“ไม่ต่อรองแล้วครับ ขอบคุณนะครับพี่ที่ไม่โกรธผม ก่อนที่ผมจะตัดสินใจสารภาพความจริงกับพี่ผมกลัวมากเลยกลัวว่าพี่จะเกลียดผมจนไม่อยากคุยกับผมด้วยซ้ำ” รามินพูดกับเค้กด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนขณะที่มือยังโอบกอดเอวเล็กไว้อยู่ “เอาจริงๆ ก็โกรธอยู่หรอกที่น้องมาเล่นกับความรู้สึกพี่แบบนี้ แต่พอนึกถึงคำพูดของพี่ชายน้องที่มาพูดกับพี่ก็ทำให้พี่คิดตามว่าการที่น้องมาโกหกพี่มันก็ไม่ได้ทำให้พี่สูญเสียอะไรแต่กลับเหมือนน้องทำให้พี่รู้สึกปลอดภัย สบายใจจนลืมความเจ็บปวดในอดีตด้วยซ้ำ แถมความทุ่มเทของน้องที่พยายามจะจีบพี่มันก็ชัดเจนแล้วว่าน้องจริงใจกับพี่จริงๆ” รามินคิ้วขมวดขึ้นทันทีเมื่อได้ยินเค้กพูดถึงพี่ชายของตัวเอง “หืม พี่ชายผมหรอครับ พี่หมายถึงใครหรอ” รามินเอ่ยถามด้วยความสงสัยเพราะเขายังไม่เคยบอกเธอด้วยซ้ำว่าตัวเองมีพี่ชายต่างสายเลือดที่สนิทกันมาก “น้องมีพี่หลายคนหรอ” “ความจริงผมเป็นลูกชายคนเดียวแต่มีพี่ชายต่