Possessing the Kaide Heir (LGBT)

Chapter 2

Ilang tauhan ang sumalubong sa akin pagbaba ko sa helicopter na nagdala sa akin sa isla. Kulang na lang ay buhatin nila ako papasok sa mansiyon.

"How is he?" kaagad kong tanong sa isa kong tauhan.

"He's awake, Sir. Kanina pa niya ipinagsisigawan na ibalik na natin siya sa ama niya," pagbabalita nito sa akin.

Ibalik? Sa ama niya? Pagkatapos ng ilang taon kong pangangarap na makasama siya ay basta ko na lang siyang ibabalik? Hindi mangyayari iyon hanggang hindi ko nakukuha ang gusto ko sa kanya.

"I'll check on him later."

Umakyat ako sa ikalawang palapag at pumasok sa aking opisina. Ipinatawag ko ang mga doctor na sumuri kay Sachi upang malaman kung may pag-asa pa siyang makakalakad. Pinakuha ko ang mga pinakamagaling na doctor sa mundo para lang mapagaling siya sa kalagayan niya. Gagawin kong posible ang imposible para kay Sachi.

Dumating naman kaagad ang mga ipinatawag ko at kinausap sila nang masinsinan.

"Have you checked on him?" kaagad kong tanong at isa-isa naman nilang ibinigay ang report nila. Nalaman kong sa baba lang ng hita ni Sachi ang pagkabaldado niya. May naipit na ilang ugat at kakailanganin ng extensive na operasyon upang ma-regenerate ang mga ugat na iyon upang muling makaramdam ang mga binti niya. Pagkatapos ng operation ay kinakailangan niyang dumaan sa ilang taon na physical therapy upang makapaglakad siya ulit.

Nakahinga ako nang maluwag. May pag-asa pang makapaglakad si Sachi. Kahit ilang taon at ilang bilyong dolyar pa ang gastusin ko ay balewala sa akin. Nagsumikap naman ako para kay Sachi. Lahat ng naipon ko ay para sa kanya lamang.

Pinaalis ko na ang mga doctor at saka ako nag-isip nang malalim. Para magawa ng mga doctor ang kinakailangan nilang gawin sa kanya, Sachi has to be cooperative. Pero paanong mangyayari iyon kung alam niyang kinidnap siya? Of course, he won't cooperate. Ipipilit niyang ibalik siya sa pamilya niya.

Kailangan ko ng isang matibay na plano para mapaniwala si Sachi na ako lang ang tagapaligtas niya. Na ako lang ang tanging kailangan niya.

Binuksan ko ang laptop at saka nag-type sa keyboard. Ilang saglit pa ay nakita ko na siya. Ang aking si Sachi. Nakahiga siya sa kama at nakatali ang kanyang mga kamay sa magkabilang gilid ng kama. Napangiti ako. Hindi man siya nakakapaglakad ngunit malakas pa rin siya. May mga kamay pa rin siya na kayang ipagtanggol ang sarili niya.

My feisty Sachi.

Kinakailangan siyang itali dahil nagawa niyang saksakin ng chopsticks ang tauhan kong naghatid ng pagkain sa kanya kanina. The poor man died in a matter of minutes at ngayon ay pinagpipiyetahan na siya ng mga isda sa dagat na nakapaligid sa isla.

So, what would I do in order to tame him, hmm?

Of course, I need to crack down his defenses. I need to make him weak for him to find his strength with me. At alam ko kung paano gagawin iyon.

I called some of my men and planned things with them. Inisa-isa ko sa kanila ang mga dapat nilang gawin at pagkatapos niyon ay naghanda na ako.

Nadatnan kong may nakapuwesto na sa kama si Sachi. Nakahiga siya paharap sa kama, hubad, at nakatali ang mga kamay niya sa magkabilang gilid ng mga ito. He's awake and that's good because he would feel everything that I would do to him.

Nang maramdaman niya ako ay nakita ko ang pagpipilit niyang kumawala mula sa kanyang pagkakatali. His instinct was telling him that something very bad will happen to him.

I'm sorry, Sachi. I need to do this for you to trust me. Para ako lang ang kikilalanin mong tanging tagapagtanggol mo. Ako lang. Hindi ang ama mo at lalong hindi ang lalaking dahilan ng pagkalumpo mo.

Lumundo ang kama nang maupo ako sa gilid nito. Halos maglaway ako nang maramdaman ng mga palad kong ihinaplos ko sa likuran niya ang kinis ng kanyang balat. Alam kong kung pwede lang ay magsisisigaw siya ng pagtanggi dahil sa ginagawa ko sa likuran niya ngunit hindi mangyayari iyon dahil may ballgag ang bibig niya kaya tanging mga ungol lang ang kanyang napakawalan.

My hands moved downward his body until they found his perky n*****s. I touched them, pinched them. They were so soft and if I only had a choice, I would let them melt into my mouth like candies. Bumaba ang kamay ko hanggang sa impis niyang tiyan. Humaplos-haplos ako roon at napangisi ako nang manginig ang buong katawan niya nang marating ng mga kamay ko ang p*********i niyang kaagad na nanigas dahil sa pagkakahawak ko rito.

He could still feel here. Natutuwa kong saad sa sarili ko. At kung nakakaramdam siya rito, sigurado na nakakaramdam din siya sa kanyang likuran.

Nilukob ng mga kamay ko ang likuran niya at pinaghiwalay ang mga umbok nito. Bumungad sa aking mga mata ang mamula-mulang daanan papasok sa kanyang katawan. Napalunok ako dahil bigla akong nanlaway. Tila ito napakasarap na putahe sa aking mga mata. Hindi ko na napigilan pa ang sarili ko. Nilasahan kong ang bahaging iyon ni Sachi.

I didn't hear it but I knew he screamed. Ramdam ko iyon dahil sa paninigas ng kanyang buong katawan. Muli kong pinadaan ang dila ko sa bahagi niyang iyon. Ang simple lang sanang paglasa ay naging paglasap. Hinalikan ko iyon at sinipsip na waring mga labi ni Sachi ang aking pinagpapala. I even dared to push my tongue inside. Nang hindi pa rin ako makontento ay ang dalawang daliri ko na ang isiniksik ko papasok sa kanya. Napakagat ako sa aking labi nang mapagtagumpayan kong ipasok ang mga ito. Gusto kong magtatalon sa tuwa nang patuloy na manginig ang katawan ni Sachi dahil sa ginagawa ko sa kanyang likuran. It only means that he feels what I'm doing to him.

I was already so blinded with lust. Tinanggal ko ang mga daliri ko at nagmamadali kong hinubad ang pantalon ko at panloob. Ilang sandali pa ay ipinapalo ko na sa likuran ni Sachi ang p*********i ko. Malaki, mahaba, at mataba ang p*********i ko at alam kong makokontento si Sachi rito.

Hinila ko ang kanyang bewang pababa upang mas lalong mapabukaka ang kanyang mga binti. I was so ready... So ready to take him until I heard gunshots everywhere.

My dumb men entered the scene! Fvck!

Kaagad akong tumayo at itinaas ang panloob at pantalon ko. Pilit kong pinahinahon ang sarili ko dahil sa labis na galit na nararamdaman ko para sa mga tauhan kong wrong timing ang pagpasok sa eksena. Ngunit ano ang magagawa ako kung iyon naman ang bilin ko sa kanila?

Mahaba-habang oras pa ng putukan ng mga baril ang pumailanlang pati na rin sigawan sa loob ng silid bago ako kunwaring humahangos na nagpunta kay Sachi. Kunwari ay kinumutan ko siya. Inalis ko ang pagkakapiring niya at ball gag at pagkatapos ay nagkunwaring naghanap ng paraan upang mapakawalan siya.

"W-who are you...?" nanghihina niyang tanong bago siya nawalan ng malay.

Napangiti ako at saka lumapit sa kanya. Hinaplos ko ang buhok niya at saka ko magalang hinalikan ang mga labi niya.

"I'm Judas... And I'm saving you."

...

"W--where are we?"

Dahan-dahan akong naglakad papalapit sa kamang kinaroroonan ni Sachi. Bihis na siya ngayon at nakasandal sa headboard ng kama.

"I brought you to a safe place. We're in an island I own," pagbibigay detalye ko sa kanya. Tumango naman siya at tumingin sa bintana.

"Thank you for saving me, Judas. But... How did you know I was there? That I was kidnapped?"

Napangiti ako nang matamis. My Sachi is so smart.

"Kalat sa Japan at sa ilang parte ng mundo na nawawala ka, Sachi. I just happen to hear a man telling his comrades how they kidnapped you and brought you to that place. I know I had to help so I brought my men to save you. It wasn't easy, Sachi. Marami sila and I lost a number of men, too. We were just lucky to find you," mahabang pagkukuwento ko sa kanya.

"Who are they? At nasaan ang Daddy ko?" muli niyang tanong.

"Ilan sa mga grupo na nagtipon-tipon upang pigilin ang paglilipat sa'yo ng liderato ng mafia dahil sa kalagayan mo. They want your father to stay in power forever. They are threatened that you will take over soon that's why they planned to liquidate you. They won't trust the leadership to a cripple leader. This will happen repeatedly if I bring you home right now. Baka sa susunod din ay kasama na ang mga kapatid mo sa kukunin nila para lang patuloy na takutin ang ama mo upang manatili sa puwesto nito."

Nagdaan ang pangamba sa mga mata ni Sachi. Paniwalang-paniwala siya sa mga kuwento ko dahil hindi naman lingid sa kaalaman niya ang mga banta sa liderato ng kanilang grupo simula pa nang mangyari ang aksidenteng iyon sa kanya.

"Does my father know that I am already safe?" mahina na ang boses niya nang sunod siyang magtanong.

"I've already let him know that you're safe, Sachi. And being your savior, he trusts me enough to entrust you to me. Sinabi niyang mas mabuti na hindi muna kayo magkita at magkausap sa ngayon para rin sa safety mo at safety nila. Wala silang pinagkakatiwalaan ngayon, Sachi. Maging ang mga tauhan ninyo sa inyong bahay ay hindi nila pinagkakatiwalaan. Nalaman nilang ilan sa mga tauhan ninyo ang nabili na ng mga kalaban at siyang nagbibigay ng detalye sa kanila kaya naging madali ang pagpapakuha nila sa'yo. Alam ng ama mo na mas safe ka rito. Mas gagaan ang dala niya kung dito ko muna mananatili hanggang hindi niya nauubos ang mga kalaban ninyo."

Tumango siya at nanatiling nakayuko.

Nang tumingin siya sa akin ay muli siyang nagtanong.

"Why would he trust you? We don't even know you."

Muli akong napangiti sa kanya at mas lumapit pa. Umupo rin ako sa harapan niya.

"Of course you know me, Sachi." Nagdikit ang mga kilay niya sa sinabi kong iyon.

"May bigote at balbas lang ako ngunit kapag inalis ko ang mga ito ay tiyak na makikilala mo ako."

"Who are you really?" curious pa rin niyang tanong.

Hinaplos ko ang pisngi niya.

"I'm the friend you met when you were 10 years old at a certain party. We met again in Russia some years ago. Remember, I stole a kiss from you?" I gave him a teasing smile.

Nanlaki naman ang mga mata niya.

"Judas?!"

He finally recognized who I am that made me laugh. Nang naubos ang pagtawa ko ay tumingin ako sa kanya. He was happily looking at me.

"Yes, Sachiro. I'm your friend Judas."

Kusa siyang yumakap sa akin nang mas lumapit pa ako sa kanya.

I smiled wickedly as I hugged him back.

Finally got you, Sachiro Kaide.