Prologue
434 Words
#ThePresidentPrologue
***
Kareene Adriel Sabramonte
Once in our life, we will experience a life or death situation...
"HAHAHA! Si Wave Cortez? Iyong boss natin?" malakas na halakhak ko na umalingawngaw na sa buong cafeteria ng opisina. Napalingon tuloy lahat nang mga empleyado sa akin dito. Hindi ko ito pinansin at nagpatuloy lang sa pagtawa nang malakas.
"Ano namang nakakatawa? Totoo naman na siya ang pinakagwapong business man ah? Boss pa natin!" sabi ni Carla, kaibigan ko. Umiling-iling ulit ako bago tuluyang tumawa ng malakas. Pogi naman kasi talaga siya, kaya lang... bading siya at hindi iyon alam ng mga tao dito sa opisina kasi ako lang naman ang nakakita.
"Wahaha! Gwapo oo! Pero lalaki? Hahahaha" Ano ba 'yan! Nakakahiya! Parang tumahimik ata ang buong cafeteria sa ginawa kong pagtawa. Hindi ko na nga mapigilan ang sarili ko na hindi matawa sa tuwing naaalala ko iyong mga nakita ko sa opisina.
In my case...
"Ugh... Reene?" sabi ni Carla sabay nguso sa bandang likuran ko.
My life or death situation...
Uh oh! Dahan dahan akong lumingon sa aking likuran. Isang pares ng pamilyar na itim na sapatos ang nakita ko at pinasadahan ang suot na business suit. Kumabog ang puso ko habang dahan-dahan inangat ang tingin. Nakuha ko pa ngumiwi at nag-peace sign habang seryoso itong nakatingin sa akin.
My heart skipped a beat when I met his emotionless eyes staring at mine piercing me through his gaze.
STARTS NOW
I'm DEAD!ll experience a life or death situation...
"HAHAHA! Si Wave Cortez? Iyong boss natin?" malakas na halakhak ko ang umalingawngaw na sa buong Cafeteria ng opisina. Napalingon tuloy lahat nang mga empleyado sa akin dito. Hindi ko ito pinansin at nagpatuloy lang sa pagtawa nang malakas.
"Ano namang nakakatawa? Totoo naman na siya ang pinakagwapong business man ah? Boss pa natin!" sabi ni Carla, kaibigan ko. Umiling-iling ulit ako bago tuluyan tumawa ng malakas. Pogi naman kasi talaga siya, kaya lang... bading siya at hindi iyon alam ng mga tao dito sa opisina kasi ako lang naman ang nakakita.
"Wahaha! Gwapo oo! Pero lalaki? Hahahaha" Ano ba 'yan! Nakakahiya, parang tumahimik ata ang buong cafeteria pero hindi ko parin maiwasan na matawa sa tuwing naalala ko ang nangyari kahapon sa opisina.
In my case...
"Ugh...Reene?" sabi ni Carla sabay nguso sa bandang likuran ko.
My life or death situation...
Uh oh! Dahan dahan akong lumingon sa aking likuran. Isang pares ng pamilyar na itim na sapatos ang nakita ko at pinasadahan ang suot na business suit. Kumabog ang puso ko habang dahan-dahan inangat ang tingin. Nakuha ko pa ngumiwi at nagpeace sign habang seryoso itong nakatingin sa akin.
My heart skipped a beat when I met his emotionless eyes staring at mine piercing me through his gaze.
STARTS NOW
I'm DEAD!
- Writer
