเล็กๆ นะคะ”
“ไม่ใช้เด็กตัวเล็กๆ ก็ดมได้ครับให้ผมทำให้ดูไหม… น่ารักดีนะ ทั้งที่เราพึ่งเจอกันเมื่อวาน แต่ผมรู้สึกคุ้นเคยกับคุณมากเลย”
“อาจะเพราะฉัตรไปป่วนคุณไว้มากมั้งคะ ตื่นได้แล้วค่ะ ฉัตรจะไปอาบน้ำ หิวแล้วด้วย”
“อยู่กับหนุ่มหล่อขนาดนี้ยังคิดเรื่องอาหารอีกเหรอครับ”
“คิดค่ะ เพราะกองทัพต้องเดินด้วยท้อง”
“ไม่อยากทำอะไรอย่างอื่นบ้างเหรอครับ โอกาสที่เราจะได้อยู่ด้วยกันแบบนี้ หาไม่ได้ง่ายๆ นะครับ” คุณานนต์ถามแนบชิดริมหูของเธอด้วยน้ำเสียงเซ็กซี่
“กลับไปกรุงเทพฉัตรก็ตามไปป่วนคุณถึงออฟฟิศแล้วค่ะ แกรนด์โอเพนนิงดีไหมคะ”
“ดีครับ” ชายหนุ่มขึ้นคร่อมเธอไว้ในวงแขน ก่อนจะกดหอมแก้มเธอพร้อมจุ๊บที่ปากอย่างมันเขี้ยวคนแก่ขี้อาย แต่อยากซ่าส์
“เดี๋ยวผมไปอาบน้ำแล้วจะมารับไปทานข้าวเช้านะครับ”
“คะ… ค่ะ”
ชายหนุ่มใช้หลังมือไล้จมูกของเธอ ก่อนจะเดินออกจากห้องไป พร้อมกับผิวปากอย่างอารมณ์ดี
ตื่นเช้ามาแบบนี้ตัวเธอเหม็นไหมนะ หรือมีกลิ่นอะไรแปลกปลอมหรือเปล่า ไม่มั่นใจเลย โอ๊ยย… ครั้งแรกที่ได้ใกล้กันแบบนี้ด้วยอะ อยากให้เขาประทับใจ พิริยฉัตรดมตัวเองก่อนจะเดินเข้าไปอาบน้ำ เพราะต้องมาแพ็กกระเป๋าอีก แต่ก็ไม่มีอะไรมากนอกจากเสื้อผ้าสองสามชุด
- Writer
